Kanał Imieliński
Rów Imieliński
Ilustracja
Ujście fragmentu kanału przebiegającego rurociągiem spod ulicy Tanecznej
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Warszawa

Rów wodny
Długość ok. 0,95 km
Ident. PRNG

246962

Źródło
Miejsce Jezioro Imielińskie
Współrzędne

52°08′49″N 21°01′27″E/52,146944 21,024167

Ujście
Recypient Kanał Grabowski
Współrzędne

52°08′48″N 21°00′28″E/52,146667 21,007778

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, po lewej znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, po lewej znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Kanał Imieliński[1] lub Rów Imieliński[2] – kanał w Warszawie, w dzielnicy Ursynów.

Położenie i charakterystyka

Kanał znajduje w dzielnicy Ursynów, na terenie obszarów MSI Stary Imielin i Grabów[3][4], jest prawobrzeżnym dopływem Kanału Grabowskiego, którego recypientem jest Potok Służewiecki[5]. Jego początek znajduje się w Jeziorze Imielińskim, skąd przebiega otwartym rowem w kierunku zachodnim, następnie płynie podziemnym rurociągiem wzdłuż ulicy Puszczyka przecinając ulice Puławską, Giewont, Taneczną, a następnie wyłania się na powierzchnię[6][2][7]. Ostatni odcinek o długości 495 metrów zaliczany jest do urządzeń melioracji podstawowych Warszawy. W tej części szerokość dna kanału wynosi 0,8 m, a głębokość 3 m[4]. Z Kanałem Grabowskim łączy się na km 1+852 jego biegu[5][uwaga 1]. Całkowita długość kanału wynosi ok. 950 m[7][3].

Jego położenie zostało prawdopodobnie zaznaczone na mapie Warszawy i okolic z 1838 roku[8].

Przyroda

Początkowy odcinek biegu kanału znajduje się na terenie użytku ekologicznego Jeziorko Imielińskie o pow. 3,9505 ha powołanego w celu ochrony bioróżnorodności naturalnego pochodzenia i miejsc rozrodu rzadkich gatunków ptaków[9].

Na terenie kanału i jego okolic występuje mozga trzcinowata – przy połączeniu z Kanałem Grabowskim, a na północnym brzegu w grabowskiej części cieku rośnie stożkowa odmiana dębu szypułkowego (22 sztuki) oraz szpaler brzozy brodawkowatej[5].

Uwagi

  1. ↑ Ujście Kanału Imielińskiego według danych państwowego rejestru nazw geograficznych znajduje się bardziej na zachód niż według innych źródeł.

Przypisy

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 246962
  2. 1 2 Mariusz Milewski, Radosław Rozbicki, Inwentaryzacja urządzeń wodnych na terenie dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy. Plan orientacyjny zlewni Potoku Służewieckiego [online], lipiec 2013 [dostęp 2020-06-05].
  3. 1 2 Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2020-06-05].
  4. 1 2 Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, Program Ochrony Środowiska dla Miasta Stołecznego Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r., Warszawa, listopad 2009, s. 36 [dostęp 2020-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-11].
  5. 1 2 3 Jacek Skorupski: Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zachodniego pasma pyrskiego w rejonie ul. Poleczki położonego w dzielnicy Ursynów i Włochy miasta stołecznego Warszawy. Prognoza oddziaływania na środowisko. maj 2013. [dostęp 2020-06-05].
  6. ↑ Łukasz Szkudlarek, Charakterystyka i ocena funkcjonowania układu hydrograficznego na obszarze m.st. Warszawy. Mapa sieci hydrograficznej m.st. Warszawy (stan na 2015 r.) [online], 2015 [dostęp 2020-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-27].
  7. 1 2 Adam Parzuchowski, „Inwentaryzacja urządzeń wodnych na terenie dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy” - KZP-XII-WZP.271.19.2013. zał. nr 6a do SIWZ - Mapa (w skali 1:10000) z naniesionym przebiegiem rowów i położeniem zbiorników wodnych [online], 27 marca 2013 [dostęp 2020-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-06].
  8. ↑ Новая Топографическая Карта Западной России 1:84 000 (1880-ca1935) – ark. łączone, 1838.
  9. ↑ Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Użytek ekologiczny Jeziorko Imielińskie [online] [dostęp 2020-06-06].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.