Kévin Mayer
Ilustracja
Kévin Mayer (2018)
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1992
Argenteuil

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
srebroRio de Janeiro 2016lekkoatletyka
(dziesięciobój)
srebroTokio 2020lekkoatletyka
(dziesięciobój)
Mistrzostwa świata
złotoLondyn 2017dziesięciobój
złotoEugene 2022dziesięciobój
Halowe mistrzostwa świata
złotoBirmingham 2018siedmiobój
Mistrzostwa Europy
srebroZurych 2014dziesięciobój
Halowe mistrzostwa Europy
złotoBelgrad 2017siedmiobój
złotoToruń 2021siedmiobój
złotoStambuł 2023siedmiobój
srebroGöteborg 2013siedmiobój
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Moncton 2010 dziesięciobój
Mistrzostwa świata juniorów młodszych
złoto Bressanone 2009 ośmiobój

Kévin Mayer (ur. 10 lutego 1992 w Argenteuil) – francuski lekkoatleta specjalizujący się w wielobojach.

W 2009 okazał się najlepszy w ośmioboju podczas mistrzostw świata juniorów młodszych. Rok później został mistrzem świata juniorów w dziesięcioboju[1][2], a w 2011 został mistrzem Europy juniorów. Medalista mistrzostw Francji. W 2013 roku został halowym wicemistrzem Europy w Göteborgu oraz zajął 4. miejsce na mistrzostwach świata. Srebrny medalista mistrzostw Europy w Zurychu (2014). Wicemistrz olimpijski z Rio de Janeiro (2016) oraz halowy mistrz Europy z Belgradu (2017). W tym samym roku zdobył w Londynie złoto mistrzostw świata. W 2021 zdobył swoje drugie srebro igrzysk olimpijskich, a rok później ponownie został mistrzem świata. W 2023 w Stambule po raz trzeci został halowym mistrzem Europy.

Rekord życiowy: dziesięciobój – 9126 pkt. (16 września 2018, Talence) – rekord świata, siedmiobój (hala) – 6479 pkt. (5 marca 2017, Belgrad – halowy rekord Europy, 5. wynik w historii światowej lekkoatletyki).

Osiągnięcia

Rok Impreza Miejsce Lokata Konkurencja Wynik
2009Mistrzostwa świata juniorów młodszychWłochy Bressanonezłoto 1. miejsceośmiobój6478 pkt.
2010Mistrzostwa świata juniorówKanada Monctonzłoto 1. miejscedziesięciobój jun.7928 pkt.
2011Mistrzostwa Europy juniorówEstonia Tallinnzłoto 1. miejscedziesięciobój jun.8124 pkt.
2012Mistrzostwa EuropyFinlandia Helsinki–dziesięciobójDNF
Igrzyska olimpijskieWielka Brytania Londyn15. miejscedziesięciobój7952 pkt.
2013Halowe mistrzostwa EuropySzwecja Göteborgsrebro 2. miejscesiedmiobój6297 pkt.
Superliga pucharu Europy w wielobojachEstonia Tallinn1. miejscedziesięciobój8390 pkt.
Mistrzostwa świataRosja Moskwa4. miejscedziesięciobój8446 pkt.
2014Mistrzostwa EuropySzwajcaria Zurychsrebro 2. miejscedziesięciobój8521 pkt.
2016Igrzyska olimpijskieBrazylia Rio de Janeirosrebro 2. miejscedziesięciobój8834 pkt.
2017Halowe mistrzostwa EuropySerbia Belgradzłoto 1. miejscesiedmiobój6479 pkt.
Mistrzostwa świataWielka Brytania Londynzłoto 1. miejscedziesięciobój8768 pkt.
2018Halowe mistrzostwa świataWielka Brytania Birminghamzłoto 1. miejscesiedmiobój6348 pkt.
Mistrzostwa EuropyNiemcy Berlin–dziesięciobójDNF
2019Mistrzostwa świataKatar Doha–dziesięciobójDNF
2021Halowe mistrzostwa EuropyPolska Toruńzłoto 1.miejscesiedmiobój6392 pkt.
Igrzyska olimpijskieJaponia Tokiosrebro 2. miejscedziesięciobój8726 pkt.
2022Mistrzostwa świataStany Zjednoczone Eugenezłoto 1. miejscedziesięciobój8816 pkt.
Mistrzostwa EuropyNiemcy Monachium–dziesięciobójDNF
2023Halowe mistrzostwa EuropyTurcja Stambułzłoto 1. miejscesiedmiobój6348 pkt.
Mistrzostwa świataWęgry Budapeszt–dziesięciobójDNF

Przypisy

  1. ↑ Parker Morse, 2010 IAAF World Junior Championships – Solid lead for Mayer after Day One in the men’s Decathlon [online], iaaf.org [dostęp 2010-07-22] (ang.).
  2. ↑ 2010 IAAF World Junior Championships – Decathlon – Day Two [online], iaaf.org [dostęp 2010-07-22] (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.