_(9361812304).jpg.webp) | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 lipca 1979 | |||||||||
| Wzrost |
171 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny |
styczeń 1998 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
luty 2014 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 6 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
35 (10 lipca 2006) | |||||||||
| Australian Open |
2R (2006, 2008) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (2001, 2005–2007) | |||||||||
| Wimbledon |
1R (2001, 2004–2008) | |||||||||
| US Open |
2R (2005) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
2 WTA, 4 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
71 (8 lipca 2013) | |||||||||
| Australian Open |
2R (2006, 2007) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (2005, 2013) | |||||||||
| Wimbledon |
3R (2008) | |||||||||
| US Open |
2R (2006) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Catalina Castaño Alvarez (ur. 7 lipca 1979 w Pereirze) – kolumbijska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Aten (2004).
Kariera tenisowa
Była tenisistką praworęczną z oburęcznym bekhendem. W lipcu 2006 roku została sklasyfikowana na trzydziestym piątym miejscu w rankingu singlowym. Wygrała sześć turniejów singlowych z cyklu ITF.
Pierwsze zawodowe kwalifikacje do turnieju rozegrała w Bogocie w 1998 roku. Pierwsze zawodowe spotkanie wygrała w 2000, także w Bogocie, pokonując w pierwszej rundzie Janę Nejedly z Kanady 6:0, 6:0. W Bogocie osiągnęła jeszcze ćwierćfinały w 2001, 2003 i 2004 oraz półfinał w 2002. Na tym turnieju wygrała z Coriną Morariu. W 2001 roku wystąpiła w trzech z czterech turniejów wielkoszlemowych (wszystkie oprócz Australian Open).
W 2004 w grze pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Atenach przegrała w pierwszej rundzie z zawodniczką gospodarzy, Eleni Daniilidu; w grze podwójnej wystąpiła z Fabiolą Zuluagą odpadając w drugiej rundzie[1]. Catalina Castaño była ostatnią zawodniczką pokonaną przez Martinę Navrátilovą w grze pojedynczej w ramach rozgrywek zawodowych. Miało to miejsce w pierwszej rundzie Wimbledonu 2004, w którym czesko-amerykańska weteranka, wówczas 47-letnia, wystąpiła dzięki dzikiej karcie. Na swojej ulubionej trawiastej nawierzchni Navrátilová pokonała Kolumbijkę 6:0, 6:1[2].
W 2005 roku dostała się do czołowej setki rankingu. W drodze do finału w Budapeszcie pokonała Robertę Vinci i Martinę Suchą, uległa Annie Smasznowej. Osiągnęła półfinał w Seulu (przegrana z Vaidišovą) oraz ćwierćfinał w Bogocie. W Miami wyeliminowała Paolę Suárez i Wierę Zwonariową. Z powodu kontuzji opuściła turnieje w Portorožu i Hasselt.
Pięć ćwierćfinałów i półfinał Castaño osiągnęła w 2006 roku. Pokonała Czeszkę Vaidišovą w Charleston, Niemkę Grönefeld w Berlinie. Sklasyfikowana na najwyższych w karierze miejscach rankingowych. Turnieje australijskie w 2007 roku to ćwierćfinał w Gold Coast przegrany z Martiną Hingis oraz Hobarcie, przegrany z Wasilisą Bardiną. W pierwszej rundzie Indian Wells przegrała z Martą Domachowską. W drugiej rundzie Amelia Island przegrała z Tatianą Golovin.
W lipcu 2012 roku zwyciężyła w turnieju deblowym w Båstad. Razem z Marianą Duque Mariño pokonały w finale Evę Hrdinovą i Mervanę Jugić-Salkić 4:6, 7:5, 10–5.
W lutym 2013 roku brała udział w finałach singla i debla podczas zawodów rangi WTA Challenger Tour w Cali. W grze pojedynczej przegrała w finale z Larą Arruabarreną 3:6, 2:6, natomiast w grze podwójnej, razem z Duque Mariño, wygrały z deblem Florencia Molinero–Teliana Pereira wynikiem 3:6, 6:1, 10–5. W marcu tego roku Kolumbijki osiągnęły finał rywalizacji w Acapulco, w którym uległy Lourdes Domínguez Lino i Arantxie Parrze Santonji 4:6, 6:7(1).
W lutym 2014 roku po udziale w narodowych rozgrywkach Fed Cup postanowiła zakończyć karierę, notując w zawodach bilans 36 zwycięstw i 11 porażek[3].
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 31 lipca 2005 | Budapeszt | Ceglana |  Anna Smasznowa |
2:6, 2:6 |
| Finalistka | 2. | 17 lutego 2013 | Cali | Ceglana |  Lara Arruabarrena |
3:6, 2:6 |
Gra podwójna (2–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 22 lipca 2012 | Båstad | Ceglana |  Mariana Duque Mariño |
 Eva Hrdinová Mervana Jugić-Salkić |
4:6, 7:5, 10–5 |
| Zwyciężczyni | 2. | 16 lutego 2013 | Cali | Ceglana | Mariana Duque Mariño |
 Florencia Molinero Teliana Pereira |
3:6, 6:1, 10–5 |
| Finalistka | 1. | 2 marca 2013 | Acapulco | Ceglana | Mariana Duque Mariño |
Lourdes Domínguez Lino Arantxa Parra Santonja |
4:6, 6:7(1) |
Przypisy
- ↑ Catalina Castaño Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-08] (ang.).
- ↑ Navratilova storms through [online], 21 czerwca 2004 [dostęp 2018-02-05] (ang.).
- ↑ Fed Cup – Castano: „The toughest match of my life” [online], www.fedcup.com [dostęp 2018-02-05].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2014-12-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-12-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2014-12-23] (ang.).