wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
37 - 114 m n.p.m. |
Liczba ludności (2021) |
3804 |
Strefa numeracyjna |
58 |
Kod pocztowy |
84-242[1] |
Tablice rejestracyjne |
GWE |
SIMC |
0166887 |
Położenie na mapie gminy Luzino | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego | |
54°35′46″N 18°05′50″E/54,596111 18,097222[2] |
Kębłowo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Kãbłowò) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Luzino[3][4], przy drodze krajowej nr 6. W skład sołectwa. Kębłowo wchodzi również Bożejewo, Charwatynia, Tabacznik.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0166893 | Bożejewo | przysiółek |
Mieszkańcy wsi wymieniają jeszcze przysiółki Kębłowska Tama i Nowe Kębłowo.
Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego[5]. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Podczas zaboru pruskiego wieś nosiła nazwę niemiecką Kamlau[6].
W miejscowości znajduje się parafia rzymskokatolicka, pod wezwaniem św. Jadwigi Śląskiej, należąca do dekanatu Luzino, archidiecezji gdańskiej.
Pierwsza wzmianka o tej wsi pochodzi z 1354 roku. Należała do wsi rycerskich funkcjonującej na prawach magdeburskich. Stare Kębłowo należy zaliczyć do typowej wsi folwarcznej. W XVI wieku należało do rodziny Lubodzkich. W okresie międzywojennym trwały prace planistyczne, a następnie geodezyjne nad lokacją nowego miasta pod nazwą Pomorskie Miasto. Miało ono stanowić przykład modelowego wzoru miasta - ogrodu lansowanego przez Europę Zachodnią (twórcą tej koncepcji był angielski urbanista Ebenezer Howard (1850 - 1928). Koncepcja ta miała rozwiązać problem emigracji ludności wiejskiej i przeludnienia miast. Wówczas, czynniki ekonomiczne nie pozwoliły na realizację tego projektu. Współcześnie koncepcja ta rozwija się w naturalny sposób, powodując rozbudowę wsi przez napływ ludności miejskiej. Tu do swojej willi przyjeżdżał polski muzykolog - prof. Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, redaktor kwartalnika "Muzyka" Józef Michał Chomiński (1906-1994).
Do osobliwości tej wsi zaliczyć należy pomniki przyrody: 2 dęby, z których jeden jest 400-letni (o wysokości 26 m), drugi 350-letni (o wysokości 24 m), oraz 4 drzewa 350-letnie: 2 buki i 2 lipy[7].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 445 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 52166
- 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- 1 2 GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
- ↑ Familienforschung in Westpreußen. [dostęp 2015-08-15]. (niem.).
- ↑ Kębłowo [online], www.luzino.pl [dostęp 2016-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-06] .
Linki zewnętrzne
- Historia wsi Kębłowo. luzino.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-13)].