Kamienica Królewska
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kartuski

Gmina

Sierakowice

Wysokość

150 m n.p.m.

Liczba ludności (2016)

1000

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-342[1]

Tablice rejestracyjne

GKA

SIMC

0170950

Położenie na mapie gminy Sierakowice
Mapa konturowa gminy Sierakowice, u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Królewska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Królewska”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Królewska”
Położenie na mapie powiatu kartuskiego
Mapa konturowa powiatu kartuskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamienica Królewska”
Ziemia54°23′29″N 17°53′18″E/54,391389 17,888333[2]

Kamienica Królewska (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Kamińca Królewskô) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Sierakowice.

Jest to duża kaszubska wieś letniskowa, leżąca na Pojezierzu Kaszubskim, na obszarze Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, pomiędzy jeziorami Kamienickim i Junnem, na trasie dawnej linii kolejowej z Kartuz do Lęborka.

Wieś jest siedzibą sołectwa Kamienica Królewska, w którego skład wchodzą również Kamienicki Młyn, Ciechomie, Nowalczysko, Koryto i Kukówka. W kierunku wschodnim od Kamienicy Królewskiej w kompleksie Lasów Mirachowskich znajdują się rezerwaty przyrody Kurze Grzędy, Jezioro Turzycowe, Jezioro Lubogoszcz, Szczelina Lechicka i Żurawie Błota. Przez Kamienicę Królewską prowadzi turystyczny Szlak Kaszubski. Miejscowość jest połączona nową drogą powiatową (nr 1431G) z Niepoczołowicami, stanowiącą jedyne i pierwsze w historii połączenie szosą asfaltową obszaru gmin Sierakowice i Linia (projekt był współfinansowany przez Unię Europejską z funduszu EFRR). Znajduje się tu również placówka Ochotniczej Straży Pożarnej, poczta, kwatery agroturystyczne, pensjonaty i liczne domki letniskowe. Na północny wschód od Kamienicy wznosi się wzgórze „Zamkowa Góra” (o wysokości 229 m n.p.m.) z pozostałościami starego grodziska, do którego nawiązują lokalne kaszubskie legendy. Na tym wzgórzu ustawiono taras widokowy, z którego rozciąga się piękny widok na sześć jezior – Junno, Kamienickie, Białe, Czarne, Odnoga i Potęgowskie. Rozpoczyna się tu również szlak wodny spływów kajakowych rzeką Bukowiną.

Znajduje się tutaj składnica Agencji Rezerw Materiałowych[3].

Integralne części wsi

Integralne części wsi Kamienica Królewska[4][5]
SIMCNazwaRodzaj
0170966Ciechomieczęść wsi (przed 2023[6])
0170972Kokwinoczęść wsi (do 2023 r.)
0170989Korytoczęść wsi
0170995Nowalczyskoczęść wsi (do 2023 r.)

Historia miejscowości

Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1368 roku, po zdobyciu Pomorza Gdańskiego przez Krzyżaków pod administracją zakonną. W latach 1455–1772 w powiecie mirachowskim. Od 1920 r. wieś znajdowała się ponownie w granicach Polski (powiat kartuski). Przed 1920 r. obowiązującą nazwą niemieckiej administracji dla Kamienicy Królewskiej była Kaminitza[7]. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Kaminitza w 1942 roku została przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odkaszubiania i odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt kaszubska i przemianowana na nowo wymyśloną i bardziej niemiecką – Kamstein. Podczas II wojny światowej okolice Kamienicy Królewskiej były miejscem aktywnych działań Gryfa Pomorskiego (obelisk poświęcony żołnierzom Gryfa Pomorskiego znajduje się przy przejeździe kolejowo-drogowym). W okresie PRL-u miejscowość była popularnym letniskiem opozycji z czasów komunistycznych.

Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[8]. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kamienica Królewska, po jej zniesieniu w gromadzie Sierakowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Ludzie związani z Kamienicą Królewską

Przypisy

  1. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 414 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 48963
  3. ↑ Składnice | Agencja Rezerw Materiałowych [online], www.arm.gov.pl [dostęp 2016-02-16].
  4. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. ↑ GUS. Rejestr TERYT.
  6. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
  7. ↑ http://www.westpreussen.de/cms/ct/ortsverzeichnis/details.php?ID=2866.
  8. ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w.: rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 94.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.