Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
8 sierpnia 1986 |
Wzrost |
175 cm |
Gra |
praworęczna, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny |
2000 |
Zakończenie kariery |
aktywna |
Trener |
Denis Wołodko |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
2 WTA, 6 ITF |
Najwyżej w rankingu |
29 (26 października 2009) |
Australian Open |
3R (2009, 2016, 2018) |
Roland Garros |
3R (2009) |
Wimbledon |
3R (2011) |
US Open |
QF (2009) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
4 WTA, 6 ITF |
Najwyżej w rankingu |
9 (20 października 2008) |
Australian Open |
W (2008) |
Roland Garros |
SF (2008) |
Wimbledon |
2R (2007, 2017) |
US Open |
3R (2016) |
Kateryna Wołodymyriwna Wołodko, z domu Bondarenko ukr.: Катери́на Володи́мирівна Бондаре́нко (ur. 8 sierpnia 1986 w Krzywym Rogu) – ukraińska tenisistka, mistrzyni wielkoszlemowego Australian Open 2008 w grze podwójnej, reprezentantka Ukrainy w Pucharze Federacji, młodsza siostra tenisistek Wałeriji i Alony Bondarenko. Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym bekhendem.
Kariera tenisowa
Rozpoczęła treningi tenisowe w wieku czterech lat pod okiem rodziców, Natalii i Wołodymyra, którzy do dziś czuwają nad przebiegiem jej kariery. Jej starsze siostry także zajmują się tym sportem.
Największym sukcesem juniorskim tej tenisistki jest mistrzostwo Wimbledonu. W drodze do tytułu pokonała między innymi Szachar Pe’er, Michaëllę Krajicek i Anę Ivanović. 5 lipca 2004 została liderką mieszanej klasyfikacji juniorskiej. Swój pierwszy turniej w rywalizacji do lat osiemnastu wygrała w marcu 2002 w Mołdawii. W finale pokonała Olhę Sawczuk, a w półfinale starszą siostrę, Alonę. W 2004, po wielu sukcesach zaprzestała startów w turniejach ITF juniorów, będąc już tenisistką zawodową.
Status profesjonalny otrzymała w 2000, mając czternaście lat. Od września tego roku próbowała swoich sił w kobiecych turniejach Międzynarodowej Federacji Tenisowej na terenie Ukrainy, Turcji i Polski. W 2001 w Kędzierzynie-Koźlu po raz pierwszy doszła do ćwierćfinału takiej imprezy, a w 2002 w Olecku – do półfinału. Zwycięstwa doczekała się grudniu 2002 w Pune. W sierpniu 2003 triumfowała w Gdyni. Pod koniec 2006 wygrała także w Dubaju. Obecnie gra wyłącznie w turniejach WTA.
W roku 2002 po raz pierwszy startowała w eliminacjach kwalifikacyjnych do turnieju z cyklu WTA Tour. Została pokonana przez mało znaną Japonkę, ale walczyła przez trzy sety. W lutym 2003 nie zakwalifikowała się także do imprezy w Hajdarabadzie, ale sztuki tej dokonała dwa tygodnie później w Bogocie. W pierwszym profesjonalnym meczu w drabince głównej trafiła na Catalinę Castaño i przegrała 6:7(6), 3:6. Jeszcze w tym samym sezonie zwyciężyła swoje pierwsze zawodowe spotkanie, wygrywając z Zheng Jie w Pattaya.
W olimpijskim sezonie 2004 tylko raz wystartowała w drabince głównej – w Taszkencie. Skupiła się na rozgrywkach niższej rangi, odnosząc w nich spore sukcesy. Do repertuaru profesjonalnych występów włączyła grę podwójną, osiągając dwa ćwierćfinały (Taszkent, Québec). W lutym 2005 organizatorzy imprezy w Memphis przyznali jej „dziką kartę”, uprawniającą do udziału w głównych zawodach. Wyeliminowała w pierwszej rundzie rozstawioną z numerem szóstym Alinę Żydkową, klasyfikowaną na 55. pozycji w rankingu WTA. Doszła do ćwierćfinału, w którym uległa Wierze Zwonariowej. W lipcu zadebiutowała w imprezie wielkoszlemowej, Wimbledonie, gdzie przeszła eliminacje, choć prawo startu miała zapewnione jako mistrzyni juniorek poprzedniego roku. Poniosła porażkę z Conchitą Martínez w pierwszej rundzie. W Taszkencie, jako tenisistka 156. w rankingu WTA, doszła do ćwierćfinału. W grze podwójnej w tym sezonie osiągnęła półfinał w Estoril w parze z siostrą Aloną.
