Kazimierz Kowalski
Ilustracja
podpułkownik saperów podpułkownik saperów
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1885
Płock

Data śmierci

1967

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Kazimierz Kowalski[uwaga 1] (ur. 15 stycznia 1885 w Płocku, zm. 1967) – podpułkownik saperów inżynier Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 15 stycznia 1885 w Płocku, ówczesnej stolicy guberni płockiej, w rodzinie Antoniego i Pauliny z Żurkiewiczów[2].

W czasie wojny z bolszewikami walczył jako dowódca II Batalionu Kolejowego. 9 września 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w Korpusie Wojsk Kolejowych, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Pełnił wówczas służbę w Batalionie Wyszkolenia Wojsk Kolejowych[3].

W 1923 pełnił obowiązki dowódcy IV batalionu 2 Pułku Kolejowego w Jabłonnie[4]. Do jesieni 1924 pełnił służbę w Obozie Szkolnym Wojsk Kolejowych na stanowisku dyrektora nauk[5]. Obowiązki dyrektora nauk łączył z funkcją wykładowcy[5]. Wydał podręcznik „Budowa Kolei Żelaznych”[5]. Za ten okres służby otrzymał od szefa Szefa Sztabu Generalnego pochwałę, która została opublikowana na łamach „Polski Zbrojnej”[5]. Następnie został przydzielony do Departamentu VI Wojsk Technicznych Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko kierownika Referatu Technicznego WSK[5][6]. 3 maja 1926 został mianowany na stopień podpułkownika ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 1. lokatą w korpusie oficerów kolejowych[7]. Od 1926 pełnił służbę w Departamencie Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisku kierownika Referatu Techniczno-Materiałowego[1]. Z dniem 4 grudnia 1928 został przeniesiony z korpusu oficerów saperów kolejowych do korpusu oficerów inżynierii i saperów z pozostawieniem na zajmowanym stanowisku[8]. Z dniem 28 lutego 1929 został przeniesiony w stan spoczynku[9].

Mieszkał w Legionowie, w willi „Kazinek” przy ul. Słowackiego. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Bielsk Podlaski. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IX. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[10]. 28 sierpnia 1939 został zmobilizowany i wyznaczony na stanowisko komendanta Ośrodka Zapasowego Mostów Kolejowych nr 2 w Legionowie.

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Kazimierz I Kowalski”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko[1].

Przypisy

  1. 1 2 Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 635, 638.
  2. 1 2 Kolekcja ↓, s. 1.
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 22 września 1920 roku, s. 895.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 984, 993.
  5. 1 2 3 4 5 Pochwały. „Polska Zbrojna”. 283, s. 4, 1924-10-15. Warszawa..
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 21, 899, 905.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 125.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 11.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 34.
  10. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 350, 1028.
  11. 1 2 Kolekcja ↓, s. 3.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.