Katarzyna Michalak (ur. 8 listopada 1972 w Łodzi) – polska dziennikarka, reportażystka Radia Lublin. Uprawia głównie feature – czyli reportaż artystyczny – gatunek z pogranicza dziennikarstwa i literatury, muzyki i filmu. W latach 2011–2015 była polskim przedstawicielem w Komisji do spraw Dokumentu Radiowego (Euroradio Features Group) przy Europejskiej Unii Nadawców.

Życiorys

W 1996 ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Łódzkim^[1][2]. Po studiach pracowała w szkole jako nauczycielka języka polskiego^[1][2]. Jednocześnie w 1997^[2] rozpoczęła współpracę z Łódzką Rozgłośnią Polskiego Radia – Radiem Łódź SA^[1]. W 1999 przeniosła się do Lublina i rozpoczęła współpracę z Radiem Lublin SA^[1][2]. Początkowo przygotowywała materiały dla Redakcji Publicystyki Kulturalnej, następnie dla Redakcji Reportażu. Pracownikiem tej drugiej została w 2001^[1][2].

W 2003 ukończyła międzynarodową szkołę mistrzostwa radiowego przy Europejskiej Unii Nadawców – EBU Master School on Radio Documentary^[2].

W 2011 objęła funkcję Kierownika Redakcji Reportażu Radia Lublin. W latach 2012–2014 prowadziła comiesięczne spotkania słuchaczy z reportażem „Na własne uszy” w klubie Czarny Tulipan na Starym Mieście w Lublinie. Była głównym koordynatorem organizacji 41. Międzynarodowej Konferencji Reportażystów (The International Feature Conference), która odbywała się w Lublinie w dniach 17–21 maja 2015.

Jej reportaże emitowane były w rozgłośniach niemieckich (ARD) i Radiu Czeskim. Za swój najważniejszy reportaż uważa opowieść o samotnym ojcostwie Zenona Oleniaka ze wsi Gruszka Zaporska przedstawioną w reportażu „Dzień taty” (2008). Próbowała sił jako wokalistka – po studiach śpiewała w łódzkim rockowym zespole Masa^[1][2].

Wyróżnienia i nagrody (wybór)

• 2002 „Mijając Ewę” – Nagroda Stypendialna im. Jacka Stwory^[1][2];
• 2003 „Tomek w podróży” – I miejsce w Świętokrzyskim Konkursie Reporterskim „Co mi w duszy gra?” organizowanym przez Radio Kielce SA (wrzesień 2003);
• 2004 „Eden za wąską rzeką” – I Nagroda w Konkursie „Nowe granice Unii Europejskiej” organizowanym przez Fundację im. Stefana Batorego i Helsińską Fundację Praw Człowieka (październik 2004)^[3][4][1][2] (praca powstała w ramach stypendium im. Jacka Stwory);
• 2005 reportaż „Chłopcy z Wygnanki” (współautor: Monika Hemperek) – Prix Europa, Berlin, 2005^[1][2]
• 2006
  • „Niebieski płaszczyk” – Prix Italia^[1][2] w kategorii „Dokument” (Documentary, for Overall Quality), Wenecja (wrzesień 2006)
  • „Niebieski płaszczyk” – Grand Prix Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji
  • „Niebieski płaszczyk” – Nagroda im. Stefana Żeromskiego – Konkurs Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich
  • „Zobaczyć wszystko, dojść wszędzie...” – Nagroda im. Witolda Zadrowskiego za reportaż artystyczny w kategorii Premiera Roku w konkursie „Melchiory” za rok 2005 „za perfekcyjną formę radiową i doskonałą kompozycję dramaturgiczną pięknej, wzruszającej opowieści o miłości” (marzec 2006)^[1][2][5][6]
  • „Zobaczyć wszystko, dojść wszędzie” – II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie „Wspólna Europa” organizowanym przez Radio Zachód SA
• 2007
  • „Studnia” – nagroda główna^[7] w kategorii radiowej czyli Nagroda Prezesa Radia Łódź SA podczas XVII Festiwalu Mediów „Człowiek w Zagrożeniu”, Łódź, listopad 2007^[8]
  • tytuł Radiowego Reportażysty Roku w konkursie „Melchiory” za rok 2006 „za wrażliwość, takt i profesjonalizm w ukazywaniu zawiłości ludzkich losów” (maj 2007)^[9][10][11]
• 2009
  • „Modlitwa zapomnianej” (współautor: Dorota Hałasa) – Prix Italia^[1][2] w kategorii „Audycja o muzyce” (Work on Music), Turyn (wrzesień 2009)
  • „Modlitwa zapomnianej” (współautor: Dorota Hałasa) – Nagroda Specjalna Przewodniczącego KRRiT
  • „Burzany i ciernie” (współautor: Mariusz Kamiński) – Nagroda Główna w Konkursie „Wspólna Europa”
  • „Słodko – gorzko” – I Nagroda w Konkursie Rzecznika Praw Obywatelskich „Jak wyjść z biedy?”
• 2010 „Ciepłe wnętrza” – nagroda główna w konkursie radiowym czyli „Biała Kobra”^[12] podczas XX Ogólnopolskiego Festiwalu Mediów „Człowiek w Zagrożeniu”, Łódź, listopad 2010^[13][14]
• 2013
  • „Zawieszka z Sobiboru” (współautor: Magdalena Grydniewska) – Grand Prix Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej za Najlepszą Audycję Historyczną Roku
  • „Złoty chłopak” – Grand Prix Prezesa Polskiego Radia 2013 (listopad 2013)^[15][16]
  • „Jedno proste zdanie” (współautor: Agnieszka Czyżewska-Jacquemet) – wyróżnienie honorowe w konkursie „Melchiory” za rok 2013 za „wzruszającą opowieść o sile miłości, której nawet śmierć nie jest w stanie przerwać” (maj 2013)^[17][18][19]
• 2014
  • „Złoty chłopak” – Prix Marulić w kategorii „Dokument” (Documentary), Międzynarodowy Festiwal Słuchowisk i Audycji Dokumentalnych (chorw. Međunarodni festival igrane i dokumentarne radio drame), wyspa Hvar, Chorwacja (maj 2014)^{[20][21][22][23]};
• 2015
  • Złoty Mikrofon 2015 „za mistrzowskie łączenie formy i treści, przekładanie swoich fascynacji ludźmi na język radia i udowadnianie, że reportaż może być dziełem sztuki” (grudzień 2015)^[24][25]
  • „Światło na stepie” – (ex aequo) Nagroda im. Janusza Kurtyki w konkursie „Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich” (styczeń 2015)^[26][27]
  • „Światło na stepie” – Srebrny Melchior w kategorii Premiera Roku za rok 2015 „za wstrząsającą opowieść o zesłaniu na Wschód, która jednak pozostawia słuchacza z nadzieją” (maj 2015)^{[28][29][30][27]}
  • „Mierzeja” – Nagroda Prezydenta Olsztyna w organizowanym przez Radio Olsztyn XII Ogólnopolskim Konkursie na Reportaż Radiowy „Pogranicze” (luty 2015)^[31][27].
• 2016
  • „Złoty Prus” – Nagroda im. Bolesława Prusa^[32]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Aleksandra Pucułek: Mikrofon jest bezlitosny jeżeli chodzi o fałsz. [w:] lublin.wyborcza.pl [on-line]. Agora SA, 18 grudnia 2015.
• Radio Lublin: podgląd działu `Reportaż`. moje.radio.lublin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-09)]. – tamże biogram Katarzyny Michalak