Antoni Karol Niedziałkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 maja 1846
Minkowce

Data i miejsce śmierci

7 kwietnia 1911
Żytomierz

Miejsce pochówku

Cmentarz rzymskokatolicki w Żytomierzu

Biskup łucki i żytomierski
Okres sprawowania

1901–1911

Administrator apostolski diecezji kamienieckiej
Okres sprawowania

1901–1911

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

23 stycznia 1869

Nominacja biskupia

2 sierpnia 1897

Sakra biskupia

5 grudnia 1897

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

5 grudnia 1897

Konsekrator

Mieczysław Leonard Pallulon

Współkonsekratorzy

Antoni Baranowski
Bolesław Hieronim Kłopotowski

Antoni Karol Niedziałkowski (ur. 21 maja 1846 w Minkowcach[1], zm. 7 kwietnia 1911 w Żytomierzu) – pisarz polski, duchowny katolicki, biskup łucko-żytomierski.

Życiorys

Po ukończeniu seminarium w Kamieńcu studiował w Akademii Duchownej w Sankt Petersburgu. 23 stycznia 1869 otrzymał święcenia kapłańskie. Pracę podjął jako wikariusz katedry w Żytomierzu (do 1872), a następnie sekretarz konsystorza diecezji żytomierskiej i od 1881 profesor tamtejszego seminarium oraz kanonik katedralny w Sandomierzu (1884) i kolejno rektor sandomierskiego seminarium (od 1890). Był biskupem pomocniczym Mohylewa (od 1897 roku), ze stolicą tytularną Samos, a później biskupem łuckim i żytomierskim (od 1901 roku), administrował także diecezję kamieniecką. Pełnił obowiązki rektora i profesora Akademii Duchownej w Petersburgu.

Był członkiem Stronnictwa Polityki Realnej[2].

Był założycielem muzeum diecezjalnego i szkoły organistów w Żytomierzu.

Zmarł w Żytomierzu i tam odbył się jego pogrzeb[3].

Ważniejsze publikacje

  • Asceci w rzeczywistości i wyobraźni współczesnych literatów i artystów (1890)
  • O chrześcijańską zasadę (T.1 Nagość w sztuce, T.2 Moralność i przyzwoitość w sztuce; 1895)
  • Wolność myśli i wolność czytania
  • Nie tędy droga szanowne panie (1897)
  • Miraże mądrości Petersburg (1897)
  • Wrażenia z pielgrzymki do Ziemi Świętej (Petersburg 1898 Nakł. Księg. K. Grendyszyńskiego 4° ss. [4], 513, [1], tabl. 1)
  • Czemu dziś w poezji nie mamy słowików (1901)
  • Studja estetyczne (1901)
  • Snopek kąkolu (1903)

Eseje

  • Nieco o dyable

Przypisy

  1. ↑ Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 323.
  2. ↑ Agnieszka Kidzińska-Król, Politycy w sutannach i rola religii w działalności ugodowego Stronnictwa Polityki Realnej (1905–1923), w: Res Historica, 37, 2014, s. 83.
  3. ↑ Kronika. „Głos Rzeszowski”, s. 5, Nr 16 z 16 kwietnia 1911.

Bibliografia

  • Wielka Ilustrowana Encyklopedja Powszechna Wydawnictwa Gutenberga. [T.] 11, Mokrosyt - ŻOptyka. Warszawa: (reprint) „Gutenberg-Print”, 1995. ISBN 83-86381-04-3.
  • Krzysztof Rafał Prokop: Sylwetki biskupów łuckich. Biały Dunajec: Ostróg : „Wołanie z Wołynia”, 2001. ISBN 83-911918-7-7.
  • Ks. Witold Józef Kowalów, Biskup Karol Antoni Niedziałkowski (1901-1911), „Wołanie z Wołynia” 1998, nr 4 (23) z lipca-sierpnia, s. 33.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.