W 2006 udanie przebrnęła przez eliminacje kwalifikacyjne w Pattaya, ale szybko odpadła z turnieju. W Bangalore trafiła w pierwszej rundzie na swoją starszą siostrę Alonę, przegrywając 4:6, 5:7. W Dubaju wyeliminowała Květę Peschke, ale została ograna przez Justine Henin-Hardenne. Na Wimbledonie po raz pierwszy wygrała spotkanie wielkoszlemowe, eliminując Ivanę Lisjak. Doszła do ćwierćfinału w Taszkencie. Jej najlepsze starty deblowe w tym sezonie to półfinały w Dubaju (z Aloną Bondarenko) i w Hasselt (z Julianą Fedak).
W marcu 2007 zaprezentowała fenomenalną formę podczas turnieju w Dosze. Po eliminacjach pokonała Annę-Lenę Grönefeld i Sanię Mirzę, ulegając dopiero Jelenie Janković. W Warszawie odniosła zwycięstwa nad Wierą Duszewiną i Tamirą Paszek. W Berlinie, na swojej ulubionej nawierzchni, toczyła zacięty bój z Martiną Hingis, zakończony wynikiem 5:7, 6:7(7). W Rzymie doszła do trzeciej rundy, ale na Roland Garros odpadła już w drugiej, po porażce z Patty Schnyder. Została sklasyfikowana na najwyższym, 39. miejscu, w rankingu WTA. Na Wimbledonie w singlu przegrała z Dinarą Safiną, jednak odnotowała bardzo dobry wynik w grze mieszanej. Partnerował jej Australijczyk Jordan Kerr. Doszli do ćwierćfinału, w którym przegrali z Alicią Molik i Jonasem Björkmanem. Wcześniej jednak wyeliminowali Liezel Huber i Kevina Ullyetta oraz Tetianę Perebijnis i Paula Hanleya.
W dalszej części sezonu zrewanżowała się Dinarze Safinie za wcześniejsze porażki. Miało to miejsce w drugiej rundzie zawodów w Los Angeles; zaraz potem przegrała z Wiktoryją Azaranką. Na US Open pokonała najpierw Virginię Ruano Pascual, w rewanżu za eliminacje w New Haven, ale znów okazała się wyraźnie słabsza od młodszej siostry Marata Safina. W drugiej rundzie imprezy w Stuttgarcie sprawiła sensację, eliminując Anę Ivanović 6:2, 1:6, 6:3, klasyfikowaną wówczas na 5. pozycji w rankingu WTA. Do tej pory było to najcenniejsze zwycięstwo w jej karierze. W ćwierćfinale uległa późniejszej finalistce, Tatianie Golovin.
W grze podwójnej tego sezonu najlepszy wynik odnotowała podczas turnieju J&S Cup w Warszawie. Razem z Aloną doszły do półfinału, pokonane przez Jelenę Wiesninę i Jelenę Lichowcewą. Ponadto parokrotnie dotarła do ćwierćfinałów, między innymi w Dubaju i Stuttgarcie.
W 2008 odpadła w singlu pierwszych rundach w Hobart i na Australian Open. Na początku lutego wystartowała w rozgrywkach o Puchar Federacji. W rodzinnym Charkowie dość zaskakująco przegrała z Belgijką Yaniną Wickmayer. Zrehabilitowała się jednak następnego dnia i pokonała nastoletnią Tamaryn Hendler, mimo że przegrywała już 4:6, 0:4.
Prawdziwą niespodziankę sprawiła razem z siostrą w turnieju gry podwójnej kobiet wielkoszlemowego Australian Open. Nierozstawione, zwyciężyły tę imprezę, wygrywając w finale z Wiktoryją Azaranką i Szachar Pe’er 2:6, 6:1, 6:4. We wcześniejszych fazach zawodów okazały się lepsze między innymi od liderek światowej klasyfikacji deblowej WTA, Cary Black i Liezel Huber, które w Melbourne broniły tytułu. Na liście pokonanych znalazły się też pary Lindsay Davenport i Daniela Hantuchová oraz Anabel Medina Garrigues i Virginia Ruano Pascual. Awansowała na osiemnastą pozycję w rankingu WTA deblistek. W kolejnym turnieju – w Paryżu – dotarła do ćwierćfinału singla, gdzie przegrała z Rosjanką Jeleną Diemientjewą. W zawodach gry podwójnej siostry Bondarenko pokonały w finale Evę Hrdinovą i Vladimírę Uhlířovą 6:1, 6:4. Pierwszy w karierze singlowy finał cyklu WTA Tour osiągnęła w czerwcu 2008 roku w Birmingham. Pokonała w nim Yaninę Wickmayer wynikiem 7:6(7), 3:6, 7:6(4).
