nr rej. A/1754/1107 z 25.05.1964 | |
Klasztor Franciszkanów w Kłodzku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Kościół | |
Właściciel | |
Typ zakonu |
męski |
Obiekty sakralne | |
Kościół | |
Styl | |
Materiał budowlany | |
Data budowy |
1731 |
Położenie na mapie Kłodzka | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
50°26′14″N 16°39′22″E/50,437130 16,656200 | |
Strona internetowa |
Klasztor Franciszkanów w Kłodzku – barokowy budynek wzniesiony przez franciszkanów w roku 1731 obok kościoła Matki Bożej Różańcowej. Klasztor położony jest w centrum wyspy Piasek, przy pl. Franciszkańskim 1.
Historia
Wznoszenie klasztoru rozpoczęto w roku 1678[1]. Budowa trwała stosunkowo długo, bo aż do roku 1731[2]. Wielka powódź w 1783 r. zalała cały teren i zatopiła niższe partie murów kościoła oraz klasztoru do wysokości pierwszego piętra[2]. Remont uszkodzonych w powodzi fundamentów i murów pochłonął znaczne środki finansowe i był kłopotliwy[2], zakończono go dopiero w roku 1800[1]. W roku 1810 zakonnicy zostali usunięci z klasztoru na mocy dekretu o sekularyzacji, a sam budynek stał opuszczony do roku 1820, kiedy to urządzono w nim szpital wojskowy[2]. Sytuacja taka miała miejsce do zakończenia II wojny światowej. W 1945 roku do klasztoru powrócili franciszkanie ze śląskiej prowincji św. Jadwigi we Wrocławiu[3]. Budynek został odnowiony w latach 1974–1975, w roku 1993 otrzymał nowe elewacje[4], a w latach 2014–2016 nastąpiła całkowita wymiana pokrycia dachu kościelnego i klasztornego[5].
Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 25 maja 1964 roku klasztor został wpisany do rejestru zabytków[6].
Architektura
Budowla jest ulokowana na południe od kościoła Matki Bożej Różańcowej, w jego bezpośrednim sąsiedztwie[1]. Klasztor został wzniesiony na planie podkowy, wokół wewnętrznego wirydarza[1]. Zachodnie skrzydło jest nieco wydłużone i od południa flankowane cylindrycznymi basztami[1]. Bryła posiada trzy kondygnacje i jest nakryta dachami dwuspadowymi, we wnętrzach są sklepienia klasztorne i kolebkowe[1]. Najciekawszym pomieszczeniem klasztoru jest duży refektarz o wymiarach 10 × 18 m, przekryty sklepieniem nieckowym, na którym zachowały się freski z 1744 roku, wykonane przez Feliksa Antoniego Schefflera, przedstawiające apoteozę zakonu[2]. W klasztornej kaplicy jest gotycka rzeźba Madonny, pochodząca z około 1500 roku[1].
Galeria
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 153. ISBN 83-213-4366-X.
- 1 2 3 4 5 Tadeusz Broniewski: Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko. Wyd. II. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 78 do 85.
- ↑ Antoni Kazimierz Dudek: Franciszkanie w Kłodzku. Wrocław: Wydawnictwo Świętego Antoniego, 2002, s. 12. ISBN 83-8859-828-7.
- ↑ Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 15. Wyd. I. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1994, s. 212. ISBN 83-85773-06-1.
- ↑ Archiwum klasztorne.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
Bibliografia
- Józef Pilch , Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska, Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 2005, ISBN 83-213-4366-X, OCLC 69480077 .
- Tadeusz Broniewski, Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko, Wydanie II, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1970.
- Marek Staffa (redakcja), Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 15, Wrocław, I-BiS, 1994, ISBN 83-85773-06-1.
- Antoni Dudek, Franciszkanie w Kłodzku Wrocław, Wydawnictwo Świętego Antoniego, 2002. ISBN 83-8859-828-7.