nr rej. 283 z 13.03.1985[1] | |
Fasada kamienicy | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Ukończenie budowy |
1902 |
Pierwszy właściciel |
Gustav Haase i Georg Wagner |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°24′24,48″N 16°55′15,03″E/52,406800 16,920842 |
Kamienica Haase i Wagnera w Poznaniu – zabytkowa secesyjna kamienica w Poznaniu przy ul. Święty Marcin 69 (szerokie centrum miasta).
Ranga
Według Joanny Gołdych jest to jedna z najlepszych secesyjnych realizacji kamienic na terenie miasta[2], natomiast podług Małgorzaty Woźniak obiekt zasługuje na miano perły poznańskiej secesji[3]. Marcin Libicki uważa fasadę obiektu z mistrzowsko zaprojektowaną i stanowiącą idealne zwieńczenie perspektywy ulicy Gwarnej[4]. Jan Skuratowicz określił natomiast budynek jako najwspanialszą chyba secesyjną kamienicę Poznania[5].
Architektura i historia
Zbudowana została w 1902, w miejscu rozebranego rok wcześniej parterowego domku urzędu akcyzowego, dla dwóch znaczących obywateli Poznania – Gustava Haasego (kupca drzewnego i bławatnego, właściciela domu handlowego na Placu Wolności) i Georga Wagnera – wydawcy i redaktora dziennika Posener Neueste Nachrichten (Najnowsze Wiadomości Poznańskie). W związku z powyższym zawiera na elewacji ornamenty odnoszące się do tych zawodów – lokomotywę, statek i narzędzia piśmienne. Występują też gęsi wśród tataraku. Dół pięciokondygnacyjnej kamienicy i pierwsze piętro zajmował handel i biura, a górne partie – luksusowe mieszkania. Obiekt częściowo obłożony jest glazurowaną cegłą.
W budynku funkcjonowała redakcja liberalnej gazety codziennej – Posener Neueste Nachrichten, która w 1904 była największym dziennikiem w Prowincji Poznańskiej (zlikwidowana w 1926). Był to jeden z czterech niemieckojęzycznych dzienników w owym czasie i jednocześnie tytuł sprzeciwiający się agresywnej państwowej germanizacji. Potem mieściło się tutaj Towarzystwo Czytelni Ludowych. Gruntowna renowacja nastąpiła w latach 1998-1999.
Architekt
Autorem projektu był prawdopodobnie Oskar Hoffmann, poznański architekt rodem ze Świdnicy, wykształcony w Berlinie i Wrocławiu. Spod jego ręki wyszła m.in. część najokazalszych kamienic przy Rynku Jeżyckim. Budował także wiele innych kamienic w mieście, np. przy ulicach Zwierzynieckiej, Dąbrowskiego, czy Kwiatowej.
Zobacz też
W pobliżu:
- Hotel Reichshof w Poznaniu – obiekt sąsiadujący
- Hotel Royal – obiekt sąsiadujący
- Dzielnica Cesarska w Poznaniu – sąsiadująca
- Kamienica Posener Bauhütte – w pobliżu
- Domy Towarowe Alfa – w pobliżu
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-03-03] .
- ↑ patrz źródło nr 2
- ↑ patrz źródło nr 3
- ↑ patrz źródło nr 5
- ↑ patrz źródło nr 6
Bibliografia
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8
- Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 182, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- Małgorzata Woźniak, Perła poznańskiej secesji, kamienica Posener Neueste Nachrichten, w: Kronika Miasta Poznania, nr 1/2006, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2006, ss.223-230, ISSN 0137-3552
- Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.152, ISBN 83-89525-07-0
- Marcin Libicki, Poznań – przewodnik, Piotr Libicki (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Gazeta Handlowa, 1997, s. 276-277, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402 .
- Jan Skuratowicz, Architektura Poznania 1890-1918, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 1991, ss.77, 343-344, ISBN 83-232-0313-X