Knihinin
Княгинин
Dzielnica Iwano-Frankiwska
Ilustracja
Kościół św. Józefa
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Miasto

Iwano-Frankiwsk

Dzielnica

iwanofrankowski

Data założenia

1437

W granicach Iwano-Frankiwska

1 stycznia 1925[1]

Populacja (1921)
• liczba ludności


16.554

Położenie na mapie Iwano-Frankiwska
Mapa konturowa Iwano-Frankiwska, u góry znajduje się punkt z opisem „Knihinin”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Knihinin”
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Knihinin”
Ziemia48°56′08″N 24°42′48″E/48,935606 24,713347

Knihinin (ukr. Княгинин) – dzielnica miasta Stanisławowa w obwodzie iwanofrankowskim w państwie Ukraina, nad rzeką Bystrzycą[2], leżąca na północ od starego centrum.

Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z dnia 27 maja 1437. Kolejną były dokumenty zastawu Piotra Zakowskiego[3]. Rejestr podatkowy z 1515 zawiera zapis, że w Knihininie znajdował się 1 łan ziemi uprawnej (ok. 25 ha)[4].

Po wybudowaniu dworca kolejowego Stanisławowie w 1860 roku, w pobliżu nowej lokomotywowni powstała kolonia mieszkalna dla jej pracowników. W czasach II Rzeczypospolitej Knihinin był gminą miejską w powiecie stanisławowskim w woj. stanisławowskim. Mimo posiadania charakteru prawnego gminy miejskiej, Knihinin (oficjalnie Knihinin Wieś), nie mając praw miejskich, był formalnie wsią. W 1921 roku liczył 16.554 mieszkańców i był ludnościowo czwartym miastem województwa (po Kołomyi, Stanisławowie i Stryju)[5].

1 stycznia 1925 roku gminy Knihinin-Wieś (na północ oraz na zachód[6] od miasta) i Knihinin-Kolonia (na południowy wschód od miasta) zostały włączone do Stanisławowa[1][7], co spowodowało, że stał się większy liczebnie od Kołomyi.

Zabytki

  • kościół św. Józefa w styku neoromańskim. Kościół zbudowano w latach 1911-1922, wg projektu inż. Felicjana Bajana. We wnętrzu ambona neorenesansowa, organy z 1935 roku wykonane w Piotrkowie Trybunalskim, trzy obrazy autorstwa Jana Bukowczyka. Od 1926 r. parafię prowadzili księża saletyni[8]. Kościół po 1945 roku zamieniony na magazyn, w 1989 roku zwrócony katolikom, a w 1990 roku przekazany zielonoświątkowcom. Kościół znajduje się przy ulicy Moczulskiego (dawna Kościelna 8)[9].
  • Dom Ludowy wybudowany w latach 20. XX w. w stylu modernistycznym z datków mieszkańców dzielnicy, ul. Halicka 40

Urodzeni w Knihininie

  • Teodor Benirski (1900–1978), major saperów Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari
  • Mieczysław Naworcki – aktor, malarz i reżyser[10]
  • Jerzy Leopold Stiasny – członek ZWZ–AK, więzień obozu koncentracyjnego Gross–Rosen

Przypisy

  1. 1 2 Dz.U. z 1924 r. nr 102, poz. 937
  2. ↑ Knihinin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 198.
  3. ↑ Knihinin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 93.
  4. ↑ Akta grodzkie i ziemskie, tom 12, s. 26, Nr. 218
  5. ↑ Wg publikacji: Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom XIV - Województwo Stanisławowskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
  6. ↑ Obejmując także administracyjnie Belweder
  7. ↑ Mapa Stanisławowa 1934 z roku
  8. ↑ Historia w Polsce [online], Zgromadzenie Księży Misjonarzy Saletynów [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  9. ↑ Michał Kurzej, Kościół parafialny p.w. św. Józefa w Stanisławowie [online] [dostęp 2018-08-03] (ang.).
  10. ↑ Mieczysław Nawrocki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2018-08-03].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.