A-1428 z dnia 14.11.2016[1] | |||||||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Markowa | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu łańcuckiego | |||||||||||||||||||
50°01′18,7″N 22°18′49,2″E/50,021861 22,313667 |
Kościół świętej Doroty – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Łańcut I archidiecezji przemyskiej.
Jest to świątynia wzniesiona w latach 1904-1910 według projektu architekta przemyskiego Stanisława Majerskiego. Budowla jest halowa, orientowana, posiadająca płytki transept, jednowieżową fasadę oraz węższe i niższe od nawy prezbiterium. Kościół został zbudowany w stylu neogotyckim i posiada bryłę opiętą przyporami, między którymi są umieszczone ostrołukowe okna. Fasada jest zaakcentowana trzykondygnacyjną wieżą, przy której z lewej i prawej strony są umieszczone kruchty. Na skrzyżowaniu nawy z transeptem znajduje się strzelista wieżyczka – sygnaturka. Wnętrze jest nakryte sklepieniami krzyżowo – żebrowymi, z żebrami przechodzącymi w krótkie służki. Do wyposażenia należą: ołtarz główny, wykonany około 1910 roku, być może według projektu Szajny, rzeźbiarza z Jasła, oraz trzy ołtarze boczne ufundowane w 1935 roku, w których są umieszczone obrazy z II połowy XVII wieku. Do dnia dzisiejszego zachowała się tylko drobna część historycznych sprzętów z wyposażenia dawnej świątyni. Do najcenniejszych należy z pewnością obraz Przemienienia Pańskiego, pochodzący z połowy XVII wieku. Drugi cenny obraz, na którym jest przedstawiona Matka Boska Częstochowska, powstał w 1764 roku i jest dziełem M. Nowakowskiego i Szymona Śląskiego[2].
Rodzina Ulmów
W dniach 30 marca – 1 kwietnia 2023 została dokonana ekshumacja ich szczątków, a następnie po beatyfikacji zostały one złożone do specjalnie przygotowanego sarkofagu, w bocznym ołtarzu poświęconym Matce Bożej[3][4].
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2017-11-28] .
- ↑ Zabytki. Oficjalna Strona Gminy Markowa. [dostęp 2017-11-28]. (pol.).
- ↑ Maciej Flader , Markowa, Przemyśl: przeprowadzono ekshumację szczątków rodziny Ulmów [online], niedziela.pl, 5 kwietnia 2023 [zarchiwizowane z adresu 2023-04-07] .
- ↑ Dwa rodzaje relikwiarzy rodziny Ulmów i błogosławione nienarodzone dziecko. To pierwszy taki przypadek w historii [online], deon.pl [dostęp 2024-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-21] (pol.).