osada | |
Karpin, widok ogólny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2000) |
4 |
Strefa numeracyjna |
91 |
Kod pocztowy |
72-015[1] |
Tablice rejestracyjne |
ZPL |
SIMC |
0781049 |
Położenie na mapie gminy Police | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu polickiego | |
53°37′38″N 14°25′07″E/53,627222 14,418611[2] |
Karpin (do 1945 niem. Karpin) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Police, ok. 13 km na północny zachód od centrum Polic. Miejscowość usytuowana jest na Równinie Polickiej wśród lasów Puszczy Wkrzańskiej.
Historia
Początki osady sięgają XVIII w. Była tu kolonia osadnicza rolników założona przez radcę wojennego Fryderyka Matthiasa. W wiekach późniejszych wielokrotnie sprzedawana. W poł. XIX w. obszar wsi zdrenowano. Ówcześni osadnicy zaczęli uprawiać zboża, pasze, rośliny oleiste, wydobywano torf, zajmowano się także tkactwem oraz hodowlą bydła i owiec. Wieś zaczęła się zaludniać nowymi kolonistami.
W czasie II wojny światowej wieś nie zniszczona, 27 kwietnia 1945 r. do opustoszałej wsi wkroczyły wojska radzieckie (2 Front Białoruski – 2 Armia Uderzeniowa) a administracja polska przejęła ją 4 października 1945 r. W drugiej połowie XX w. mieszkały tu przeważnie rodziny rolników oraz leśników. W latach 70. XX w. wzniesiono budynki inwentarskie (bukaciarnie) lecz hodowli bydła nie rozwinięto, później założono tam hodowle przynęt wędkarskich. Na przełomie lat 80 i 90. XX w. część domostw Karpina opustoszała, a z czasem popadła w ruinę. Obecnie osada samotnicza, zachowały się trzy gospodarstwa, jednak część budynków jest dzierżawiona (m.in. przez Koło Łowieckie Kania, Koło PTTK Laborale). W jednej z zagród zachował się budynek dworski (obecnie odnowiony) wraz z pobliską aleją dębów i lip o założeniu parkowym.
Przynależność polityczno-administracyjna:
- 1815–1866: Związek Niemiecki, Królestwo Prus, prowincja Pomorze, rejencja szczecińska, powiat Randow (1815-1826), powiat Ueckermünde
- 1866–1871: Związek Północnoniemiecki, Królestwo Prus, prowincja Pomorze, rejencja szczecińska, powiat Ueckermünde
- 1871–1918: Cesarstwo Niemieckie, Królestwo Prus, prowincja Pomorze, rejencja szczecińska, powiat Ueckermünde
- 1919–1933: Rzesza Niemiecka (Republika Weimarska), kraj związkowy Prusy, prowincja Pomorze, rejencja szczecińska, powiat Ueckermünde
- 1933–1945: III Rzesza, prowincja Pomorze, rejencja szczecińska, powiat Ueckermünde
- 1946–1950: Rzeczpospolita Polska (Polska Ludowa), województwo szczecińskie, powiat szczeciński;
- 1950–1957: Polska Rzeczpospolita Ludowa (Polska Ludowa), województwo szczecińskie, powiat szczeciński;
- 1957–1975: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo szczecińskie, powiat szczeciński;
- 1975–1989: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo szczecińskie, gmina Police;
- 1989–1998: Rzeczpospolita Polska, województwo szczecińskie, gmina Police;
- 1999–teraz: Rzeczpospolita Polska, województwo zachodniopomorskie, powiat policki, gmina Police[3].
Demografia
Ogólna liczba mieszkańców[3]:
Ciekawostka
W trakcie II wojny światowej na pobliskich łąkach k. Karpina zbudowano dużą instalację elektryczną. Zapalano ją w czasie nalotów lotniczych, miała imitować światła miast Polic oraz Szczecina i ściągać na siebie naloty[3].
Turystyka
- Przez osadę prowadzi Szlak Ornitologów[4].
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 430 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 50942
- 1 2 3 Encyklopedia Szczecina. T. Suplement 1. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2003, s. 110-111. ISBN 83-7241-272-3. (pol.).
- ↑ Okolice Szczecina: 1:75 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2007, s. 1-2. ISBN 978-83-601-2096-5. (pol.).
Bibliografia
- PKW
- Encyklopedia Szczecina. T. Suplement 1. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2003, s. 110-111. ISBN 83-7241-272-3. (pol.).