Kamatari Fujiwara (jap. 藤原 鎌足 Fujiwara-no Kamatari) (ur. 614, zm. 14 listopada 669) – japoński polityk okresu Asuka, arystokrata, cesarski dworzanin. Pochodził z rodu Nakatomi, stał się protoplastą klanu Fujiwara. Znany jako Kamatari Nakatomi (jap. 中臣鎌足 Nakatomi-no Kamatari). Przed swoją śmiercią otrzymał nazwisko Fujiwara od cesarza Tenji, które potem przyjęli również jego potomkowie[1].
Syn Mikeko Nakatomiego (Nakatomi-no Mikeko). Był przyjacielem i zwolennikiem księcia Naka-no Ōe, przyszłego cesarza Tenji. W 645 r. książę wraz z Kamatarim zorganizowali zamach stanu, w trakcie którego Naka-no Ōe zabił Irukę Sogę (蘇我入鹿 Soga-no Iruka), wszechwładnego „doradcę” cesarzowej Kōgyoku (tzw. incydent Isshi).
Po obaleniu klanu Soga nowy cesarz Kōtoku uczynił Kamatariego jednym z kugyō, mianując go ministrem środka (nai-daijin). Pełniąc ten urząd w latach 645–669, jako jedna z najwyżej postawionych osób w państwie, uczestniczył w przeprowadzeniu reform Taika[2].
Kamatari popierał Naka-no Ōe przez całe życia, a gdy książę został cesarzem (661), obdarzył go najwyższą rangą dworską (taishokukan), a jego rodzina otrzymała nowe nazwisko Fujiwara.
Synem Kamatariego był Fujiwara-no Fuhito, który w momencie śmierci ojca miał zaledwie 10 lat. Był on jedną z najbardziej wpływowych osób na dworze oraz współtwórcą kodeksu Taihō[1].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 Mariusz Wróblewski: Ród Fujiwara w epoce Heian. Warszawa: 2020, s. 10. ISBN 978-83-959987-0-6.
- ↑ Fujiwara Kamatari, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-03-26] (ang.).
Bibliografia
- Encyklopedia historyczna świata. T. III. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2000. ISBN 83-85909-61-3.