Khaidir Anwar
Data urodzenia

11 listopada 1932

Data śmierci

1995

Zawód, zajęcie

językoznawca, socjolingwista

Narodowość

indonezyjska

Khaidir Anwar (ur. 11 listopada 1932[1], zm. 1995[2][3]) – indonezyjski językoznawca i socjolingwista.

Studia magisterskie podjął na Uniwersytecie Columbia[3]. Jako lingwista kształcił się także w Edynburgu[3]. Doktorat z socjolingwistyki uzyskał w 1976 roku na Uniwersytecie Londyńskim, gdzie obronił rozprawę Indonesian: The Development and Use of a National Language[1]. W latach 1973–1982 był wykładowcą na SOAS University of London[1].

W 1957 roku wziął ślub. Z żoną Wahidar miał trójkę dzieci[1]. Ich pierwsza córka Dewi Fortuna Anwar jest uczoną, druga córka Sri Danti Anwar – urzędniczką, trzecia zaś (Desi Anwar) – dziennikarką.

Wybrana twórczość

  • Indonesian: The Development and Use of a National Language (1980)
  • Fungsi dan peranan bahasa: sebuah pengantar (1984)
  • Beberapa aspek sosio-kultural masalah bahasa (1995)

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Khaidir Anwar. Apa dan Siapa. [dostęp 2020-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-28)]. (indonez.).
  2. ↑ 23489213. viaf.org. [dostęp 2020-01-15]. (ang.).
  3. 1 2 3 C.W. Watson, Obituary: Khaidir Anwar (1932–95): A personal memoir, „Indonesia Circle. School of Oriental & African Studies. Newsletter”, 24 (70), 1996, s. 271–275, DOI: 10.1080/03062849608729882, ISSN 0306-2848 [dostęp 2020-01-14] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.