Kościół św. Barbary w Strumieniu

Kościół Świętej Barbary
	179/60 z 2.03.1960 oraz A-354/78 z 17.08.1978
	kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miejscowość	Strumień
Adres	1 Maja 9, 43-246 Strumień
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Barbary w Strumieniu
Sanktuarium	od Sanktuarium od 2009r.
Wezwanie	św. Barbary
Wspomnienie liturgiczne	4 grudnia
	Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	Świętej Barbary, świętego Krzyża
Cudowne wizerunki	Monstrancja "Różana", Główny obraz Świętej Barbary, Wotywny obraz fundacji ks. Janusa autorstwa Piotra Brygierskiego z 1688r.,rozeta witrażowa autorstwa Teresy Pryczek
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1789
Data zakończenia budowy	1790
Data poświęcenia	1790
Aktualne przeznaczenie	Kościół
Data zniszczenia; • przez	1939r.; wojska
Fundator	Albert Kazimierz i jego żona Krystyna
Dane świątyni
Styl	barokowy
Świątynia; • materiał bud.; • wysokość; • długość; • szerokość; • liczba wiernych	; • cegła; ok. 64 m m; 38 m m; 14 m m; 4110 (dane z 2005r.) osób
Wieża kościelna; • liczba wież; • wysokość wież	; 1; 45,80 m m
Kopuła; • liczba kopuł	; 1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 3
Liczba naw	1
Nawa główna; • wysokość	; 13,65 m m
Organy; • liczba głosów; • liczba manuałów	; 20; 2+P
Dzwonnica; • typ dzwonnicy; • nazwa dzwonu	; zwarta; św. Franciszek Ksawery, św. Barbara, św. Rodzina, Jan Paweł 2
	Położenie na mapie Strumienia Kościół Świętej Barbary
	Położenie na mapie Polski Kościół Świętej Barbary
	Położenie na mapie województwa śląskiego Kościół Świętej Barbary
	Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego Kościół Świętej Barbary
	Położenie na mapie gminy Strumień Kościół Świętej Barbary
	49°54′57,2″N 18°45′43,7″E/49,915889 18,762139
	Strona internetowa

Kościół świętej Barbary – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Strumień diecezji bielsko-żywieckiej.

Historia

Obecna murowana świątynia została wzniesiona w latach 1789-1790 i ufundowana przez księcia sasko-cieszyńskiego i jednocześnie królewicza polskiego, Alberta Kazimierza (czwartego syna króla Polski Augusta III Sasa) oraz jego żony, arcyksiężnej Marii Krystyny (ukochanej córki cesarza Franciszka I i cesarzowej Marii Teresy). Została poświęcona w dniu 5 grudnia 1790 roku przez komisarza biskupiego i dziekana cieszyńskiego, księdza Alojzego Lohna.

W 1936 roku świątynia została odnowiona przez księdza dziekana Alojzego Gałuszkę. Prace remontowe były prowadzone przez Stanisława Pochwalskiego z Krakowa.

Wejście do świątyni

W 1945 roku kościół uległ poważnym zniszczeniom w czasie bombardowania i ostrzału miasta przez wojska sowieckie i wycofujące się wojska niemieckie. Dzięki staraniom ówczesnego administratora parafii, księdza Bernarda Barysza, został stosunkowo szybko odbudowany. W latach 1960-1970, podczas urzędowania księdza proboszcza Alojzego Raszki zostały podjęte prace remontowo-budowlane przy umocnieniu murów świątyni (ponieważ budowla została wybudowana na podmokłym gruncie) oraz renowacji wnętrza. Projektantami prac byli: inż. Pałka i dr A. Lisik^[2]. W 2015 przeprowadzono remont wieży kościelnej wraz z renowacją krzyża stalowego^[3].

Malowidło iluzjonistyczne

W 1999, podczas prac konserwatorskich, odkryto pod grubymi warstwami kurzu, zarys malowidła ściennego, znajdującego się na ścianie za ołtarzem głównym (cała wysokość ściany prezbiterium). Jest to późnobarokowy fresk wykonany w technice mieszanej na tynku szorstkim z odciśniętym rysunkiem. Przedstawia ołtarz architektoniczny namalowany iluzjonistycznie. Stan zachowania dzieła był stosunkowo dobry. Odkryto też dekoracje malarskie na pozostałych dwóch ścianach w prezbiterium, będące kontynuacją głównego wizerunku, ale były one pokryte warstwami farb, pobiał i gipsu. Malarskie przedstawienie ołtarza wykonano najprawdopodobniej w latach 1789-1790. Twórca dzieła nie jest znany, chociaż może być przypisywane Ignacemu Chambrezowi, który stworzył malowane na płótnie stacje drogi krzyżowej dla fary w Strumieniu (1793)^[4].

