Kazimierz Baraniecki
Ilustracja
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1900
Opalenica

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1918–1940

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Jednostki

61 Pułk Piechoty,
57 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
powstanie wielkopolskie,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939

Kazimierz Baraniecki (ur. 16 lutego 1900 w Opalenicy, zm. 1940 w Katyniu) – porucznik rezerwy Wojska Polskiego, powstaniec wielkopolski, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej i kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Kazimierz Baraniecki był synem Piotra i Franciszki z domu Burdajewicz. Uczył się najpierw w Szkole Powszechnej w Opalenicy, a dalszą edukację przerwało powołanie do armii niemieckiej w 1918. Po zakończeniu wojny wrócił do rodzinnej Opalenicy, wstąpił do kompanii opalenickiej i brał udział z nią w powstaniu wielkopolskim. Walczył na froncie zachodnim w okolicach Zbąszynia i Międzychodu. Po włączeniu Armii Wielkopolskiej do Wojska Polskiego brał udział jako żołnierz 61 pułku piechoty w wojnie polsko-bolszewickiej. Za bohaterstwo w czasie walk pod Wołkowyskiem odznaczony został w 1921 Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1]. Po zakończeniu działań wojennych pracował jako nauczyciel w Podrzewiu koło Szamotuł. W 1928 ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Rogoźnie i został mianowany kierownikiem szkoły. W okresie międzywojennym biorąc udział w ćwiczeniach wojskowych dosłużył się także stopnia porucznika rezerwy. 29 sierpnia 1939 zmobilizowany został do 57 pułku piechoty, z którym został ewakuowany na wschód, gdzie wzięto go do sowieckiej niewoli. Trafił do obozu NKWD w Kozielsku, a wiosną 1940 r. został zamordowany w Katyniu. W 2007 r. został awansowany pośmiertnie na stopień kapitana Wojska Polskiego[2].

Przypisy

  1. ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 2977 z 13 maja 1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 21, poz. 826
  2. ↑ Bogumił Wojcieszak: "Nie dajmy zginąć ofiarom... Opaleniczanie w latach II wojny światowej", Wydawnictwo Opalgraf, Opalenica 2013, ISBN 978-83-63294-01-4, Str. 157

Bibliografia

  • Zdzisław Kościański, Bogumił Wojcieszak, "Trzeba było pójść...Powiat Nowotomyski w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919. Historia i Pamięć", Nowy Tomyśl 2010, ISBN 978-83-915081-7-6
  • Ogrody Wspomnień - Kazimierz Baraniecki
  • Tablica informacyjna w gimnazjum w Dusznikach Wielkopolskich imienia "Powstańców Wielkopolskich" poświęcona Kazimierzowi Baranieckiemu.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.