Kościół świętej Anny
1078/202[1] z dnia 17.11.1959
kościół parafialny
Ilustracja
widok z boku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Piaseczno
plac Piłsudskiego

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Anny

Wezwanie

św. Anny

Położenie na mapie Piaseczna
Mapa konturowa Piaseczna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Anny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Anny”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Anny”
Położenie na mapie powiatu piaseczyńskiego
Mapa konturowa powiatu piaseczyńskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Anny”
Położenie na mapie gminy Piaseczno
Mapa konturowa gminy Piaseczno, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Anny”
Ziemia52°04′26,94″N 21°01′35,26″E/52,074150 21,026461

Kościół świętej Anny w Piasecznie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu piaseczyńskiego archidiecezji warszawskiej.

Opis

Świątynia została wzniesiona w 1565 roku[2] w stylu późnogotyckim z elementami architektury renesansowej (tzw. gotyk mazowiecki), na miejscu pierwotnego, drewnianego kościoła z ok. 1350 r. pw. św. Macieja i św. Anny. Budowla posiada jedną nawę, wybudowano ją na osi wschód-zachód na planie prostokąta. Nowo poświęcona świątynia otrzymała wezwanie Wszystkich Świętych. Według wizytacji biskupiej z 1565 roku, kościół nazwany jest nowym. W czasie wizytacji biskupa poznańskiego Wawrzyńca Goślickiego w 1603 roku świątynia była w złym stanie technicznym i miała uszkodzony dach. W 1630 roku został konsekrowany ołtarz przez biskupa poznańskiego Macieja Łubieńskiego.

Świątynia podupadła wskutek wojen polsko-szwedzkich. Odrestaurowano ją z inicjatywy starosty piaseczyńskiego Józefa Aleksandra Sułkowskiego w 1736 roku. Wnętrze kościoła zostało wówczas przebudowane według projektu Karola Fryderyka Pöppelmanna nawiązując wystrojem do baroku; zmieniono wysokość ścian, kościół wzbogacił się o nowy wielki ołtarz, a także, na zewnątrz, przy szczycie elewacji wschodniej umieszczono posąg św. Jana Nepomucena – rzeźbę w stylu późnego baroku. Świątynia była już wtedy pod wezwaniem św. Anny, konsekrował ją ponownie biskup płocki Antoni Sebastian Dembowski. Zapewne w 1833 roku została ustawiona centralnie nad nawą wieża-sygnaturka. Także w tym roku kościół został odrestaurowany i częściowo otynkowany.

Podczas I wojny światowej, w 1914 roku, świątynia została uszkodzona przez pociski artyleryjskie.

W dwudziestoleciu międzywojennym kościół został odremontowany. Przed 1933 rokiem świątynia otrzymała blaszany dach. W latach 1958-1960 kościół był regotyzowany na zewnątrz, elewacja budowli i zakrystii została oczyszczona, spod tynku została wydobyta bogata dekoracja szczytów i ścian. W 1960 roku została dobudowana kaplica boczna pod wezwaniem Świętego Krzyża, którą zaprojektował architekt Lech Dunin, a także zostało nadbudowane piętro nad zakrystią i kruchtą od strony północnej, co zmieniło niekorzystnie bryłę świątyni.

W latach 1979–1983 dzięki staraniom księdza Stefana Księżopolskiego m.in. została wymieniona posadzka, zostało zainstalowane centralne ogrzewanie, zabytkowe ołtarze przeszły konserwację[3].

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-10-18].
  2. ↑ Urząd Miasta i Gminy Piaseczno Wydział Urbanistyki i Architektury: Karta adresowa zabytku nieruchomego nr 135. piaseczno.eu, październik 2015. [dostęp 2016-06-21]. (pol.).
  3. ↑ Historia parafii. Rzymskokatolicka parafia św. Anny w Piasecznie. [dostęp 2020-10-17]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.