wieś | |
Kościół pw. św. Andrzeja, po prawej stronie Gminny Zespół Szkół | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
282-290 m n.p.m. |
Liczba ludności (2011) |
643[1] |
Strefa numeracyjna |
77 |
Kod pocztowy |
48-388[2] |
Tablice rejestracyjne |
ONY |
SIMC |
0495898 |
Położenie na mapie gminy Kamiennik | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa opolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nyskiego | |
50°34′13″N 17°08′55″E/50,570278 17,148611[3] | |
Strona internetowa |
Kamiennik (niem. Kamnig[4]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Kamiennik[5].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kamiennik. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego. Do roku 1975 Kamiennik przynależał do powiatu grodkowskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Kamiennik.
Położenie
Kamiennik leży w dolinie rzeki Krynki, na skraju Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich. W kierunku północnym leży Równina Grodkowska, na południe Obniżenie Otmuchowskie, za którym leżą już Sudety. Dzięki takiej lokalizacji miejscowość i okolice są atrakcyjne pod względem turystyki pieszej i rowerowej.
Nazwa
Pierwsze wzmianki o wsi były zapisane w źródłach jako Camik (Kamik) (1291 rok) i Kemenik (1369 rok)[6]. Nazwa wsi pochodzi od słowa kamyk i tak brzmiała od początku. W okresie hitlerowskiego reżimu w latach 1936-1945 miejscowość nosiła nazwę Steinhaus[4].
Historia
Kamiennik to stara wieś rycerska, gdzie zachowano układ owalnicy. Założona została w XIII wieku.
Kamiennik do czasu sekularyzacji dóbr kościelnych w XVIII w. był własnością biskupa wrocławskiego. W roku 1869 na terenie parafii zamieszkiwało 1068 katolików i 15 ewangelików. Ludność zajmowała się od wieków rolnictwem. Przede wszystkim prowadzono hodowlę bydła i owiec ze względu na podgórską okolicę. Uprawiano we wsi także podstawowe rzemiosła, tkano wełnę i len.
W XIX wieku uruchomiono we wsi dużą wytwórnię witriolu. Dzięki lokalnym zasobom surowców produkowała ona ponad 3500 cetnarów siarczanu żelaza rocznie.
Kryzysowy okres międzywojenny jak i okres PRL-u charakteryzował się ugruntowaniem rolniczo-hodowlanych funkcji miejscowości. W latach 1950-89 działała tu rolnicza spółdzielnia produkcyjna.
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[7]:
- kościół par. pw. św. Andrzeja, barokowy z 1794 r., 1900 r.
inne zabytki:
- zagrody z połowy XIX w., stare murowane z domami mieszkalnymi
- kamienice typu miejskiego o cechach prowincjonalnego baroku i klasycyzmu.
- pałac w Kamienniku
Gospodarka
W miejscowości znajduje się szkoła, ośrodek zdrowia, apteka, trzy biblioteki, poczta. Gmina Kamiennik liczy 88,8 km², z czego 14,67 km² stanowią lasy, reszta to głównie pola uprawne. W gminie działa gminny ośrodek kultury, ochotnicza straż pożarna i orkiestra dęta.
Szlaki turystyczne
Nowina – Bożnowice - Biskupi Las - Wilemowice leśniczówka – Kamiennik[8]
Galeria
- Panorama Kamiennika
- Kamiennik - ul. 1 Maja
- Panorama Kamiennika - widok od wschodu
- Kamiennik - ul. 1 Maja w kierunku Lipnik
Zobacz też
Przypisy
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 416 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 49335
- 1 2 M. Choroś, Ł. Jarczak, S. Sochacka, Słownik nazw miejscowych Górnego Śląska, Opole-Kluczbork 1997, s. 49.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Kamiennik. [dostęp 2010-09-12].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 64 .
- ↑ Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 29.07.2015
Bibliografia
- Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie. Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 21 A-M, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 2008, ss. 397-400.