Kamień

wieś
Dom mieszkalny w Kamieniu
Państwo	Polska
Województwo	podlaskie
Powiat	hajnowski
Gmina	Czyże
Liczba ludności (2011)	58[1][2]
Strefa numeracyjna	85
Kod pocztowy	17-207[3]
Tablice rejestracyjne	BHA
SIMC	0025974[4]
Położenie na mapie gminy Czyże Kamień
Położenie na mapie Polski Kamień
Położenie na mapie województwa podlaskiego Kamień
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego Kamień
52°50′21″N 23°29′24″E/52,839167 23,490000[5]

Kamień – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Czyże^[4][6].

Wieś jest sołectwem w gminie Czyże^[7].

Wieś królewska w leśnictwie bielskim w ziemi bielskiej województwa podlaskiego w 1795 roku^[8]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa białostockiego.

Wieś w 2010 zamieszkiwało 59 osób, a w 2011 roku o jedną osobę mniej^[1][2].

Pochodzenie nazwy

Kurhan

Nazwa pochodzi prawdopodobnie od jakiegoś wyróżniającego się kamienia, albo od kurhanu, położonego 100 metrów od drogi, prowadzącej z Tyniewicz do Trywieży. Kurhan datowany jest na XI lub XII wiek^[9]. Okoliczni mieszkańcy nazywają go „Kością Górką”^[10].

Historia

Krzyże przydrożne w Kamieniu

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z drugiej połowy XVI wieku. W połowie XVII wieku, podczas potopu szwedzkiego, wieś ucierpiała w wyniku przemarszu wojsk koronnych i litewskich. Do roku 1662 wyludniła się całkowicie^[9].

W końcu XVII i na początku XVIII wieku wieś była ciemiężona przez dzierżawców. Mieszkańcy dochodzili swych praw w sądach. Zachowały się dokumenty kilkunastu spraw sporów pomiędzy dzierżawcami a włościanami ze wsi Kamień^[9]. Jedna ze spraw toczyła się pomiędzy Wojciechem Zawadzkim, dzierżawcą, a włościanami^[11]. Wyrokiem z 22 sierpnia 1699 sąd przyznał rację włościanom. Dzierżawcy zarzucono: zmuszanie do odrabiania pańszczyzny przez 4 dni w tygodniu, bicie włościan, grabież zboża i dobytku. Sąd skazał dzierżawcę na cztery tygodni „kary wieży”, banicję oraz wypłacenie odpowiednich sum włościanom^[12].

W 1861 roku mieszkańcy zostali uwłaszczeni.

Po II wojnie światowej niektórzy mieszkańcy wsi wyjechali do BSRR. W kwietniu 1947 oddział „Burego” zabił jednego mieszkańca wsi^[13].

Według artykułu z 45 numeru tygodnika „Niwy” z roku 1962 życie we wsi staje się coraz lepsze, nie ma już chat krytych słomą, ale wciąż doskwiera brak światła elektrycznego. W 49 numerze tego samego roku ten sam korespondent donosi: „Nareszcie zaświeciło światło elektryczne w każdym domu”^[14].

Demografia

W 1880 roku wieś liczyła 17 domów, w których mieszkało 136 osób, w 1913 roku wieś liczyła 23 domy i 171 mieszkańców^[13], w roku 2007 – 22 domy i 46 mieszkańców^[15].

Według spisu ludności z 30 września 1921 roku w Kamieniu mieszkało 80 osób w 22 domach, 76 osób było narodowości białoruskiej, 4 narodowości polskiej^[16].

Religia

Mieszkańcy wsi są wyznania prawosławnego. W 1727 roku wieś należała do parafii w Klejnikach^[12], natomiast od roku 1880 należy do parafii w Łosince^[13]. Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Narwi^[17].

Według spisu ludności z 30 września 1921 roku 76 osób było wyznania prawosławnego, 4 było wyznania rzymskokatolickiego^[16]. Według stanu parafii z 31 grudnia 2007 roku, 46 parafian pochodziło z Kamienia^[18].

Przypisy

Bibliografia

• Grzegorz Sosna, Antonina Troc-Sosna: Łosinka – Parafia na skraju Puszczy Ladzkiej. pod red. Doroteusza Fionika. Bielsk Podlaski – Ryboły: Stowarzyszenie Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach, 2009, s. 180-185. ISBN 978-83-925074-8-2.