Karta wirtualna (ang. virtual card) – karta płatnicza istniejąca jedynie w postaci zapisu w systemie komputerowym banku, przeznaczona do realizacji płatności drogą elektroniczną na zamówienie pocztowe albo telefoniczne (ang. MOTO – Mail Order & Telephone Order). Klient może otrzymać kartę z numerem, ale nie może z niej korzystać przy płatnościach bezpośrednio w punktach sprzedaży (POS) ani w bankomatach.

Karta wirtualna jak każda inna karta płatnicza posiada numer, datę ważności i kod CVC2/CVV2. Jednak karta wirtualna nie występuje w formie fizycznej[1].

Transakcje dokonywane kartą wirtualną chronione są kodem (CVC2 lub CVV2), a transmisja danych zabezpieczana jest protokołem SSL. Autoryzacja transakcji odbywa się w trybie online, a klient może uzyskać dodatkowe potwierdzenie operacji.

Korzystanie z karty wirtualnej zbliżone jest do karty przedpłaconej, tj. można dokonywać transakcji tylko środkami, które wcześniej przelano na rachunek karty.

Przypisy

  1. ↑ Czym jest karta wirtualna i czym się różni od fizycznej? – KontoManiak.pl [online], KontoManiak, 22 listopada 2019 [dostęp 2020-01-07] (pol.).

Bibliografia

  • Witold Chmielarz: Systemy elektronicznej bankowości. Warszawa: Wydawnictwo Difin, 2005. ISBN 83-7251-549-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.