Kate Nash
Ilustracja
Kate Nash podczas koncertu w czerwcu 2013
Imię i nazwisko

Kate Marie Nash

Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1987
Harrow, Londyn, Anglia

Pochodzenie

Wielka Brytania

Instrumenty

gitara, gitara basowa, fortepian

Gatunki

rock alternatywny, indie rock, indie pop, grunge

Zawód

piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów piosenek, aktorka

Aktywność

od 2006

Wydawnictwo

Moshi Moshi, Fiction, Geffen, Have 10p, Dine Alone, Girl Gang

Strona internetowa

Kate Nash (ur. 6 lipca 1987 w Londynie) – angielska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów piosenek. Zasłynęła przebojem „Foundations” w 2007 roku, a jej debiutancki album Made of Bricks dotarł do 1. miejsca na brytyjskiej liście sprzedaży. Jest zdobywczynią Brit Award dla najlepszej artystki (2008). Początkowo nagrywająca materiał w gatunku indie pop i związana z koncernem Universal Music Group, od 2012 roku działa jako niezależna artystka tworząca muzykę bardziej zwróconą w stronę rocka alternatywnego. Nash ma na swoim koncie także osiągnięcia aktorskie, wystąpiwszy w kilku amerykańskich i brytyjskich filmach, a przede wszystkim popularnym amerykańskim serialu GLOW dla platformy Netflix. Jest także czynną działaczką feministyczną.

Kariera

Kate urodziła się w dzielnicy Harrow w północnym Londynie. Jej ojciec jest Anglikiem i pracował jako informatyk, natomiast matka jest pochodzenia irlandzkiego i z zawodu jest pielęgniarką[1]. Ma dwie siostry[2]. Uczęszczała do prestiżowej szkoły muzycznej BRIT School[3]. Zanim zdobyła sławę, pracowała w restauracji Nando’s[4] oraz sieci odzieżowej River Island[5].

W 2005 roku zaczęła występować na przedstawieniach typu "open mike" i umieszczać swoje nagrania na portalu Myspace, a na początku 2007 roku wydała swój pierwszy singiel „Caroline's a Victim”. Popularność przyniosła jej wydana w tym samym roku piosenka „Foundations”, która dotarła do 2. miejsca listy przebojów w Wielkiej Brytanii[6]. Singiel cieszył się także sporym powodzeniem w Europie[7]. Jej pierwszy album, Made of Bricks, ukazał się latem tego samego roku i dotarł do 1. miejsca brytyjskiej listy sprzedaży[8], ostatecznie pokrywając się platyną[9]. Na płycie znalazły się również kolejne popularne single „Mouthwash” i „Pumpkin Soup”. W roku 2008 zdobyła Brit Award dla najlepszej artystki[10] i została nagrodzona m.in. przez magazyny muzyczne NME[11] i Q[12].

Nash wydała drugi studyjny album My Best Friend Is You w marcu 2010. Płytę promowała piosenka „Do-Wah-Doo”, która cieszyła się popularnością na listach przebojów. Choć dość dobrze przyjęty przez krytyków, album nie powtórzył jednak komercyjnego sukcesu poprzedniego krążka. Kolejne single „Kiss That Grrrl” i „Later On” nie dostały się już na listy sprzedaży. W 2011 roku artystka rozpoczęła projekt o nazwie Rock ’n’ Roll for Girls After School Music Club mający na celu rozwijanie talentu muzycznego młodych dziewcząt[13]. Kiedy jej dotychczasowa wytwórnia Fiction Records zdecydowała się zerwać z nią kontrakt[14], Nash w 2012 roku wydała EP-kę Death Proof niezależnie przez własny label Have 10p Records. Zagrała też w brytyjskich i amerykańskich filmach Greetings from Tim Buckley, Syrup i Pokój zwierzeń.

