Keith Michael Patrick O’Brien
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Serve the Lord with gladness
Służcie Panu z weselem
Kraj działania

Szkocja

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1938
Ballycastle

Data i miejsce śmierci

19 marca 2018
Newcastle upon Tyne

Arcybiskup metropolita St Andrews i Edynburga
Okres sprawowania

1985–2013

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

3 kwietnia 1965

Nominacja biskupia

30 maja 1985
arcybiskup metropolita St Andrews i Edynburga

Sakra biskupia

5 sierpnia 1985

Kreacja kardynalska

21 października 2003
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Ss. Gioacchino ed Anna al Tuscolano

Odznaczenia
Kawaler Wielkiego Krzyża Orderu Grobu Świętego Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

5 sierpnia 1985

Konsekrator

Gordon Joseph Gray

Współkonsekratorzy

Bruno Heim
Thomas Winning

Keith Michael Patrick O’Brien (ur. 17 marca 1938 w Ballycastle, zm. 19 marca 2018 w Newcastle upon Tyne[1]) – szkocki duchowny katolicki, arcybiskup metropolita St Andrews i Edynburga i przewodniczący Konferencji Biskupów Szkocji, kardynał.

Życiorys

Studiował na uniwersytecie i seminarium w Edynburgu; przyjął święcenia kapłańskie (również w Edynburgu) z rąk kardynała Gordona Graya 3 kwietnia 1965. Przez 20 lat prowadził działalność duszpasterską w archidiecezji Saint Andrews i Edynburg; był także kapelanem w kilku szkołach.

30 maja 1985 został mianowany arcybiskupem Saint Andrews i Edynburga; sakry biskupiej udzielił mu 5 sierpnia 1985 odchodzący w stan spoczynku metropolita kardynał Gray. W 1996 pełnił krótko obowiązki administratora apostolskiego diecezji Argyll. Wziął udział w II specjalnej sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, poświęconej Kościołowi europejskiemu (październik 1999). Był związany z zakonami Kawalerów Maltańskich (Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji) i Rycerzy Grobu Pańskiego w Jerozolimie (Kawaler Krzyża Wielkiego).

W latach 2002–2012 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Szkocji.

21 października 2003 Jan Paweł II mianował go kardynałem z tytułem prezbitera Santi Gioacchino e Anna al Tuscolano.

Brał udział w konklawe 2005, które wybrało papieża Benedykta XVI. 25 lutego 2013 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z urzędu arcybiskupa złożoną ze względu na wiek. O’Brien zrezygnował także dobrowolnie z udziału w konklawe 2013 z powodu oskarżeń o udział w aferach homoseksualnych[2].

20 marca 2015 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z wszystkich uprawnień przysługujących mu jako kardynałowi Świętego Kościoła Rzymskiego. O’Brien zachował do śmierci honorowy tytuł kardynała, wraz z kościołem tytularnym, jednak bez prawa do udziału w konklawe, w zgromadzeniach konsystorza i jakichkolwiek innych publicznych wydarzeniach z życia Kościoła[3]. 17 marca 2018 O’Brien ukończył 80 lat, osiągając wiek równoznaczny z utratą prawa udziału w konklawe niezależnie od tej rezygnacji. Zmarł dwa dni później.

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.