Kamienna Buczyna
rezerwat krajobrazowy
Typ

fitocenotyczny[1]

Podtyp

zbiorowisk leśnych[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Położenie

gmina Ińsko

Mezoregion

Pojezierze Ińskie

Data utworzenia

11 kwietnia 1985

Akt prawny

M.P. z 1985 r. nr 7, poz. 60, § 14

Powierzchnia

11,67 ha

Ochrona

ochrona czynna

Położenie na mapie Ińska
Mapa konturowa Ińska, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienna Buczyna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamienna Buczyna”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienna Buczyna”
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego
Mapa konturowa powiatu stargardzkiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienna Buczyna”
Położenie na mapie gminy Ińsko
Mapa konturowa gminy Ińsko, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienna Buczyna”
Ziemia53°27′10″N 15°33′30″E/53,452778 15,558333

Rezerwat przyrody „Kamienna Buczyna” – krajobrazowy rezerwat przyrody w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Ińsko[1], na północno-wschodnim brzegu jeziora Ińsko, 2 km na północ-północny wschód od centrum Ińska, 1 km na północny zachód od drogi wojewódzkiej Recz-Łobez. Rezerwat położony jest na terenie Ińskiego Parku Krajobrazowego oraz w granicach dwóch obszarów sieci Natura 2000: obszaru specjalnej ochrony ptaków „Ostoja Ińska” PLB 320008 oraz obszaru siedliskowego „Pojezierze Ińskie” PLH320067[2][3].

Został utworzony zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 11 kwietnia 1985 roku[4]. Zajmuje powierzchnię 11,67 ha[1] (akt powołujący podawał 11,37 ha[4]).

Celem ochrony jest zachowanie krajobrazu moreny czołowej z licznymi głazami narzutowymi (osiem z nich przekracza 4 m obwodu), fragmentami lasów buczyny kwaśnej (Luzulo-Fagenion) i żyznej (Galio Odorati-Fagenion) oraz grądu subatlantyckiego (Stellario-Carpinetum) z wieloma stanowiskami roślin chronionych i zagrożonych wyginięciem, rzadkich grzybów i zwierząt[2].

Na terenie rezerwatu gniazdują m.in.: muchołówka mała (Ficedula parva) i dzięcioł czarny (Dryocopus martius)[2].

Według obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2007 roku (z późniejszymi zmianami), obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[1][2].

Przez rezerwat prowadzi znakowany zielony szlak turystyczny z Ińska do Cieszyna. W pobliżu znajduje się rezerwat „Wyspa Sołtyski”.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Rezerwat przyrody Kamienna Buczyna. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-14].
  2. 1 2 3 4 Rozporządzenie nr 64/2007 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 29 października 2007 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody "Kamienna Buczyna". [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego Nr 108, poz.1865 [on-line]. 2007-11-08. [dostęp 2019-05-14].
  3. ↑ Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu
  4. 1 2 Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 11 kwietnia 1985 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1985 r. nr 7, poz. 60)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.