Organy

Instrument zbudowany przez braci Rieger z Jägerndorfu^[5].

Dyspozycja organów
Manuał I	Manuał II	Pedał
Principal 8'	Geigen Prinzipal 8'	Violon 16'
Bourdon 16'	Lieblich Gedeckt 16'	Subbas 16'
Hohlflöte 8'	Aeolina 8'	Cello 8'
Gamba 8'	Vox Coelestis 8'	Octavbass 8'
Salicional 8'	Rohrflöte 8'
Gedeckt 8'	Viola 4'
Octave 4'
Flet 4'
Pikolo 2'
Mixtur 4 fach

Dzwony

Pierwsze potwierdzone źródłowo 3 dzwony parafia posiadała w wieży drewnianego jeszcze kościoła. W 1792 r. zostały przeniesione do nowej, murowanej świątyni. Potwierdzają to dane z 1804 r. Wskazują one również, że wówczas dzwonów było pięć^[6].

Przedwojenny zestaw dzwonów został zabrany przez hitlerowców na cele wojenne. Tymczasowy zestaw dzwonów stalowych służył do czasu odlania obecnego. Znajduje się w kościele filialnym w Zbytkowie^[7].

Nowe dzwony zostały poświęcone w 2008 roku przez Bp. Tadeusza Rakoczy. Dzwon Jana Paweł II musiał zostać na nowo przelany z powodu niewłaściwej tonacji. W związku z tą sytuacją 18 marca 2009 r. bp Jan Zimniak poświęcił na nowo przelany dzwon Jana Pawła oraz odrestaurowany Dzwon św. Franciszka Ksawerego. Znajduje się na nim wizerunek św. Barbary, adorującej Najświętszy Sakrament i wizerunek św. Franciszka Ksawerego^[6].


	Imię	Waga (kg)	Ton uderzeniowy	Rok odlania	Odlewnia
Mały dzwon	Jan Paweł 2	350 kg	h'	2008	Ludwisarnia Rudolfa Pernera, Pasawa
Średni dzwon	św. Rodzina	500 kg	a'	2008	Ludwisarnia Rudolfa Pernera, Pasawa
Duży dzwon	św. Barbara	820 kg	fis'	2008	Ludwisarnia Rudolfa Pernera, Pasawa

Przypisy

↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2018-09-23] .
↑ Historia Kościoła. Rzymskokatolicka Parafia Św. Barbary w Strumieniu. [dostęp 2018-09-23]. (pol.).
↑ Wykaz prac konserwatorskich przy zabytkach wpisanych do rejestru zabytków, przeprowadzonych w latach 2013-2015 (wybór), w: Wiadomości Konserwatorskie Województwa Śląskiego, nr 8/2016, s. 408, ISBN 978-83-945841-1-5
↑ Barbara Aleksiejew-Wantuch, Irena Kontny, Odkrycie późnobarokowego, iluzjonistycznego malowidła w strumieńskiej farze, w: Wiadomości Konserwatorskie Województwa Śląskiego, nr 9/2017, s. 7-10, ISBN 978-83-945841-1-5
↑ Organy - Polskie Wirtualne Centrum Organowe [online], www.organy.pro [dostęp 2021-09-08] .
1 2 Historia Kościoła – Rzymskokatolicka Parafia św. Barbary w Strumieniu [online] [dostęp 2021-09-08] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-24] (pol.).
↑ Redakcja, Strumień: Nowe dzwony w kościele [online], Warszawa Nasze Miasto, 23 grudnia 2008 [dostęp 2021-09-08] (pol.).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[zabytek-1] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2018-09-23] .

[2] Historia Kościoła. Rzymskokatolicka Parafia Św. Barbary w Strumieniu. [dostęp 2018-09-23]. (pol.).

[slsk-3] Wykaz prac konserwatorskich przy zabytkach wpisanych do rejestru zabytków, przeprowadzonych w latach 2013-2015 (wybór), w: Wiadomości Konserwatorskie Województwa Śląskiego, nr 8/2016, s. 408, ISBN 978-83-945841-1-5

[slsk2-4] Barbara Aleksiejew-Wantuch, Irena Kontny, Odkrycie późnobarokowego, iluzjonistycznego malowidła w strumieńskiej farze, w: Wiadomości Konserwatorskie Województwa Śląskiego, nr 9/2017, s. 7-10, ISBN 978-83-945841-1-5

[5] Organy - Polskie Wirtualne Centrum Organowe [online], www.organy.pro [dostęp 2021-09-08] .

[:0-6] 1 2 Historia Kościoła – Rzymskokatolicka Parafia św. Barbary w Strumieniu [online] [dostęp 2021-09-08] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-24] (pol.).

[7] Redakcja, Strumień: Nowe dzwony w kościele [online], Warszawa Nasze Miasto, 23 grudnia 2008 [dostęp 2021-09-08] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]