Na początku sezonu 2009 Bondarenko osiągnęły finał rozgrywek deblowych w Hobart. Przegrały w nim z Giselą Dulko i Flavią Pennettą 2:6, 6:7(4). W lipcu w Budapeszcie Ukrainki przegrały w finale z Alisą Klejbanową oraz Monicą Niculescu 4:6, 6:7(5). Dwa tygodnie później w Pradze siostry wygrały z reprezentantkami gospodarzy: Ivetą Benešovą i Barborą Záhlavovą-Strýcovą wynikiem 6:1, 6:2.
Po raz kolejny zanotowała finał w Hobart w 2011 roku, gdy partnerowała jej Līga Dekmeijere. Zawodniczki przegrały 3:6, 5:7 z Sarą Errani i Robertą Vinci. Następny finał rozgrywek deblowych Ukrainka zaliczyła po czteroletniej przerwie – w Pradze z Evą Hrdinovą nie sprostały Belindzie Bencic i Kateřinie Siniakovej, ulegając 2:6, 2:6.
Życie prywatne
Jest córką Natalii i Władimira Bondarenko. Ma dwie starsze siostry, które również zawodowo zajmują się tenisem: Wałeriję (ur. 1982) i Alonę (ur. 1984). Mówi po ukraińsku, rosyjsku, angielsku i polsku. Lubi tańczyć i spędzać czas z przyjaciółmi. Fanka piłki nożnej i rosyjskiej muzyki popularnej. Mieszka w Charkowie.
26 września 2011 poślubiła Denisa Wołodko, biznesmena z Kijowa[1]. 1 stycznia 2013 media podały informację o ciąży tenisistki. Urodziła córkę, Karinę Wołodko.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | Q3 | Q1 | 1R | 3R | 2R | 1R | 1R | A | A | Q2 | 3R | 1R | 3R | A | 1R | A | Q2 | A | 0 / 9 | 7 – 9 | |
French Open | A | A | A | A | A | A | 2R | 1R | 3R | 2R | 1R | 1R | A | Q1 | Q3 | 2R | 1R | 1R | A | A | Q1 | A | A | 0 / 9 | 5 – 9 | |
Wimbledon | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | 2R | 2R | 1R | 3R | 2R | A | A | Q2 | 1R | 1R | 1R | A | NH | Q2 | A | A | 0 / 11 | 6 – 11 | |
US Open | A | A | A | A | Q2 | Q1 | 2R | 1R | QF | 2R | 2R | 1R | A | A | 2R | 3R | Q2 | 1R | A | 2R | A | A | 0 / 10 | 11 – 10 | ||
Ranking na koniec roku | 827 | 813 | 354 | 333 | 125 | 118 | 44 | 63 | 32 | 113 | 81 | 132 | – | 204 | 88 | 72 | 93 | 132 | – | 284 | 205 | 312 | 0 / 39 | 29 – 39 |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | 2R | W | 1R | 1R | 1R | 1R | A | A | A | 2R | 1R | 2R | A | 1R | 2R | A | A | 1 / 11 | 9 – 10 | ||
French Open | A | A | A | A | A | A | 2R | SF | 2R | QF | 1R | 2R | A | A | A | 1R | 1R | 2R | A | 1R | A | A | A | 0 / 10 | 11 – 10 | ||
Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | 2R | A | 1R | 1R | A | 1R | A | A | A | 1R | 2R | 1R | A | NH | A | A | A | 0 / 8 | 2 – 8 | ||
US Open | A | A | A | A | A | 2R | 2R | 3R | 1R | 2R | 2R | 1R | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | A | A | 1R | A | 0 / 12 | 6 – 12 | |||
Ranking na koniec roku | 512 | 873 | 566 | 264 | 128 | 64 | 51 | 10 | 41 | 105 | 159 | 150 | – | 162 | 74 | 55 | 87 | 81 | 1130 | 117 | 89 | 172 | 1 / 41 | 28 – 40 |
Występy w grze mieszanej
Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | QF | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 1 | 2 – 1 | ||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | QF | 2R | 1R | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 4 | 4 – 4 | ||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||
0 / 7 | 6 – 7 |
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) | |
od 2021 | |
WTA 1000 (obowiązkowe) | |
WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
WTA 500 | |
