Kniażyce
Княжыцы
Княжицы
Ilustracja
Kościół pw. św. Antoniego Padewskiego (cerkiew pw. św. Mikołaja) w stanie współczesnym
Państwo

 Białoruś

Obwód

 mohylewski

Rejon

mohylewski

Sielsowiet

Kniażyce

Populacja (2009)
• liczba ludności


305[1]

Nr kierunkowy

222

Kod pocztowy

213125

Położenie na mapie obwodu mohylewskiego
Mapa konturowa obwodu mohylewskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kniażyce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kniażyce”
Ziemia53°58′30″N 30°09′00″E/53,975000 30,150000

Kniażyce[2] (biał. Княжыцы; ros. Княжицы) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, w rejonie mohylewskim, w sielsowiecie Kniażyce, nad Łachwą i przy drodze magistralnej M4.

Historia

Dawniej miasteczko. W 1506 król Polski Aleksander Jagiellończyk przekazał Kniażyce w dożywocie swojej żonie Helenie Moskiewskiej.

W Rzeczypospolitej Obojga Narodów Kniażyce należały do województwa mścisławskiego. W wyniku I rozbioru Polski weszły w skład Imperium Rosyjskiego. W pobliżu miasteczka leżał majątek ziemski o tej samej nazwie. W XIX w. był on początkowo własnością Makowieckich, następnie gubernatora Beklemiszewa, a od 1881 Dziczkańców.

W carskiej Rosji położone były w guberni mohylewskiej, w powiecie mohylewskim. Od XIX w. były siedzibą zarządu gminy. Następnie w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Kościół i klasztor dominikanów

W 1681 Konstanty Władysław Pac ufundował tu klasztor dominikański wraz z kościołem pw. św. Mikołaja. W XVIII w. zbudowano nowy, istniejący do dziś kościół pw. św. Antoniego Padewskiego, konsekrowany w 1780. XIX-wieczny dominikański historyk o. Sadok Barącz OP wymienia kniażycki kościół wśród sanktuariów maryjnych z cudownymi wizerunkami Matki Bożej.

Po powstaniu listopadowym w 1832 władze carskie skasowały klasztor dominikanów. Przejęli go wówczas karmelici, jednak już w 1835 ich również skasowano. W 1866 lub 1872, w ramach represji i wprowadzania rusyfikacji po powstaniu styczniowym, władze carskie przekazały kościół Cerkwi prawosławnej i od tej pory służył jako cerkiew pw. św. Mikołaja.

Po rewolucji październikowej cerkiew działała nieprzerwanie, nawet w czasach stalinowskiego terroru, choć zniszczono wówczas kopuły z krzyżami. Podczas II wojny światowej została ostrzelana przez Niemców i od tego czasu zaczęła popadać w ruinę. Budynek został ostatecznie zamknięty w 1965. Po uzyskaniu przez Białoruś niepodległości budynek został wpisany na listę zabytków oraz aktywiści wykonali przy nim podstawowe prace zabezpieczające. Dawna świątynia wciąż jednak pozostaje w ruinie. Przez współczesnych badaczy podawana jest ona jako przykład białoruskiego baroku[3][4][5][6].

Przypisy

  1. ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mohylewskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  3. ↑ Marek Miławicki. Dominikanie na kresach wschodnich Rzeczypospolitej Obojga Narodów (teren dzisiejszej Białorusi). „Folia Historica Cracoviensia”. 20. s. 114, 115, 125, 126, 132. ISSN 0867-8294.
  4. ↑ Białoruś: pod Mohylewem popada w ruinę barokowy kościół. Biełsat. [dostęp 2021-03-13]. (ros.).
  5. ↑ Kniażyce, pow. mohylewski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 196.
  6. ↑ Kniażyce (1), pow. mohylewski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 92.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.