Karine Ruby (ur. 4 stycznia 1978 w Bonneville, zm. 29 maja 2009 na Mont Blanc[1]) – francuska snowboardzistka, mistrzyni olimpijska i świata, zwyciężczyni Pucharu Świata. Jedna z najbardziej utytułowanych snowboardzistek w historii[2][3][4][5].
Kariera
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 24 listopada 1994 roku w Zell am See, wygrywając rywalizację w slalomie równoległym (PSL). Tym samym już w swoim debiucie nie tylko wywalczyła pierwsze pucharowe punkty, ale od razu zwyciężyła. W zawodach tych wyprzedziła Marcellę Boermę z Holandii i Niemkę Amalie Kulawik. Łącznie 122 razy stawała na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym 67 zwycięstw: 14 w snowcrossie, 20 w slalomie równoległym, 4 gigancie równoległym (PGS), 5 w slalomie, 23 w gigancie i 1 w supergigancie. Wyniki te dają jej pierwsze miejsce w klasyfikacji wszech czasów, zarówno pod względem zwycięstw[6] jak i miejsc na podium[7]. Ostatnie zwycięstw w zawodach PŚ odniosła 17 stycznia 2004 roku w Arosie, a ostatni raz na podium zawodów tego cyklu stanęła 14 stycznia 2006 roku w Kronplatz, zajmując drugie miejsce w snowcrossie. Najlepsze wyniki osiągała w sezonach 1995/1996, 1996/1997, 1997/1998, 2000/2001, 2001/2002 oraz 2002/2003, kiedy zdobywała Kryształową Kulę za zwycięstwa w klasyfikacji generalnej. Wynik ten jest najlepszym w historii, zarówno wśród kobiet jak i mężczyzn[8]. Trzynastokrotnie zdobywała Małą Kryształową Kulę: pięć razy w gigancie, cztery w snowcrossie, trzy w slalomie oraz raz w slalomie równoległym. Ponadto wielokrotnie plasowała się w czołowej trójce klasyfikacji poszczególnych konkurencji.
Pierwszy medal wywalczyła w 1996 roku, zwyciężając w gigancie na mistrzostwach świata w Lienzu. Wyprzedziła tam Austriaczkę Manuelę Riegler i Sondrę van Ert z USA. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w San Candido była najlepsza w snowcrossie, a w gigancie i slalomie równoległym zdobywała srebrne medale. Z mistrzostw świata w Berchtesgaden w 1999 roku wróciła bez medalu, zajmując między innymi czwarte miejsce w PGS i PSL. Walkę o podium przegrywała tam odpowiednio z Åsą Windahl ze Szwecji i Niemką Sandrą Farmand. Największe sukcesy osiągnęła podczas mistrzostw świata w Madonna di Campiglio w 2001 roku, gdzie najlepsza była aż w trzech konkurencjach: gigancie, snowcrossie i slalomie równoległym. Następnie, na mistrzostwach świata w Kreischbergu, zdobyła złoto w snowcrossie i srebro w slalomie równoległym, w którym przegrała tylko ze swą rodaczką, Isabelle Blanc. Wystąpiła też na mistrzostwach świata w Whistler w 2005 roku, gdzie w swoim jedynym starcie zajęła drugie miejsce w snowcrossie. Rozdzieliła tam na podium Lindsey Jacobellis z USA i Kanadyjkę Maëlle Ricker. Wyniki te czynią ją rekordzistką pod względem zdobytych medali mistrzostw świata (łącznie 10)[9] oraz wywalczonych tytułów mistrzowskich[10].
W 1998 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie zwyciężyła w gigancie. W zawodach tych wyprzedziła Niemkę Heidi Renoth i Brigitte Köck z Austrii. Była to pierwsza w historii konkurencja olimpijska rozegrana w snowboardzie kobiet, Roby została tym samym pierwszą mistrzynią olimpijską w snowboardzie[11]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City nie rozgrywano już giganta, Francuzka wystąpiła za to w gigancie równoległym. Zdobyła tam srebrny medal, plasując się między Isabelle Blanc i Włoszką Lidią Trettel. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, ponownie zmieniając konkurencję. Wystartowała tam w snowcrossie, odpadła jednak już w ćwierćfinałach[12].