Wiosną 2013 roku ukazał się jej trzeci studyjny album, Girl Talk, także wydany niezależnie. Płyta została nagrana w Los Angeles i prezentowała brzmienie odchodzące od jej poprzedniego stylu w stronę muzyki rock i grunge. Tekstowo przesycona była treściami feministycznymi i nawiązywała do nurtu riot grrrl. Album promowany był licznymi singlami i teledyskami, m.in. „3AM”, „OMYGOD!” i „Fri-End?”, jednak nie dorównał poprzednim wydawnictwom Nash pod względem sprzedaży. Pod koniec roku piosenkarka wydała świąteczną EP-kę Have Faith with Kate Nash This Christmas. W 2014 roku wyprowadziła się z Londynu do Los Angeles[15] i założyła internetową społeczność Girl Gang wspierającą środowisko feministyczne[16]. W 2015 roku odkryła, że jej menedżer, Gary Marella, wykradł od niej dużą sumę pieniędzy[1], co nieomal zakończyło się jej bankructwem. Artystka wytoczyła przeciwko niemu proces sądowy i ostatecznie, po kilku latach, odzyskała straconą kwotę[17].

W 2016 roku ukazały się jej kolejne single „Good Summer” i „My Little Alien”, a na początku 2017 kolejna EP-ka, Agenda. Latem tego samego roku na platformie Netflix miała miejsce premiera amerykańskiego serialu GLOW, w którym Nash wcieliła się w jedną z postaci. Serial, opowiadający o kobiecym zespole zapaśniczym Gorgeous Ladies of Wrestling działającym w latach 80., cieszył się popularnością i został kontynuowany przez trzy kolejne sezony[18]. W marcu 2018 wydała czwarty studyjny album Yesterday Was Forever, który sfinansowała przez crowdfundingowy portal Kickstarter[19]. Płyta poprzedzona była przez single „Drink About You” i „Life in Pink”, nie była jednak sukcesem na listach sprzedaży. Jesienią tego samego roku premierę miał film dokumentalny Kate Nash: Underestimate the Girl, ukazujący kulisy sławy Nash. W 2019 roku Kate wydała dwa kolejne single, „Trash” i „Bad Lieutenant”, i pojawiła się w komedii historycznej Horrible Histories: The Movie – Rotten Romans.

Życie prywatne

W 2007 roku związała się z Ryanem Jarmanem, członkiem grupy The Cribs. Para miała pobrać się na początku 2009 roku[20], jednak w 2012 okazało się, że ich związek rozpadł się[21].

Kate przeszła na weganizm po obejrzeniu filmu Okja w lipcu 2017, po ośmiu latach bycia wegetarianką[22].

Jest feministką i sojuszniczką społeczności LGBT[23].

Nash wspiera brytyjską Partię Pracy i w 2017 roku wyraziła swoje poparcie dla ówczesnego lidera partii, Jeremy’ego Corbyna[24].

Dyskografia

Źródła:[25][26]

Filmografia

Źródła:[27][28]

  • 2012: Greetings from Tim Buckley (film) jako Carol
  • 2013: Syrup (film) jako Beth
  • 2013: Pokój zwierzeń (film) jako Michelle
  • 2014: The Distortion of Sound (film dokumentalny) jako ona sama
  • 2015: The Devil You Know (pilot) jako Bridget Bishop
  • 2017–2020: GLOW (serial) jako Rhonda "Britannica" Richardson
  • 2018: Drop the Mic (program telewizyjny) jako ona sama
  • 2018: Kate Nash: Underestimate the Girl (film dokumentalny) jako ona sama
  • 2019: Horrible Histories: The Movie – Rotten Romans (film) jako Boudika

