Kazimierz Tomala
Ilustracja
Kazimierz Tomala
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1956
Prusy

profesor nauk rolniczych
Specjalność: fizjologia owoców, przechowalnictwo, sadownictwo
Alma Mater

SGGW

Doktorat

1987
SGGW

Habilitacja

1996 – ogrodnictwo
SGGW

Profesura

2001

prorektor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (od 2016), dziekan Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu SGGW (1999–2005)
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Kazimierz Tomala (ur. 1 stycznia 1956 w Prusach) – polski naukowiec, profesor nauk rolniczych, nauczyciel akademicki Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, w kadencjach 2016–2020 i 2020–2024 prorektor tej uczelni.

Życiorys

W 1975 ukończył naukę w Technikum Ogrodniczym w Sochaczewie. W 1980 został absolwentem Wydziału Ogrodniczego SGGW. Tam uzyskał w 1987 stopień naukowy doktora nauk rolniczych, w 1996 doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie ogrodnictwa – sadownictwa. W 2001 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk rolniczych. 1 kwietnia 1981 został nauczycielem akademickim Wydziału Ogrodnictwa, Biotechnologii i Architektury Krajobrazu. W 2008 objął stanowisko profesora zwyczajnego w Katedrze Sadownictwa[1].

W latach 1994–1999 był prodziekanem ds. studenckich w Wydziale Ogrodniczym SGGW, w latach 1999–2005 dziekanem Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu SGGW oraz kierownikiem Katedry Sadownictwa (1997–1999, 2006–2016)[1]. W latach 2016-2020 pełnił funkcję prorektora SGGW ds. dydaktyki (2016-2020), natomiast od 2020 pełni funkcję prorektora ds. Rozwoju (od 2020) oraz I Zastępcy Rektora[2]

W latach 2013–2016 był członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów[1], a od 2024 roku jest członkiem IV Zespołu Rady Doskonałości Naukowej[3]. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000)[4][1]. W 2021 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

Działalność naukowa i dydaktyczna

W latach 1984-2003 odbył kilka staży zagranicznych z których najdłuższe na kanadyjskim uniwersytecie University of British Columbia oraz Michigan State University[2]. Jest autorem lub współautorem 528 publikacji z których 88 są to artykuły naukowe, 88 rozdziałów w monografiach, 5 książek oraz 237 artykułów i zaleceń dla praktyków[2]. Jego działalność naukowa obejmuje głównie tematykę związaną z jakością i zdolnością przechowalniczą owoców, opracowywaniem metod wyznaczania dojrzałości zbiorczej owoców oraz opracowywaniem nowych technologii przechowywania owoców.

Profesor Tomala był promotorem 12 przewodów doktorskich oraz wypromował 155 magistrantów i 120 inżynierantów[2].


Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.