Klucz wiolinowy, klucz skrzypcowy[1] – znak graficzny umieszczany na drugiej linii pięciolinii i wyznaczający położenie nuty g1, który należy do grupy kluczy G.
Stosowany dla zapisu instrumentów i głosów wysokobrzmiących oraz przeważnie prawej ręki instrumentów klawiszowych (zapis dla lewej ręki odbywa się najczęściej w kluczu basowym). W notacji wyższych dźwięków w kluczu wiolinowym używany jest przenośnik oktawowy. Zastępuje on zapis nut na liniach dodanych, który jako rzadziej spotykany, jest trudniejszy w odczycie.
Przypisy
- ↑ skrzypcowy klucz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-12-30] .
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.