Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Populacja (1943) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
+380 3431 |
Kod pocztowy |
77180 |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
49°06′38,6″N 24°55′23,7″E/49,110722 24,923250 |
Kończaki Stare (ukr. Старі Кінчаки) – dawna wieś, obecnie północna część wsi Kończaki na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie halickim. Leżą nad rzeką Horożanką.
Historia
W 1855 właścicielem posiadłości tabularnej Kończaki stare był Jan Rodakowski[2].
W II Rzeczypospolitej Kończaki Nowe to dawniej samodzielna wieś stanowiąca gminę jednostkową Kończaki Stare w powiecie stanisławowskim w województwie stanisławowskim.
1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej weszły w skład nowej zbiorowej gminy Delejów[3], gdzie we wrześniu 1934 utworzyły gromadę Kończaki Stare[4].
Podczas II wojny światowej Kończaki należały do w gminie Delejów w powiecie stanisławowskim w niemieckim dystrykcie Galicja[1].
W latach 1943-1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj i we wsi Kończaki Nowe 36 Polaków[5].
Po II wojnie światowej teren włączony w struktury ZSRR, Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka.
Od 1991 r. należy do Ukrainy. Do 2020 w rejonie halickim, obecnie jest częścią gminy Dubowce[6].
Przypisy
- 1 2 Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Hipolit (1806-1878) Stupnicki , Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym, z mapą według nowego podziału = Alphabetisch geordnetes Ortschafts-Verzeichniß der Königreiche Galizien und Lodomerien so wie des Großherzogthums Krakau und des Herzogthums Bukowina mit genauer Berückfichtigung der politischen und gerichtlichen Eintheilung, und Angabe der Pfarren, Postämter und landtäftlichen Eigenthümer, mit einer Uebersichtskarte der neuen Eintheilung, Karol Wild, 1855, s. 92 (pol.).
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 564.
- ↑ Stanisławowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 22, poz. 69.
- ↑ Henryk Komański , Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański , Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939-1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 488, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661 .
- ↑ Про утворення та ліквідацію районів, Офіційний вебпортал парламенту України, 17 lipca 2020