29 maja 2009 zginęła w czasie wspinaczki na Mont Blanc[13]. Podczas przeprawy przez lodowiec Francuzka wpadła do szczeliny, ponosząc śmierć na miejscu[14].
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|
1. | 9 lutego | 1998 | Nagano | Gigant | - |
2. | 15 lutego | 2002 | Salt Lake City | Slalom równoległy | Isabelle Blanc |
16. | 17 lutego | 2006 | Turyn | Gigant | Tanja Frieden |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|
1. | 26 stycznia | 1996 | Lienz | Gigant | - |
9. | 28 stycznia | 1996 | Lienz | Slalom równoległy | Marion Posch |
2. | 21 stycznia | 1997 | San Candido | Gigant | Sondra van Ert |
4. | 23 stycznia | 1997 | San Candido | Slalom | Heidi Renoth |
2. | 25 stycznia | 1997 | San Candido | Slalom równoległy | Dagmar Mair unter der Eggen |
1. | 26 stycznia | 1997 | San Candido | Snowcross | - |
18. | 12 stycznia | 1999 | Berchtesgaden | Gigant | Margherita Parini |
4. | 14 stycznia | 1999 | Berchtesgaden | Gigant równoległy | Isabelle Blanc |
4. | 15 stycznia | 1999 | Berchtesgaden | Slalom równoległy | Marion Posch |
1. | 23 stycznia | 2001 | Madonna di Campiglio | Gigant | - |
5. | 24 stycznia | 2001 | Madonna di Campiglio | Gigant równoległy | Ursula Bruhin |
1. | 26 stycznia | 2001 | Madonna di Campiglio | Slalom równoległy | - |
1. | 28 stycznia | 2001 | Madonna di Campiglio | Snowcross | - |
5. | 13 stycznia | 2003 | Kreischberg | Gigant równoległy | Ursula Bruhin |
2. | 15 stycznia | 2003 | Kreischberg | Slalom równoległy | Isabelle Blanc |
1. | 19 stycznia | 2003 | Kreischberg | Snowcross | - |
2. | 16 stycznia | 2005 | Whistler | Snowcross | Lindsey Jacobellis |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1994/1995: -
- sezon 1995/1996: 1.
- sezon 1996/1997: 1.
- sezon 1997/1998: 1.
- sezon 1998/1999: 2.
- sezon 1999/2000: 4.
- sezon 2000/2001: 1.
- sezon 2001/2002: 1.
- sezon 2002/2003: 1.
- sezon 2003/2004: -
- sezon 2004/2005: -
- sezon 2005/2006: 19.
Miejsca na podium
- Zell am See – 24 listopada 1994 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Pitztal – 5 grudnia 1994 (gigant) – 1. miejsce
- Altenmarkt – 1 stycznia 1995 (gigant) – 1. miejsce
- Altenmarkt – 2 stycznia 1995 (slalom) – 1. miejsce
- Altenmarkt – 3 stycznia 1995 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Bardonecchia – 10 stycznia 1995 (gigant) – 1. miejsce
- Les Deux Alpes – 13 stycznia 1995 (gigant) – 1. miejsce
- Bardonecchia – 19 stycznia 1995 (slalom) – 1. miejsce
- San Candido – 21 stycznia 1995 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Bad Hindelang – 29 stycznia 1995 (gigant) – 1. miejsce
- Mount Bachelor – 8 lutego 1995 (gigant) – 2. miejsce
- Mount Bachelor – 9 lutego 1995 (slalom) – 1. miejsce
- Breckenridge – 14 lutego 1995 (gigant) – 1. miejsce
- Calgary – 23 lutego 1995 (gigant) – 1. miejsce
- Calgary – 24 lutego 1995 (slalom) – 2. miejsce
- Zell am See – 21 listopada 1995 (gigant) – 1. miejsce
- Kanbayashi – 22 stycznia 1995 (slalom) – 3. miejsce
- Sestriere – 8 grudnia 1995 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- San Candido – 20 stycznia 1996 (slalom) – 2. miejsce
- La Bresse – 12 stycznia 1996 (gigant) – 1. miejsce
- La Bresse – 13 stycznia 1996 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- San Candido – 21 stycznia 1996 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Kanbayashi – 10 lutego 1996 (gigant) – 3. miejsce
- Kanbayashi – 11 lutego 1996 (slalom) – 3. miejsce
- Yomase – 16 lutego 1996 (gigant) – 3. miejsce
