nr rej. A-664 z 18.05.1994[1] | |
Elewacja frontowa | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Wyznanie |
Kościół rzymskokatolicki |
Wezwanie |
św. Jana Chrzciciela |
Historia | |
Data budowy |
1754 |
Data poświęcenia |
1754 |
Dane świątyni | |
Styl | |
Budulec |
cegła |
Stan obecny |
dom przedpogrzebowy |
Położenie na mapie Sieniawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu przeworskiego | |
Położenie na mapie gminy Sieniawa | |
50°10′37,2″N 22°36′40,0″E/50,177000 22,611111 |
Kościół św. Jana Chrzciciela w Sieniawie – dawny kościół parafialny z 1753 roku, w latach 1788–1947 cerkiew greckokatolicka pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, od lat 80. XX wieku kościół pw. św. Jana Chrzciciela.
Kościół rzymskokatolicki
Na terenie wsi Dybków w 1571 roku, jego właściciel Jan Kostka ufundował drewniany kościół parafialny, który został w 1624 roku zniszczony podczas najazdu tatarskiego. W 1629 roku na tym miejscu zbudowano następny drewniany kościół. W 1672 roku na terenie Dybkowa, zostało założone miasto Sieniawa, które w 1676 roku uzyskało prawa miejskie, a kościół znalazł się w granicach miasta Sieniawy.
Z powodu złego stanu technicznego kościół drewniany w 1747 roku został rozebrany, i przystąpiono do budowy kościoła murowanego, którego budowę ukończono w 1754 roku. Kościół zbudowano w stylu barokowym z drewnianą kopułą, kryty gontem i otoczony murowanym ogrodzeniem z bramką i dzwonnicą. Kościół został w 1754 roku konsekrowany przez bpa Wacława Hieronima Sierakowskiego. W 1777 roku podczas pogrzebu austriackiego żołnierza od salwy armatniej zapalił się dach i kościół spłonął. Staraniem Augusta Czartoryskiego kościół odbudowano[2].
Cerkiew greckokatolicka
20 grudnia 1788 roku kościół został przez władze austriackie zamieniony na Cerkiew greckokatolicką pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, a parafia rzymskokatolicka została przeniesiona do po-klasztornego kościoła pw. Wniebowzięcia NMP, z którego w wyniku kasaty w 1778 roku przeniesiono do Jarosławia OO. Dominikanów.
- Parochowie parochii w Sieniawie:
- 1785–1826. ks. Jan Chotyniecki.
- 1827–1838. ks. Cyprian Chotyniecki.
- 1838–1839. ks. Mikołaj Ludkiewicz (administrator excuriendo z Leżachowa).
- 1839–1891. ks. Klemens Wachnianin.
- 1891–1904. ks. Ignacy Wachnianin.
- 1905–1919. ks. Wasyl Klisz.
- 1920–?. ks. Michał Dyhdalewicz.
- ?–1928. ks. Michał Colta (administrator).
- 1928–1945. ks. Antoni Melnyczuk.
Kościół rzymskokatolicki
W 1947 roku po wysiedleniu ludności greckokatolickiej cerkiew została przejęta przez władze państwowe, które w latach 50. XX wieku urządziły w niej magazyn PGR. W połowie lat 80. XX wieku, dawna cerkiew była remontowana i przejęta przez miejscową parafię rzymskokatolicką, jako kościół pw. św. Jana Chrzciciela. Od 1993 roku przez kilkanaście lat kościół ten był udostępniany wiernym obrządku greckokatolickiego. Następnie pełnił funkcję domu przedpogrzebowego.
Z powodu pogarszającego się stanu technicznego obiektu w 2016 roku gmina Sieniawa przejęła obiekt w użytkowanie w celu uzyskania dofinansowania z programu ochrony zabytków. Podczas remontu odkryto polichromie z XVIII i XIX wieku[3], a pod posadzką krypty z pochówkami 93 osób z XVIII wieku[4]. W 2018 roku przeprowadzono generalny remont kościoła.
7 października 2018 roku abp Adam Szal poświęcił odnowiony kościół[5].
- Elewacja boczna
- Dzwonnica
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2012-02-14] .
- ↑ Zespół kościoła parafialnego pw. św. Jana Chrzciciela. Sieniawa
- ↑ W kościele św. Jana Chrzciciela. Sensacyjne odkrycia. [dostęp 2018-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-14)].
- ↑ Tajemnicze krypty i archeologiczne odkrycia. jaroslawska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-14)]. www.jaroslawska.pl [dostęp 2018-11-14]
- ↑ Sieniawa: Odnowiona świątynia. [dostęp 2021-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-15)].