Przypisy

  1. 1 2 Claire Shaffer: Kate Nash on Documentary 'Underestimate the Girl,' Fixing Music Biz. [w:] Rolling Stone [on-line]. 2019-11-23. [dostęp 2020-04-27]. (ang.).
  2. ↑ Elizabeth Day: Kate Nash: 'I felt as if I was having a nervous breakdown'. theguardian.com, 2010-03-14. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  3. ↑ Laura Painter: What life is really like for students at Croydon's famous Brit School. croydonadvertiser.co.uk, 2016-10-12. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  4. ↑ Kate Nash tells us her tour secrets. topshop.com, 2013-07-17. [dostęp 2013-11-13]. (ang.).
  5. ↑ Craig McLean: The making of Kate Nash. [w:] The Times [on-line]. 2010-08-04. [dostęp 2020-04-27]. (ang.).
  6. ↑ Official Singles Chart Top 100 01 July 2007 – 07 July 2007. officialcharts.com. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  7. ↑ Kate Nash - Foundations. dutchcharts.nl. [dostęp 2017-08-08]. (niderl.).
  8. ↑ Official Albums Chart Top 100 12 August 2007 – 18 August 2007. officialcharts.com. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  9. ↑ Award: Kate Nash - Made Of Bricks. bpi.co.uk. [dostęp 2020-05-05]. (ang.).
  10. ↑ Brit Awards 2008: The winners. bbc.co.uk, 2008-02-20. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  11. ↑ Shockwaves NME Awards 2008: Winners' list - NME. nme.com, 2008-02-29. [dostęp 2018-05-26]. (ang.).
  12. ↑ Winners in full: Q Awards 2007. bbc.co.uk, 2007-10-08. [dostęp 2018-05-26]. (ang.).
  13. ↑ Robin Murray: Kate Nash Launches Rock School. clashmusic.com, 2011-03-21. [dostęp 2017-08-07]. (ang.).
  14. ↑ Kate Nash's Kickstarter album campaign raises £85,000. star-magazine.co.uk, 2017-04-28. [dostęp 2017-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-09)]. (ang.).
  15. ↑ Margaret Abrams: How Kate Nash Uses Social Media in Pursuit of Social Justice. observer.com, 2017-01-19. [dostęp 2018-05-26]. (ang.).
  16. ↑ Kate Nash's Girl Gang: the online community for today's riot grrrls. [w:] The Guardian [on-line]. 2015-02-06. [dostęp 2019-12-27]. (ang.).
  17. ↑ Richard Godwin: Kate Nash: '40-year-old men were hanging out with me, happy to profit, not concerned about my health'. [w:] The Guardian [on-line]. 2019-07-15. [dostęp 2019-07-15]. (ang.).
  18. ↑ Joe Otterson: ‘GLOW’ Renewed for Fourth and Final Season at Netflix. variety.com, 2019-09-20. [dostęp 2019-09-20]. (ang.).
  19. ↑ Kate Nash is Making a Record by Kate Nash – Kickstarter. kickstarter.com. [dostęp 2018-05-26]. (ang.).
  20. ↑ Kate Nash is getting married. [w:] Hindustan Times [on-line]. 2009-02-26. [dostęp 2020-04-27]. (ang.).
  21. ↑ Jamie Crossan: The Cribs’ Ryan Jarman reveals ‘psychological’ illness. nme.com, 2012-03-19. [dostęp 2013-11-13]. (ang.).
  22. ↑ Kate Nash on Twitter. Twitter, 2017-07-20. [dostęp 2019-12-25]. (ang.).
  23. ↑ Joe Morgan: Kate Nash on drunk-tweeting Cher, dumb anti-gay politicians and taxidermy tigers. gaystarnews.com, 2013-08-23. [dostęp 2013-11-13]. (ang.).
  24. ↑ Tom Connick: Kate Nash on why she’s voting Jeremy Corbyn: “I love the manifesto”. nme.com, 2017-06-02. [dostęp 2017-06-14]. (ang.).
  25. ↑ Kate Nash | Discography. Discogs. [dostęp 2020-05-05]. (ang.).
  26. ↑ Kate Nash | Album Discography. AllMusic. [dostęp 2020-05-05]. (ang.).
  27. ↑ Kate Nash (II) – Filmweb. filmweb.pl. [dostęp 2020-05-05]. (pol.).
  28. ↑ Kate Nash - IMDb. imdb.com. [dostęp 2020-05-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.