Lata 70.

Karierę muzyczną Klaus Hoffmann-Hoock rozpoczął w 1966 roku grając na gitarze. W 1967 roku założył swój pierwszy zespół, z którym po raz pierwszy wystąpił publicznie. W 1969 roku założył zespół Archaeopteryx, który w 1971 przekształcił się w Impuls^[1]. Zespół ten występował jako wykonawca towarzyszący takim formacjom jak Nektar, UFO czy holenderski Earth & Fire. Po zespole pozostały tylko taśmy z nagraniami, które wskazują na wpływy muzyczne wczesnego Pink Floyd czy Hawkwind^[2].

W 1972 roku Klaus Hoffmann-Hoock uczestniczył jako widz w koncercie zespołu Genesis. Duże wrażenie wywarła na nim gra Tony'ego Banksa na melotronie; w przyszłości miał to być jego ulubiony instrument^[2].

W latach 1973–1978 Klaus Hoffmann-Hoock eksperymentował z przyjaciółmi i gośćmi. Zbudował własne studio, wyposażone między innymi w dwuścieżkowy magnetofon Akai, urządzenia typu delay, prosty stół mikserski, magnetofon czterościeżkowy Teac^[1]. W 1973 roku kupił sobie Mini-Moog, instrument spopularyzowany już wcześniej przez takich muzyków jak Keith Emerson czy Walter Carlos, a w następnych latach kolejne syntezatory, między innymi Mark V Mellotron, należący uprzednio do Klausa Schulzego^[2]. W 1975 roku postanowił tworzyć muzykę elektroniczną^[1].

W latach 1976-1978 Klaus Hoffmann-Hoock występował w niemieckim zespole Alma Ata jako klawiszowiec, gitarzysta i autor tekstów. Zespół ten, grający raczej konwencjonalny rock, pozostawił po sobie trzy single i dwa albumy. Klaus Hoffmann-Hoock ponadto był zaangażowany w produkcję muzyki filmowej i reklamowej^[2]. W 1977 roku otrzymał od wytwórni Cain Records propozycję nagrania własnego albumu, do czego jednak nie doszło z powodu intryg kolegów z Alma Ata. Niektóre ze zrealizowanych wówczas nagrań ukazały się po latach na albumie Space Gems, firmowanym przez zespół Cosmic Hoffmann^[1].

Lata 80.

Na początku lat 80. Klaus Hoffmann-Hoock założył razem z klawiszowcem Georgiem Mahrem i autorem tekstów Andreasem Hubem zespół Cosmic Hoffmann^[2]. W 1981 roku podpisał kontrakt nagraniowy z EMI wydając pod jej szyldem jeden singiel Cosmic Hoffmann, „Weltraumboogie”/„Space-Disco” (1982). W 1982 roku artysta odbył swoją pierwszą podróż do Indii. Wówczas pojawiła się w jego myślach koncepcja zespołu, który tworzyłby muzykę inspirowaną muzyką obszaru, który odwiedzał. Kolejnym impulsem w tym kierunku stała się dla niego muzyka Petera Michaela Hamela, a zwłaszcza album Dharana, nagrany przez zespół Between, w skład którego wchodził Hamel. Materiał muzyczny zawarty na tym albumie stanowił kwintesencję wpływów azjatyckim pokreślonych grą gamelan, balijskiego zespołu muzyki tradycyjnej. Klaus Hoffmann-Hoock postanowił pójść w tym kierunku^[1].

W latach 1983–1985 intensywnie pracował nad swoim pierwszym albumem, Paradise a w 1986 założył zespół Mind Over Matter. Muzyka tego zespołu była podsumowaniem dotychczasowych doświadczeń Klausa Hoffmanna-Hoocka oraz wpływów muzyki Dalekiego Wschodu. Klaus Hoffmann-Hoock grał na gitarze elektrycznej i instrumentach klawiszowych, a także na instrumentach azjatyckich jak hinduski sitar. Do współpracy byli też zapraszani inni muzycy. Zespół miał ambicję tworzenia czegoś nowego i wyjątkowego; w jego muzyce pojawiały się reminiscencje muzyczne ze Sri Lanki, Tajlandii, Indii, Indonezji, Birmy czy Tybetu^[2]. W 1985 roku podpisał kontrakt nagraniowy z wytwórnią płytową Innovative Communications (IC), która w kolejnych latach wydawała albumy Mind Over Matter^[1].

