Kołacz w kształcie wieńca

Kołacz (psł. kolačь[1]) – słowiańskie pieczywo obrzędowe o kolistym kształcie[1], drożdżowy placek, wieniec lub bochenek uformowany z przeplatanych ze sobą wałków[2] lub zdobiony licznymi mniejszymi kółkami[3]. Kołacze wyrabiano z mąki pszennej lub żytniej[4]. Podawano je często na weselach – zwyczaj ten zachował się w niektórych regionach Polski do dzisiaj[2].

Odmianą kołacza był korowaj[4]. Nazwa kołacz pochodzi od kolistego kształtu pieczywa[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać kołacz [w:] Wielki słownik języka polskiego [online], Instytut Języka Polskiego PAN [dostęp 2023-06-25].
  2. 1 2 Obrzędowy wypiek Słowian. Kołacz towarzyszył im przy każdej ważnej uroczystości. Produkty-Lokalne.pl, 2021-03-22. [dostęp 2023-06-24].
  3. ↑ s:Encyklopedia staropolska/Kołacz
  4. 1 2 Hanna Szymanderska: Na polskim stole. Przepisy i tradycje szlacheckie. Warszawa: Świat Książki, 2005, s. 373. ISBN 83-247-0090-0.
  5. ↑ Aleksander Brückner: Słownik etymologiczny języka polskiego. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1985, s. 247. ISBN 83-214-0410-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.