wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
99 m n.p.m. |
Liczba ludności (2011) |
790 |
Strefa numeracyjna |
94 |
Kod pocztowy |
78-312[1] |
Tablice rejestracyjne |
ZSD |
SIMC |
0312857 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Świdwin | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu świdwińskiego | |
53°47′11″N 15°42′24″E/53,786389 15,706667[2] |
Klępczewo (dawniej: niem. Klemzow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Świdwin.
We wsi znajduje się pałac klasycystyczny z XIX wieku oraz park z przełomu XVIII i XIX w[3].
W Klępczewie znajdują się małe jeziora takie jak: Czarne lub Oczko. Przy wjeździe od strony Świdwina po lewej stronie można zobaczyć duże prywatne jezioro.
Klępczewo po raz pierwszy wymieniono w dokumencie z 1499. Około 1843 wieś liczyła 202 mieszkańców, którzy zajmowali się głównie rolnictwem. W tym samym roku obszar gminy wynosił 1000,4 ha. Znajdowała się tu fabryka skrobi. W 1932 Klępczewo (wtedy Klemzow) stało się dzielnicą Klemzow-Schivelbein. Pod koniec II wojny światowej, 3 marca 1945 Klępczewo zajęły oddziały Armii Czerwonej. Wkrótce po tym rozpoczął się napływ Polaków.
Do 1945 Klępczewo było samodzielną parafią. Należało do kręgu Kościoła Schivelbein w województwie pomorskim, przynależało do Kościoła protestanckiego Starego Związku Pruskiego. Ostatnim niemieckim proboszczem był Kurt Lemke.
Klępczewo posiadało kościół zbudowany z drewna dębowego na planie prostokąta. Do kościoła należał też mały cmentarz otoczonym murem. Kościół został zniszczony po 1945.
Szkołą w Klępczewie kierował Otto Bartelt (nauczyciel-organista). Jego następcą został Wendt (nauczyciel).
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 481 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 53856
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 273, ISBN 978-83-7495-133-3 .