W 1987 ukazał się (jako LP) debiutancki album zespołu, Music for Paradise, będący rozwinięciem koncepcji Paradise, nieukończonego albumu Klausa Hoffmanna-Hoocka. Koncepcja artystyczna tego albumu (jeden długi utwór i kilka krótszych) legła u podstaw następnych wydawnictw zespołu Mind Over Matter. W jego skład wchodzili wówczas, oprócz Klausa Hoffmanna-Hoocka, między innymi Peter Jörgens (tabla), Heinz Weidenbrück (gitara basowa i fortepian elektryczny), Michael Grüterich (melotron i Mini-Moog, teksty), Yves Greder (śpiew)^[2]. W 1985 roku podpisał kontrakt nagraniowy z wytwórnią płytową Innovative Communications (IC), która w następnych latach wydawała albumy Mind Over Matter^[1].

W 1988 roku ukazał się drugi album zespołu, The Colours of Life a 16 września 1989 odbył on swe debiutanckie tournée po Belgii (Antwerpia) i Niemczech (Brema). Do zespołu dołączyła też żona artysty, Dagmar (jako Dagi Daydream-Hoffmann), która śpiewała, a także wykonywała performance w trakcie występów^[2].

Lata 90.

W 1990 roku ukazał się trzeci album zespołu. Zatytułowany Trance ‘n’ Dance zawierał muzykę nawiązującą do doświadczeń progresywnych w dorobku artysty, widocznych w takich utworach „Children of the Midnight” i „Jack the Bear”, znak rozpoznawczy Mind Over Matter^[1].

W 1992 roku ukazał się czwarty album zespołu, In Search of Eternity, z wyróżniającymi się utworami: „Journey to Eternity i „Pilgrims of Eternity", odzwierciedlający wpływy buddyjskie pod którymi Klaus Hoffmann-Hoock wówczas się znajdował. Wydany w 1995 roku album Palace of the Winds zdobył wiele międzynarodowych nagród. Zainteresowaniem, zarówno krytyków, jak i melomanów, cieszył się zwłaszcza utwór „Shangri-La", którego wersja koncertowa przyczyniła się do wzrostu popularności zespołu^[1].

Skład Mind Over Matter ulegał wielokrotnym zmianom. Całe lata 90. przebiegały pod znakiem intensywnej działalności nagraniowej i koncertowej, głównie w Niemczech, gdzie artysta pozostaje najbardziej znany^[2]. Wydany w 1997 roku album Avatar stanowił mix najlepszych utworów artysty z dziedziny rocka progresywnego. Wyróżniał się utwór tytułowy, utrzymany w klimacie rocka elektronicznego. W 1999 roku artysta postanowił reaktywować zespół Cosmic Hoffmann, który zadebiutował albumem Beyond the Galaxy. W 2000 roku wytwórnia IC została sprzedana DA Music, zachowała jednak prawa do wydawania nagranych dotychczas albumów Mind Over Matter. Klaus Hoffmann-Hoock założył w tym samym czasie własną wytwórnię Heart & Mind, w której był jedyną osobą odpowiedzialną za cały proces twórczy^[1].

XXI wiek

Wytwórnia IC, już pod nowym kierownictwem, wydała dwa albumy DVD Mind Over Matter, Asia Vol.1 i Asia Vol.2, zawierającymi akustycznie poprawione wersje (w systemie 5.1) najlepszych utworów artysty oraz oryginalny zapis filmowy jego podróży i rzadkie wideoklipy z koncertów Mind Over Matter. W 2004 roku ukazał się kolejny album zespołu, On the Wings of the Wind, wydany po raz pierwszy przez Heart & Mind. W 2007 roku został wydany album Space Gems, zawierający archiwalne nagrania artysty z lat 1975–1979^[1].

Alma Ata

• 1976 – ...
• 1977 – Dreams

Cosmic Hoffmann

• 1982 – „Weltraumboogie”/„Space-Disco” (7#-single)
• 1999 – Beyond the Galaxy (CD)
• 2000 – Shiva Connection (CD)
• 2005 – Electric Trick (CD)
• 2007 – Space Gems (CD-R)
• 2008 – Outerspace Gems
• 2009 – Hypernova
• 2010 – Astral Journey

Mind Over Matter

• 1987 – Music for Paradise (LP, wydany jako CD w 1991)
• 1988 – The Colours of Life (LP/CD)
• 1990 – Trance 'n' Dance (CD i następne)
• 1992 – In Search of Eternity
• 1993 – Live in Concert (live)
• 1995 – Palace of the Winds
• 1997 – Shambhala – The Quiet Album
• 1998 – Avatar
• 2000 – Under the Stars (live)
• 2004 – On the wings of the wind
• 2005 – Indian Meditation
• 2006 – Indian Meditation II