Budowa

1912 - z inicjatywy katolickich mieszkańców Brzeźna proboszcz parafii przy kościele pw. św. Jadwigi w Nowym Porcie zwrócił się z pismem do kurii biskupiej w Pelplinie o zgodę na zakup ziemi i budowę kościoła w Brzeźnie; Brzeźno liczyło ok. 2 000 katolików;

1913, 13 maja - powołanie Komitetu Budowy Kościoła w Brzeźnie;

1914 - wydanie przez Kurię zgody i 1 kwietnia zakup działki przy Danzigerstraße (obecnie ulica Gdańska);

1920 - po przerwie spowodowanej wojną, Komitet Budowy Kościoła wznowił działalność sprzedając działkę pod budowę i zakupując nową przy ul. Dworskiej 2 (do 1945 Weißhöfer Straße), stanowiącą docelową lokalizację kościoła;

1922, 18 lutego - mianowanie dekretem kurii biskupiej ks. Pawła Schütza kuratorem w Brzeźnie;

1922, 19 czerwca - rozpoczęcie budowy kościoła;

1922, 16 lipca - uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego przez biskupa O’Rourke;

1922, październik - pierwsze odprawienie nieszporów w surowych jeszcze murach świątyni;

1923 - przyszła parafia liczyła 2 511 wiernych;

1923, czerwiec - pierwsza msza; wstawienie okien, budowa dachu, chóru i wieży (dzwon na wieży pochodzi z niedokończonego okrętu SMS Graf Spee^[2]);

1923, 31 października - wydanie przez Senat Wolnego Miasta Gdańska zgody na budowę parafialnej nekropolii;

1924 - otynkowanie ścian, wykończenie stropów, wstawienie ław;

1924, 26 października - uroczyste poświęcenie kościoła;

1925 - przyszła parafia liczyła 1 549 wiernych; Theo Landmann wykonał pięć witraży przeznaczonych do świątyni, przedstawiających sceny z życia św. Antoniego^[3];

1926, 13 czerwca - konsekracja świątyni pw. św. Antoniego Padewskiego;

1928 - 1930 - powstały kolejne witraże autorstwa Theo Landmanna: „Patroni stowarzyszeń parafialnych” (3 okna)^[4], „Tajemnice Różańca Świętego” (15 okien)^[5], „Tajemne symbole katakumb” (4 okna)^[6], „Przez Krzyż do zwycięstwa” (2 okna)^[7];

1929, 20 lutego - ustanowienie Brzeźna parafią filialną przez biskupa gdańskiego.

Okres do 1945 roku

1930 - parafia liczyła 2650 wiernych;

1938 - proboszczem parafii został brat Pawła Schütza - Leon; parafia liczyła 2805 wiernych;

1939 - powołanie na proboszcza Bruno Binnebesela;

1943 - aresztowanie Bruno Binnebesela pod zarzutem słuchania stacji radiowych głoszących treści niezgodnych z duchem narodowego socjalizmu;

1944, 13 listopada - egzekucja Bruno Binnebesela;

1944 - tymczasową funkcję administratora parafii obejmuje Leon Schlipe;

1945, luty - przejęcie parafii przez Piotra Thiessena;

1945, marzec - w wyniku walk na terenie Brzeźna zniszczony został dach świątyni, popękały jej mury, strącono wieżę kościelną. Ponadto zniszczeniu uległy okna, witraże oraz część ławek. Rozkradzione zostały naczynia liturgiczne;

1945, kwiecień - zajęcie kościoła i plebanii przez żołnierzy Armii Czerwonej. Kościół zamieniono na magazyn sprzętu wojskowego i stajnię, natomiast plebanię na kwaterę radzieckich oficerów;

Okres powojenny

1945, 30 lipca - nominację na proboszcza otrzymał Adam Szczepański;

1945, sierpień - wyjazd Piotra Thiessena do Niemiec;

1946, 31 marca - oddanie do użytku odbudowanego kościoła;

1947 - budowa nowej wieży kościelnej;

1952 - proboszczem został Brunon Głombiowski;

1962 - parafia liczyła 6000 wiernych;

1966 - rezygnacja proboszcza Głombiowskiego i przejęcie parafii przez Zygmunta Pawłowicza;

1969 - parafia liczyła 8000 wiernych;

1980 - rozbudowa i remont kościoła;

1981 - rozpoczęcie trwającej 2 lata budowy domu katechetycznego;

1985 - mianowanie Zygmunta Pawłowicza biskupem pomocniczym diecezji gdańskiej. Funkcję proboszcza objął Bernard Zieliński;

2003 - parafia liczyła 12 354 wiernych