- Calgary – 24 lutego 1996 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Sun Peaks – 2 marca 1996 (slalom równoległy) – 3. miejsce
- Boreal Ridge – 9 marca 1996 (slalom) – 1. miejsce
- Alpine Meadows – 10 marca 1996 (gigant) – 2. miejsce
- Mount Bachelor – 14 marca 1996 (gigant) – 1. miejsce
- Mount Bachelor – 15 marca 1996 (slalom) – 1. miejsce
- Zell am See – 23 listopada 1996 (snowcross) – 2. miejsce
- Tignes – 28 listopada 1996 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Tignes – 29 listopada 1996 (gigant) – 2. miejsce
- Whistler – 12 grudnia 1996 (supergigant) – 1. miejsce
- Whistler – 13 grudnia 1996 (gigant) – 1. miejsce
- Sun Peaks – 17 grudnia 1996 (snowcross) – 2. miejsce
- Kreischberg – 17 stycznia 1997 (snowcross) – 2. miejsce
- Lenggries – 11 stycznia 1997 (gigant) – 3. miejsce
- Mont-Sainte-Anne – 31 stycznia 1997 (slalom) – 3. miejsce
- Mount Bachelor – 7 lutego 1997 (gigant) – 3. miejsce
- Mount Bachelor – 9 lutego 1997 (snowcross) – 1. miejsce
- Yakebitaiyama – 14 lutego 1997 (gigant) – 1. miejsce
- Yakebitaiyama – 15 lutego 1997 (gigant) – 2. miejsce
- Morioka – 19 lutego 1997 (snowcross) – 3. miejsce
- Morioka – 20 lutego 1997 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Olang – 28 lutego 1997 (gigant) – 1. miejsce
- Olang – 1 marca 1997 (slalom) – 2. miejsce
- Grächen – 6 marca 1997 (slalom) – 2. miejsce
- Bardonecchia – 9 marca 1997 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Morzine – 15 marca 1997 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Tignes – 13 listopada 1997 (gigant) – 1. miejsce
- Zell am See – 22 listopada 1997 (gigant) – 1. miejsce
- Sölden – 29 listopada 1997 (gigant) – 1. miejsce
- Sestriere – 5 grudnia 1997 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Sestriere – 7 grudnia 1997 (gigant) – 1. miejsce
- Whistler – 11 grudnia 1997 (supergigant) – 3. miejsce
- Whistler – 12 grudnia 1997 (gigant) – 1. miejsce
- Grächen – 9 stycznia 1998 (gigant) – 1. miejsce
- Grächen – 10 stycznia 1998 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Lienz – 13 stycznia 1998 (gigant) – 1. miejsce
- Lienz – 14 stycznia 1998 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Les Gets – 6 marca 1998 (gigant równoległy) – 1. miejsce
- Les Gets – 7 marca 1998 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Tandådalen – 11 marca 1998 (gigant) – 2. miejsce
- Zell am See – 14 listopada 1998 (gigant) – 2. miejsce
- Tandådalen – 20 listopada 1998 (gigant równoległy) – 2. miejsce
- Sestriere – 28 listopada 1998 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Sestriere – 29 listopada 1998 (gigant) – 2. miejsce
- Ischgl – 4 grudnia 1998 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Mount Bachelor – 15 grudnia 1998 (supergigant) – 2. miejsce
- Morzine – 5 stycznia 1999 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Madonna di Campiglio – 25 stycznia 1999 (gigant) – 1. miejsce
- Park City – 5 lutego 1999 (slalom równoległy) – 3. miejsce
- Park City – 7 lutego 1999 (gigant) – 2. miejsce
- Asahikawa – 13 lutego 1999 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Naeba – 19 lutego 1999 (gigant równoległy) – 3. miejsce
- Olang – 12 marca 1999 (slalom równoległy) – 3. miejsce
- Tignes – 27 listopada 1999 (gigant) – 3. miejsce
- Mont-Sainte-Anne – 18 grudnia 1999 (gigant) – 3. miejsce
- Berchtesgaden – 16 stycznia 2000 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Gstaad – 19 stycznia 2000 (gigant) – 2. miejsce
- Ischgl – 4 lutego 2000 (slalom równoległy) – 3. miejsce
- Sapporo – 20 lutego 2000 (snowcross) – 1. miejsce
