Kedir

1042-1222
Język urzędowy	starojawajski, sanskryt
Stolica	Daha (współczesne Kediri)
Ustrój polityczny	monarchia
Pierwszy władca	Samarawidżaja
Ostatni władca	Kertadżaja
Podział Kahuripanu na dwa państwa	Airlangga 1042
Podbój przez Singasari	Ken Angrok 1222
Religia dominująca	hinduizm, buddyzm

Kedir (także Panjalu) – hindusko-buddyjskie królestwo na wyspie Jawa w Indonezji. Istniało w latach 1042-1222.

Historia

Królestwo to powstało w wyniku podziału państwa Airlanggi na dwie części: Janggalę i Kedir (1042). Państwo to rozrosło się w wyniku pokonania i częściowego podbicia osłabionej Śriwidżaji. W XII wieku państwo to było jednym z najbogatszych w całej Azji Południowo-Wschodniej. Później utraciło na znaczeniu (ostatni król państwa popadł w konflikt z braminami) i zostało podbite przez Kena Angroka, który zwyciężywszy w bitwie pod Ganter siły króla Kediru Kertadżaji, założył na jego miejscu królestwo Singasari. Kedir odzyskał niepodległość na krótko w latach 1292-1293. Jego król Dżajaktawang przyczynił się do pokonania Singasari. W 1293 roku Raden Wijaya przyłączył państwo do nowo powstałego Majapahitu^[1][2][3].

Głównym źródłem bogactwa królestwa był handel przyprawami z innymi państwami Archipelagu Malajskiego.

Szlaki komunikacyjne w południowo-wschodniej Azji w XII wieku (Kedir, Czampa, Angkor, Śriwidżaja).

W państwie dominował hinduizm i buddyzm, spore wpływy miał też animizm i kejawèn (jawajska religia będąca połączeniem buddyzmu, hinduizmu i animizmu)^[3].

Lista władców

• Samarawidżaja (1041/1042- ok. 1050)
• Anakwungsu (ok. 1050-1078)
• Dżajabhaja I (ok. 1104-1110)
• Dżajasabaja (ok. 1110-1115)
• Kediri (ok. 1115)
• Kameśwara I (ok. 1115-1135)
• Dżajabhaja II (1135-1157)^[2]
• Arjeśwara (zap. 1171–1174)
• Kronczarjadipa Gandra (ok. 1181)
• Kameśwara II (ok. 1182–1185)
• Sarweśwara II (ok. 1190–1194)
• Kertadżaja (1194–1222)
• Panowanie Singasari 1222–1292
• Dżajaktawang (1292-1293)
• Panowanie Majapahitu 1293–1527

Przypisy