Kayla Barron
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 września 1987
Pocatello, Idaho, USA

Narodowość

amerykańska

Status

aktywny

Funkcja

inżynier pokładowy

Łączny czas misji kosmicznych

176 dni 2 godzin 39 minut 29 sekund

Liczba spacerów kosmicznych

2

Czas spacerów kosmicznych

13 godzin 26 minut

Misje

SpaceX Crew-3 (Ekspedycja 66/67)

Kayla Jane Barron (ur. 19 września 1987 w Pocatello w stanie Idaho[1][2]) – amerykańska oficerka okrętu podwodnego, astronautka NASA[3].

Życiorys

Wczesne lata i wykształcenie

Urodziła się w Pocatello w Idaho, ale przeprowadziła się do Richland w stanie Waszyngton, które uznaje za rodzinne miasto[4].

W 2006 roku ukończyła Richland High School, a następnie udała się na studia do Akademii Marynarki Wojennej w Maryland. W 2010 ukończyła tę uczelnię zdobywając tytuł naukowy licencjatu z przedmiotu systems engineering[4]. Rok później ukończyła kierunek nuclear engineering jako Gates Cambridge Scholar na uczelni University of Cambridge w Anglii, zdobywając tam tytuł magistra[4]. W ramach dyplomu badała modelowanie cyklu paliwowego w reaktorach jądrowych zasilanych torem[2].

Kariera wojskowa i zawodowa

W 2010, zaraz po licencjacie, została powołana na oficerkę marynarki wojennej i kontynuowała edukację. Po przejściu szkolenia dla oficerów okrętów podwodnych została przydzielona na USS Maine (okręt podwodny typu Ohio). Barron jest jedną z pierwszych kobiet w gronie oficerów okrętów podwodnych[4]. Podczas służby pełniła rolę Flag Aide dla Superintendent at the Naval Academy.

W czerwcu 2017 została wybrana na kandydatkę na astronautkę w ramach NASA Astronaut Group 22[5][4]. W sierpniu rozpoczęła dwuletnie szkolenie[4]. 10 stycznia 2020 odbyła się oficjalna ceremonia w Johnson Space Center, podczas której otrzymała uprawnienia astronauty w ramach programu Artemis[6]. Jest również częścią zespołu Artemis, który ma polecieć na Księżyc i zbudować na nim pierwszą bazę kosmiczną w 2024 roku[7].

W latach 2021-2022 wzięła udział w 66. i 67. ekspedycji na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Pełniła tam funkcję inżyniera pokładowego[8]. W trakcie misji wykonała dwa spacery kosmiczne (EVA).

Nagrody i odznaczenia

  • Navy and Marine Corps Commendation Medal
  • Navy and Marine Corps Achievement Medal
  • Navy Meritorious Unit Commendation
  • Navy „E” Ribbon
  • National Defense Service Medal
  • Global War on Terrorism Medal
  • Navy Rifle Marksmanship Ribbon
  • Navy Pistol Marksmanship Ribbon with Sharpshooter Device
  • United States Astronaut Badge
  • Trident Scholar i Distinguished Graduate podczas studiów na Naval Academy

Pobyt w kosmosie

Wykaz lotów

Loty kosmiczne, w których uczestniczyła Kayla Barron
Lp. Data startu Statek kosmiczny Data lądowania Statek kosmiczny Funkcja Czas trwania
1
11 listopada 2021
SpaceX Crew-3
6 maja 2022
SpaceX Crew-3
Inżynier pokładowy
176 dni 02 godzin 39 minut 29 sekund[8]
Łączny czas spędzony w kosmosie — 176 dni 2 godzin 39 minuty i 29 sekund[8]

Spacery kosmiczne

2 grudnia 2021 wzięła udział w swoim pierwszym spacerze kosmicznym. Jej partnerem był Thomas Marshburn. Trwał on 6 godzin 32 minuty. Wymienili popsutą antenę do komunikacji.

15 marca 2022 wzięła udział w drugim spacerze kosmicznym. Jej partnerem był wówczas Raja Chari. Trwał on 6 godzin 54 minuty. Zainstalowali wsporniki i rozpórki wspierające przyszłą instalację ISS Roll-Out Solar Array (iROSA).

Życie prywatne

Żona Toma Barrona z Nowego Jorku[2]. Jej rodzice, Scott i Lauri Sax mieszkają w Richland[2]. Jej hobby to: hiking, bieganie i czytanie książek[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Astronaut Biography: Kayla Barron [online], www.spacefacts.de [dostęp 2022-07-30].
  2. 1 2 3 4 5 Kayla Barron. Notable Graduates [online], www.usna.edu [dostęp 2022-07-30] (ang.).
  3. ↑ Sean Potter, Kayla Barron Joins NASA’s SpaceX Crew-3 Mission to Space Station [online], NASA, 17 maja 2021 [dostęp 2022-07-30].
  4. 1 2 3 4 5 6 Heather Tonnessen, Astronaut Kayla Barron [online], NASA, 5 czerwca 2017 [dostęp 2022-07-14].
  5. ↑ NASA Group 22 Astronauts [online], Spaceline, 2017 [dostęp 2022-07-30] (ang.).
  6. ↑ Kayla Barron Graduates as NASA Astronaut with Eye on Artemis Missions [online], Diversity In STEAM, 20 stycznia 2020 [dostęp 2022-07-14] (ang.).
  7. ↑ Sean Potter, NASA Names Artemis Team of Astronauts Eligible for Early Moon Missions [online], NASA, 9 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-30].
  8. 1 2 3 K. S. Barron [online], lk.astronautilus.pl [dostęp 2022-07-14].

Bibliografia

  • Heather Tonnessen, Astronaut Kayla Barron [online], NASA, 5 czerwca 2017 [dostęp 2022-07-30].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.