Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pierwsza wicedyrektor departamentu Propagandy i Agitacji Komitetu Centralnego Partii Pracy Korei | |
Okres |
od 29 listopada 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Członek Najwyższego Zgromadzenia Ludowego KRLD | |
Okres |
od 9 marca 2014 |
Przynależność polityczna | |
Członek Biura Politycznego Partii Pracy Korei | |
Okres |
od 11 kwietnia 2020 |
Przynależność polityczna | |
Imię koreańskie | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
Kim Jo Dzong (kor. 김여정; ur. 26 września 1987 w Pjongjangu[1]) – najmłodsza córka Kim Dzong Ila – przywódcy Korei Północnej w latach 1994–2011, wnuczka Kim Ir Sena – prezydenta KRLD (zm. 1994), siostra Kim Dzong Una – przywódcy Korei Północnej od 2011, członkini biura politycznego Partii Pracy Korei, szefowa Departamentu Propagandy i Agitacji. Według niektórych mediów odgrywa ona główną rolę w kolejnej eskalacji napięcia na Półwyspie Koreańskim[2].
W lipcu 2020 roku została pozwana przez Lee Kyung-jae, prawnika z południowokoreańskiej kancelarii Dongbuka, za udział w zniszczeniu w czerwcu tego samego roku budynku Biura Współpracy Międzykoreańskiej pełniącego funkcję de facto ambasady. Jego zdaniem Kim zleciła dokonanie zniszczenia i jest osobą za to odpowiedzialną[3].
We wrześniu 2021 Kim Jo Dzong została członkinią Komisji Spraw Państwowych – najwyższego organu państwowego, na którego czele stoi jej brat[4].
Drzewo genealogiczne
Kim Song-ryeong | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kim Ung-u | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kim Bo-hyon | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kim Hyong Jik | Kang Pan Sŏk | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kim Dzong Suk | Kim Ir Sen | Kim Sŏng Ae | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kim Yŏng Suk | Sŏng Hye Rim | Kim Dzong Il | Ko Yŏng Hŭi | Kim Ok | Kim Kyŏng Hŭi | Jang Sŏng T’aek | Kim Kyŏng Jin | Kim P’yŏng Il | Kim Yŏng Il | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kim Sŏl Song | Kim Dzong Nam | Kim Dzong Czol | Kim Dzong Un | Ri Sŏl Ju | Kim Jo Dzong | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kim Han-sol | Kim Dzu Ae | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przypisy
- ↑ Kim Yo Jong. North Korea Leadership Watch. [dostęp 2018-02-15].
- ↑ Instytut Gość Media , Zemsta Kim Jo Dżong [online], www.gosc.pl, 2 lipca 2020 [dostęp 2020-08-06] .
- ↑ Elizabeth Shim: Kim Yo Jong sued over destruction of inter-Korean liaison office. United Press International, 2020-07-08. [dostęp 2021-01-07]. (ang.).
- ↑ Kamila Cieślik: Korea Północna. Siostra Kim Dzong Una awansowała. Kim Jo Dzong będzie miała jeszcze więcej władzy. Gazeta.pl, 2021-09-30. [dostęp 2021-09-30].
Linki zewnętrzne
- Laura Bicker: Kim Yo-jong and North Korea's secret weapon. BBC News, 13 lutego 2018. (ang.).