WTA 250 | |
WTA 125 |
Gra pojedyncza 2 (2–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 15 czerwca 2008 | Birmingham | Trawiasta | Yanina Wickmayer | 7:6(7), 3:6, 7:6(4) |
Zwyciężczyni | 2. | 30 września 2017 | Taszkent | Twarda | Tímea Babos | 6:4, 6:4 |
Gra podwójna 11 (4–7)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 26 stycznia 2008 | Australian Open | Twarda | Alona Bondarenko | Wiktoryja Azaranka Szachar Pe’er |
2:6, 6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 2. | 10 lutego 2008 | Paryż | Twarda (hala) | Alona Bondarenko | Eva Hrdinová Vladimíra Uhlířová |
6:1, 6:4 |
Finalistka | 1. | 16 stycznia 2009 | Hobart | Twarda | Alona Bondarenko | Gisela Dulko Flavia Pennetta |
2:6, 6:7(4) |
Finalistka | 2. | 6 lipca 2009 | Budapeszt | Ceglana | Alona Bondarenko | Alisa Klejbanowa Monica Niculescu |
4:6, 6:7(5) |
Zwyciężczyni | 3. | 19 lipca 2009 | Praga | Ceglana | Alona Bondarenko | Iveta Benešová Barbora Záhlavová-Strýcová |
6:1, 6:2 |
Finalistka | 3. | 15 stycznia 2011 | Hobart | Twarda | Līga Dekmeijere | Sara Errani Roberta Vinci |
3:6, 5:7 |
Finalistka | 4. | 1 maja 2015 | Praga | Ceglana | Eva Hrdinová | Belinda Bencic Kateřina Siniaková |
2:6, 2:6 |
Finalistka | 5. | 27 sierpnia 2016 | New Haven | Twarda | Chuang Chia-jung | Sania Mirza Monica Niculescu |
5:7, 4:6 |
Finalistka | 6. | 29 lutego 2020 | Acapulco | Twarda | Sharon Fichman | Desirae Krawczyk Giuliana Olmos |
3:6, 6:7(5) |
Zwyciężczyni | 4. | 8 marca 2020 | Monterrey | Twarda | Sharon Fichman | Miyu Katō Wang Yafan |
4:6, 6:3, 10–7 |
Finalistka | 7. | 25 lipca 2021 | Gdynia | Ceglana | Katarzyna Piter | Anna Danilina Lidzija Marozawa |
3:6, 2:6 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra pojedyncza 1 (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 4 marca 2018 | Indian Wells | Twarda | Sara Errani | 4:6, 2:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 40 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
Data | Turniej | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
1. | 08/12/2002 | Pune | Twarda | İpek Şenoğlu | 6:1, 6:1 |
2. | 16/12/2006 | Dubaj | Twarda | Kaciaryna Dziehalewicz | 6:1, 6:3 |
3. | 21/11/2010 | Bratysława | Twarda | Jewgienija Rodina | 7:6(3), 6:2 |
4. | 05/10/2014 | Monterrey | Twarda | Ana Vrljić | 6:1, 7:5 |
5. | 26/10/2014 | Macon | Twarda | Grace Min | 6:4, 7:5 |
6. | 08/01/2023 | Nonthaburi | Twarda | Walerija Sawinych | 6:2, 6:3 |
Gra podwójna
Data | Turniej | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
1. | 08/12/2002 | Pune | Twarda | Akgul Amanmuradova | Sania Mirza Radhika Tulpule |
6:3, 7:6(1) |
2. | 19/03/2006 | Orange | Twarda | Alona Bondarenko | Stéphanie Dubois Lilia Osterloh |
6:2, 6:4 |
3. | 29/06/2014 | Kristinehamn | Ceglana | Cornelia Lister | Ysaline Bonaventure Sandra Zaniewska |
Walkower |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 2004 | Wimbledon | Trawiasta | Ana Ivanović | 6:4, 6:7, 6:2 |
Przypisy
- ↑ Kateryna Bondarenko is Now a Married Woman. [dostęp 2016-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-16)].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2014-05-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-05-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2014-05-21] (ang.).