- Livigno – 16 marca 2000 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Livigno – 17 marca 2000 (snowcross) – 1. miejsce
- Livigno – 18 marca 2000 (gigant) – 3. miejsce
- Tignes – 17 listopada 2000 (snowcross) – 1. miejsce
- Ischgl – 1 grudnia 2000 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Ischgl – 2 grudnia 2000 (gigant równoległy) – 3. miejsce
- Ischgl – 3 grudnia 2000 (gigant równoległy) – 1. miejsce
- Whistler – 11 grudnia 2000 (gigant) – 1. miejsce
- Mont-Sainte-Anne – 16 grudnia 2000 (gigant) – 1. miejsce
- Kreischberg – 5 stycznia 2001 (snowcross) – 3. miejsce
- Kreischberg – 6 stycznia 2001 (snowcross) – 1. miejsce
- Gstaad – 10 stycznia 2001 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Morzine – 13 stycznia 2001 (snowcross) – 1. miejsce
- Morzine – 14 stycznia 2001 (snowcross) – 1. miejsce
- Monachium – 3 lutego 2001 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Park City – 4 marca 2001 (gigant równoległy) – 2. miejsce
- Tignes – 18 listopada 2001 (gigant równoległy) – 3. miejsce
- Ischgl – 30 listopada 2001 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Ischgl – 2 grudnia 2001 (gigant równoległy) – 1. miejsce
- Valle Nevado – 6 września 2001 (snowcross) – 1. miejsce
- Valle Nevado – 9 września 2001 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Whistler – 10 grudnia 2001 (gigant równoległy) – 1. miejsce
- Mont-Sainte-Anne – 15 grudnia 2001 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Arosa – 8 stycznia 2002 (gigant równoległy) – 3. miejsce
- L’Alpe d’Huez – 11 stycznia 2002 (gigant równoległy) – 2. miejsce
- Bad Gastein – 29 stycznia 2002 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Ruka – 14 marca 2002 (slalom równoległy) – 3. miejsce
- Tandådalen – 21 marca 2002 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Tandådalen – 23 marca 2002 (snowcross) – 3. miejsce
- Berchtesgaden – 26 stycznia 2003 (snowcross) – 1. miejsce
- San Candido – 29 stycznia 2003 (snowcross) – 1. miejsce
- Bad Gastein – 4 lutego 2003 (snowcross) – 1. miejsce
- Arosa – 16 marca 2003 (snowcross) – 3. miejsce
- Whistler – 11 grudnia 2003 (snowcross) – 1. miejsce
- Arosa – 16 stycznia 2004 (snowcross) – 1. miejsce
- Arosa – 17 stycznia 2004 (snowcross) – 1. miejsce
- Whistler – 8 grudnia 2005 (snowcross) – 2. miejsce
- Kronplatz – 14 stycznia 2006 (snowcross) – 2. miejsce
- w sumie 67 pierwszych miejsc, 31 drugich oraz 24 trzecie miejsca.
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-01)]. (ang.)
Przypisy
- ↑ Informacja o śmierci zawodniczki na stronie sport.wp.pl. [dostęp 2009-05-29].
- ↑ Encyclopædia Britannica: Karine Ruby (ang.)
- ↑ New York Times: Karine Ruby, French Snowboarding Star, Dies at 31 (ang.)
- ↑ Olympic.org: Snowboarding’s first golden girl (ang.)
- ↑ La championne de snowboard Karine Ruby vient de se tuer... (fr.)
- ↑ FIS Statisics: Competitors having more than one WC Victory (ang.)
- ↑ FIS Statisics: Competitors having more than one WC Podium (ang.)
- ↑ FIS Statistics: Snowboard standings top ranking (ang.)
- ↑ FIS Statistics: Competitors having more than one WSC Podium (ang.)
- ↑ FIS Statistics: Competitors having more than one WCS Victory (ang.)
- ↑ Olympic Snowboard Champion Karine Ruby Memorialized in France (ang.)
- ↑ Snowboarding at the 2006 Torino Winter Games: Women's Boardercross Quarter-Finals. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-15)]. (ang.)
- ↑ Former Olympic champion snowboarder Karine Ruby dies in Chamonix climbing accident (ang.)
- ↑ ESPN: Champion snowboarder falls to death (ang.)