Kazimierz Rolewski

Sługa Boży prezbiter
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	2 czerwca 1887 Poznań
Data i miejsce śmierci	13 marca 1936 Poznań
Miejsce pochówku	konkatedra św. Stanisława Biskupa w Ostrowie Wielkopolskim
Rektor Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu
Okres sprawowania	1928–1935
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	22 stycznia 1911
Odznaczenia

Kazimierz Jan Adam Rolewski (ur. 2 czerwca 1887 w Poznaniu, zm. 13 marca 1936 tamże) – polski ksiądz katolicki, profesor i rektor Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu oraz Sługa Boży Kościoła katolickiego^[1].

Życiorys

Był synem Stanisława (urzędnika kolejowego) i Elżbiety z Kinowskich. Uczęszczał do gimnazjów w Inowrocławiu (Królewskie Gimnazjum Męskie), Kostrzynie, Kwidzynie i Lipsku, w 1907 zdał egzamin dojrzałości. Podjął następnie studia teologiczne w Seminarium Duchownym w Poznaniu, święcenia kapłańskie przyjął 1911-01-22 22 stycznia 1911_(dts). Został skierowany do Saksonii, aby pełnić posługę kapłańską wśród polskich emigrantów; prowadził m.in. aktywną działalność w Bractwie św. Wojciecha w Saksonii. Po powrocie (1916) pracował w parafiach w Poznaniu-Głuszynie (wikariusz), w Starołęce (administrator), w Ceradzu Kościelnym (proboszcz w 1922) i w Ostrowie Wielkopolskim (proboszcz od 1922). W 1924 został dziekanem dekanatu ostrowskiego, kontynuował jednocześnie studia uzupełniające z historii i pedagogiki na Uniwersytecie Poznańskim oraz z teologii moralnej na Uniwersytecie Warszawskim (1928 uzyskał magisterium, rok później doktorat na podstawie pracy Przeszkody społeczne dla wolności woli). W 1927 r. został Filistrem honorowym poznańskiej Korporacji Magna-Polonia. W grudniu 1928 został przez prymasa Augusta Hlonda nominowany profesorem teologii pastoralnej i rektorem w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu. Obowiązki rektora pełnił do września 1935. W ostatnich latach życia poważnie chorował (gruźlica płuc, cukrzyca); na wieść o jego śmierci prymas Hlond powiedział:

Ks. Rolewski został pochowany początkowo na cmentarzu archikatedralnym w Poznaniu, w 1966 spoczął w konkatedrze pw. św. Stanisława Biskupa w Ostrowie Wielkopolskim.

Był aktywnym działaczem społecznym. Udzielał się m.in. w Towarzystwie Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych oraz Towarzystwie Pomocy Naukowej im. Karola Marcinkowskiego. Był inicjatorem wzniesienia pomnika kardynała Ledóchowskiego w Ostrowie Wielkopolskim. Redagował pisma "Dzwon Misyjny" i "Wiadomości Parafialne". Podobno dwukrotnie odmówił przyjęcia nominacji biskupiej, został natomiast w lutym 1930 papieskim prałatem domowym. Był znanym kaznodzieją, część jego kazań ukazała się drukiem (m.in. Znaczenie papiestwa jako siły moralnej w życiu ludzkości. Kazanie na 10-lecie pontyfikatu Piusa XI, 1932^[2]); ponadto ogłosił m.in. Nauka katolicka o małżeństwie. Instrukcja duszpasterska dla oblubieńców^[3] (1930), Sakrament małżeństwa podstawą rodziny chrześcijańskiej^[4] (1931), Duszpasterstwo więzienne (1934), Droga krzyżowa dla kapłanów^[5] (1939). Przypisywano mu szczególne zdolności w nawracaniu grzeszników.

Proces beatyfikacyjny

Z inicjatywy archidiecezji poznańskiej oraz Komisji ds. Beatyfikacji i Kanonizacji tej archidiecezji powstała propozycja wyniesienia jego na ołtarze^[1]. Ówczesny metropolita poznański abp Antoni Baraniak powołał w 1966 specjalny trybunał w celu przeprowadzenia procesu beatyfikacyjnego^[6]. Pierwsza sesja trybunału informacyjnego odbyła się 1966-12-20 20 grudnia 1966_(dts) w rezydencji abp. Baraniaka w Poznaniu^[1][6]. Postulatorem procesu mianowano ks. Antoniego Swobodę^[1]. Odtąd przysługuje mu tytuł Sługi Bożego.

Ordery i odznaczenia

Zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 7 listopada 1929 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi – za zasługi na polu pracy narodowej, społecznej oraz wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego^[7].

Przypisy

Bibliografia

• Feliks Lenort, Kazimierz Rolewski, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom XXXI, 1989.

Linki zewnętrzne

• Kazimierz Rolewski – publikacje w bibliotece Polona