Klekotowo
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

siemiatycki

Gmina

Siemiatycze

Liczba ludności (2006)

107[1][2]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

17-300[3]

Tablice rejestracyjne

BSI

SIMC

0039551[4]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Siemiatycze
Mapa konturowa gminy wiejskiej Siemiatycze, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Klekotowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Klekotowo”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Klekotowo”
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego
Mapa konturowa powiatu siemiatyckiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Klekotowo”
Ziemia52°23′43″N 22°46′13″E/52,395278 22,770278[5]

Klekotowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Siemiatycze[4][6].

Wieś posiadała w 1673 roku wojewodzina wileńska Anna Barbara Sapieżyna[7], leżała w ziemi drohickiej województwa podlaskiego w 1795 roku[8]. Wchodziła w skład klucza siemiatyckiego księżnej Anny Jabłonowskiej[9]. Według Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku Klekotowo było wsią liczącą 26 domów i zamieszkałą przez 145 osób (64 kobiety i 81 mężczyzn). Większość mieszkańców miejscowości (130 osób) zadeklarowała wyznanie prawosławne, pozostali podali kolejno: wyznanie mojżeszowe (8 osób) i wyznanie rzymskokatolickie (7 osób). Pod względem narodowościowym większość stanowili mieszkańcy narodowości białoruskiej (131 osób); reszta zgłosiła narodowość polską (14 osób). W okresie międzywojennym miejscowość znajdowała się w powiecie bielskim[10].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Mieszkańcy utrzymują się głównie z prowadzenia niewielkich gospodarstw rolnych i hodowli zwierząt (krów).

W strukturze Kościoła prawosławnego wieś podlega parafii pw. św. Mikołaja w Drohiczynie.

Przypisy

  1. ↑ Wieś Klekotowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-01-17], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 473 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 53663
  6. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. ↑ Anna Laszuk, Zaścianki i królewszczyzny : struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku, Warszawa 1998, s. 121.
  8. ↑ Karol de Perthées , Mappa Szczegulna Woiewodztwa Podlaskiego, 1795
  9. ↑ Janina Berger-Mayerowa, Księżna Pani na Kocku i Siemiatyczach : (działalność gospodarcza i społeczna Anny z Sapiehów Jabłonowskiej), w: Archiwum Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Wydział 2, Historyczno-Filozoficzny. Tom 18, Zeszyt 1, Lwów 1937, s. 330.
  10. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 36 (27).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.