Kayahan

Kayahan (1997)
Imię i nazwisko	Kayahan Açar
Data i miejsce urodzenia	29 marca 1949 Izmir
Data i miejsce śmierci	3 kwietnia 2015 Stambuł
Przyczyna śmierci	niewydolność wielonarządowa
Gatunki	pop, pop-rock, etniczna
Zawód	piosenkarz, producent muzyczny
Aktywność	1975-2015
Powiązania	Nilüfer
Strona internetowa

Kayahan Açar, znany także jako Kayahan (ur. 29 marca 1949 roku w Izmirze, zm. 3 kwietnia 2015 roku w Stambule) – turecki piosenkarz i producent muzyczny.

Życiorys

Kariera

Rozpoczął karierę muzyczną w 1975 roku wydaniem singla „Bekle gülüm”. W 1978 roku wydał dwa nowe utwory: „İstanbul hatırası” i „Neden olmasın”. W 1981 roku po raz pierwszy zgłosił się do udziału w krajowych eliminacjach eurowizyjnych z utworem „Dostluk”. Zajął z nim szóste miejsce w finale selekcji^[1]. W 1984 roku ponownie wystartował w krajowych selekcjach, tym razem z piosenką „Kaç para”, z którą nie dotarł do czołówki notowań jurorskich^[2].

Kayahan w 1997 roku

W latach 80. rozpoczął długoletnią współpracę artystyczną z piosenkarką Nilüfer, dla której napisał m.in. utwór „Geceler”, promujący jej najpopularniejszy album studyjny o tym samym tytule z 1987 roku^[3]. Rok wcześniej artysta wystąpił z piosenką na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Śródziemnomorskiej, na którym ostatecznie otrzymał nagrodę „Złotej Pomarańczy” (tur. Altın Portokal)^[4]. W 1987 roku zakwalifikował się do stawki finałowej eliminacji z utworem „Günesli bir resim çiz bana” nagranym razem z Emel Müftüoğlu, Erdalem Çelikiem, Yesim i Ayse. Pod koniec lutego wystąpili w finale selekcji, jednak nie zajęli miejsca w pierwszej dwójce rankingu jurorskiego^[5].

W 1988 roku wystąpił w finale krajowych selekcji eurowizyjnych z utworem „Sokak kedisi”, jednak ponownie nie dotarł do czołówki głosowania jurorów. W tym samym roku premierę miał jego album studyjny zatytułowany Benim şarkılarım, który został wydany na kasecie^[6], a rok później ukazał się także w formacie płyty CD^[7]. W 1989 roku piosenkarz kolejny raz wziął udział w krajowych selekcjach eurowizyjnych, tym razem z piosenką „Ve melankoli”, z którą zajął drugie miejsce w finale^[8].

W połowie lutego 1990 roku wydał kolejny album, zatytułowany Benim şarkılarım 2 - Siyah işıklar^[9]. Pod koniec miesiąca piosenkarz wygrał finał krajowych eliminacji eurowizyjnych z utworem „Gözlerinin hapsindeyim”, dzięki czemu został wybrany na reprezentanta Turcji w 35. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Zagrzebiu^[10]. 5 maja wystąpił w finale widowiska i zajął w nim ostatecznie siedemnaste miejsce z 21 punktami na koncie^[11].

W czerwcu 1991 roku ukazała się jego nowa płyta zatytułowana Yemin ettim^[12], a w kwietniu 1992 – album pt. Odalarda işıksızım^[13]. W ciągu kolejnej dekady na rynku pojawiły się jego następne płyty: Son şarkılarım (1993)^[14], Benim penceremden (styczeń 1995)^[15], Canımın yaprakları (1996)^[16], Emrin olur (1997)^[17], Beni azad et (kwiecień 1999)^[18], Gönül sayfam (listopad 2000)^[19] i Ne oldu can (grudzień 2002)^[20].

W 2004 roku premierę miał jego nowy album zatytułowany Kelebeğin şansı^[21], zaś trzy lata później – płyta pt. Biriciğim'e^[22].

W 2010 roku ukazała się jego nowy singiel – „365 gün”^[23].

W kwietniu 2014 roku ukazał się album kompilacyjny zatytułowany Kayahan'ın en íyileri, na którym znalazły się najpopularniejsze utwory w dorobku Kayahana w wykonaniu tureckich wykonawców, w tym m.in. Nilüfer, Tarkana, Ajdy Pekkan czy Gülşen Bayraktar^[24].

14 lutego 2015 roku zagrał na koncercie walentynkowym razem z Nilüfer. Był to jego ostatni publiczny występ w karierze przed śmiercią^[4].

Dyskografia

Przypisy