Karolinów
kolonia
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

chełmski

Gmina

Ruda-Huta

Liczba ludności (2011)

227[1]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-110[2]

Tablice rejestracyjne

LCH

SIMC

0106247

Położenie na mapie gminy Ruda-Huta
Mapa konturowa gminy Ruda-Huta, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Karolinów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Karolinów”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Karolinów”
Położenie na mapie powiatu chełmskiego
Mapa konturowa powiatu chełmskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Karolinów”
Ziemia51°11′58″N 23°34′33″E/51,199444 23,575833[3]
Karolinów na mapie Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1931 r.

Karolinów – kolonia w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Ruda-Huta[4][5].

Integralne części wsi Karolinów[4][5]
SIMCNazwaRodzaj
0106253Karolinówkaprzysiółek

Do 1954 r. należała do gminy Krzywiczki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Ruda-Huta[6]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 250 mieszkańców i była szóstą co do wielkości miejscowością gminy[7].

Historia

Miejscowość wydzielona z dóbr serebryskich w 1870 r. W 1881 r. na terenie wsi zaczęli osiedlać się koloniści niemieccy, którzy ok. 1883 r. zbudowali niewielką świątynię i kantorat (szkołę), istniejące do 1901 r. W miejscowości powstał też cmentarz, którego resztki zachowały się do chwili obecnej[8]. Według spisu powszechnego z 30 września 1921 r. miejscowość liczyła 294 mieszkańców, w tym deklarujących narodowość polską 289, żydowską 5, wyznanie rzymskokatolickie 45, prawosławne 4, ewangelickie 229, mojżeszowe 16. W 1940 r. niemieckie władze okupacyjne nakazały potomkom kolonistów niemieckich opuszczenie wsi. Na ich miejsce sprowadzono Polaków wysiedlonych z Poznańskiego, którzy po wojnie powrócili w rodzinne strony. Ich miejsce z kolei zajęli częściowo przybysze z terenów zajętych przez ZSRR. W 1916 r. wieś liczyła 182 mieszkańców, w 1943 - 360, w 1946 - 256, w 1965 - 286, w 1998 - 278, w 2000 - 268[8].

Przypisy

  1. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-12-22].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 422 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 50848
  4. 1 2 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  5. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
  6. ↑ Jednostki pomocnicze gminy Ruda-Huta. Urząd Gminy Ruda-Huta. [dostęp 2015-10-16].
  7. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  8. 1 2 Wawryniuk 2002 ↓, s. wg indeksu.

Bibliografia

  • Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. IV: Województwo lubelskie, Warszawa 1924, s. 11.
  • A. Franecki, Ślady dziejów gminy Ruda Huta, Chełm-Ruda Huta 2010.
  • Andrzej Wawryniuk: Leksykon miejscowości powiatu chełmskiego. Chełm: Starostwo Powiatowe w Chełmie, 2002, s. 477. ISBN 83-916380-0-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.