Katedra w Härnösand
Härnösands domkyrka
katedra
Ilustracja
Katedra w Härnösand – fasada zachodnia
Państwo

 Szwecja

Miejscowość

Härnösand

Wyznanie

protestanckie

Kościół

luterański

Diecezja

Härnösands domkyrkoförsamling

Położenie na mapie Västernorrlandu
Mapa konturowa Västernorrlandu, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Katedra w Härnösand”
Położenie na mapie Szwecji
Mapa konturowa Szwecji, w centrum znajduje się punkt z opisem „Katedra w Härnösand”
Ziemia62°37′52″N 17°56′30″E/62,631111 17,941667
Strona internetowa
Wnętrze katedry

Katedra w Härnösand (szw. Härnösands domkyrka) – kościół położony w Härnösand, region Västernorrland. Kościół diecezjalny diecezji Härnösand i parafialny w parafii katedralnej Härnösand szwedzkiego kościoła ewangelicko-luterańskiego.

Katedra ma status zabytku sakralnego według rozdz. 4 Kulturminneslagen (pol. Prawo o pamiątkach kultury) ponieważ została wzniesiona do końca 1939 (3 §)[1].

Historia

Pierwszy kościół w Härnösand został wzniesiony w 1593. W 1647 Härnösand zostało siedzibą diecezji a pierwszym arcybiskupem został Johannes Canuti Lenaeus.

W 1721 katedra została spalona przez wojska rosyjskie podczas walk w ramach III wojny północnej.

W 1846 na miejscu zniszczonego kościoła zbudowano nowy według planów Johana Hawermana. Katedra w Härnösand jest najmniejszą z katedr Szwecji. Jest położona w starej dzielnicy Östanbäcken na niewielkim wzniesieniu i widoczna ze wszystkich stron.

Aktualnym proboszczem katedralnym jest Tor Frylmark (od 2002).

Architektura

Katedra w Härnösand jest trzynawową, neoklasycystyczną bazyliką z niewielkim transeptem i obejściem. Na przecięciu naw jest kopuła wsparta na wysokim, ośmiokątnym, przeprutym podłużnymi oknami bębnie i zwieńczona latarnią.

Fasada zachodnia katedry flankowana jest dwiema niewysokimi wieżami. Główną część fasady stanowi wysoki, czterokolumnowy portyk zwieńczony płaskim tympanonem.

Wyposażenie

Wnętrze katedry wypełnia okazałe wyposażenie. Uwagę zwraca ołtarz główny, dzieło Davida von Cöln. Obraz w ołtarzu, otoczony wystawnymi ramami, przedstawia Golgotę.

Organy kościelne zbudowała w 1975 duńska firma Bruno Christensen. Organy mają 57 głosów podzielonych na 4 manuały i pedał. Okazały prospekt pochodzi z dawnych XVIII organów Cahmana, z których ponadto zachowały się 3 głosy.

4 żyrandole pochodzą jeszcze z pierwszego kościoła. Uratowały się, ponieważ w obawie przed zbliżającymi się wojskami rosyjskimi w 1721 zdemontowano je i ukryto w kaplicy pogrzebowej.

Rokokowa chrzcielnica została wykonana w Hiszpanii w 1777.

Przypisy

  1. ↑ Sveriges riksdag: Svensk författningssamling (SFS) Lag (1988:950) om kulturminnen m.m.. [dostęp 2012-02-26]. (szw.).

Bibliografia

  • Ann Catherine Bonnier, Göran Hägg, Ingrid Sjöström, Svenska kyrkor : En historisk reseguide, wyd. Medströms Bokförlag, Stockholm, 2008, ISBN 978-91-7329-015-9
  • Rasmus Wærn, Claes Caldenby, Olof Hultin, Gunilia Linde Bjur, Johan Mårtelius, Guide till Sveriges arkitektur : [byggnadskonst under 1000 år], wyd. Arkitektur Förlag AB, Stockholm, 2001, ISBN 91-86050-559

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.