Kazimierz Chudy
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1928
Nowy Tomyśl

Data i miejsce śmierci

1 czerwca 2014
Toruń

Przebieg służby
Lata służby

1949–1991

Siły zbrojne

ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

140 Pułk Artylerii Haubic
101 Pułk Artylerii Przeciwpancernej
2 Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych
Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii

Stanowiska

dowódca baterii
szef sztabu
dowódca brygady
rektor-komendant WSOWRiA

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej

Kazimierz Chudy (ur. 4 marca 1928 w Nowym Tomyślu, zm. 1 czerwca 2014[1] w Toruniu) – generał brygady WP.

Do 1939 uczeń szkoły powszechnej w Ostrowie Wielkopolskim. Podczas okupacji na przymusowych robotach w Niemczech. W 1949 skończył gimnazjum i liceum dla dorosłych. Dostał się na Wydział Lotniczy Politechniki Wrocławskiej, jednak został wcielony do Szkolnej Baterii Oficerów Rezerwy Artylerii w Węgorzewie. 1951-1953 dowódca baterii, później pomocnik szefa sztabu ds. zwiadu 140 Pułku Artylerii Haubic w Orzyszu. 1953-1955 dowódca dywizjonu artylerii w brygadzie artylerii haubic.

W 1959 skończył studia w Akademii Sztabu Generalnego WP i został szefem sztabu 101 Pułku Artylerii Przeciwpancernej w Kwidzynie. 1966-1972 dowódca pułku artylerii w tym mieście. 1972-1974 na studiach w ZSRR, potem do 1978 dowódca 2 Pomorskiej Brygady Artylerii w Choszcznie. W czasie gdy dowodził tą brygadą, otrzymała ona bardzo dobre oceny i tytuł „Mistrza Gospodarności WP”. W czerwcu 1978 został komendantem-rektorem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii w Toruniu, która za jego kierownictwa zdobyła dwukrotnie tytuł „Przodującej WSO w WP” dzięki jego modernizacjom i innowacjom. Przekształcił Bibliotekę Główną tej uczelni w typowo akademicką placówkę i przyczynił się do uzyskania stopni naukowych przez kilkudziesięciu oficerów.

Jesienią 1984 został awansowany na generała brygady; nominację wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL prof. Henryk Jabłoński. Jesienią 1991 przeszedł w stan spoczynku, pożegnany przez ministra obrony narodowej wiceadm. Piotra Kołodziejczyka.

Autor wielu opracowań z zakresu dowodzenia i szkolenia w wojskach rakietowych i artylerii.

Odznaczenia i wyróżnienia

I wiele innych medali państwowych i resortowych.

Przypisy

  1. ↑ Śmierć Generała. Stowarzyszenie Polskich Artylerzystów. [dostęp 2014-06-19]. (pol.).

Bibliografia

  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. III: M-S, Toruń 2010, s. 243-245.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.