Kościół św. Dominika
A/92[1] z dnia 5.03.1960 i 30.11.1966
kościół parafialny
Ilustracja
elewacja frontowa
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Turobin

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Dominika

Położenie na mapie Turobina
Mapa konturowa Turobina, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Dominika”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Dominika”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Dominika”
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego
Mapa konturowa powiatu biłgorajskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Dominika”
Położenie na mapie gminy Turobin
Mapa konturowa gminy Turobin, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Dominika”
Ziemia50°49′17,29″N 22°44′30,22″E/50,821469 22,741728

Kościół Świętego Dominika – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Turobin archidiecezji lubelskiej. Znajduje się na trasie Szlaku Renesansu Lubelskiego.

Wnętrze świątyni

Świątynia została wzniesiona około 1530 roku (powstało wtedy prezbiterium) i ufundowana przez ówczesnych właścicieli Górków, w latach 1570-1595 została zamieniona na zbór kalwiński. W latach 1620-1623 została przebudowana przez muratora Jana Wolffa, zapewne według projektu Jana Jaroszewicza, w stylu tzw. renesansu lubelskiego. Fundatorem był ordynat Tomasz Zamoyski.

Jest to jednonawowy kościół posiadający dwie symetryczne kaplice z lewej i prawej strony oraz trójbocznie zamknięte, wydłużone prezbiterium. Fasada podparta przyporą jest zwieńczona wysokim szczytem z dwiema wieżyczkami z lewej i prawej strony, ozdobionym spływami wolutowymi i ślimacznicami. W płycinie pomiędzy pilastrami jest umieszczona rzeźba Ecce homo – przedstawiająca Chrystusa ubiczowanego w cierniowej koronie. Wykonanie bogatej dekoracji sztukatorskiej pokrywającej sklepienie kościoła jest przypisywane Janowi Wolffowi. We wnętrzu świątyni znajduje się cenna płyta nagrobna (1546 rok) z płaskorzeźbą przedstawiającą pochowaną tutaj Annę Świdwinę[2]. W późnorenesansowym ołtarzu głównym wykonanym około 1623 roku znajdują się barokowe obrazy Trójcy Świętej i św. Jana Nepomucena, pochodzące zapewne z kościoła bernardyńskiego w Radecznicy[3].

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-11-28].
  2. ↑ Szlak Turystyczny. Lubelska Regionalna Organizacja Turystyczna. [dostęp 2015-11-28]. (pol.).
  3. ↑ Jerzy Kwiatek: Polska. Urokliwy świat małych miasteczek. Warszawa: Sport i Turystyka-MUZA SA, 2002. ISBN 83-7200-965-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.