Károly Palotai (1974) | |||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
11 września 1935 | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 lutego 2018 | ||||||||||||||||||||
Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||
|
Károly Palotai (ur. 11 września 1935 w Békéscsabie, zm. 3 lutego 2018[1] w Győr) – węgierski piłkarz grający na pozycji pomocnika, mistrz olimpijski, sędzia piłkarski.
Kariera piłkarska
Károly Palotai karierę piłkarską rozpoczął w 1950 roku w juniorach Békéscsaba, gdzie w 1953 roku rozpoczął karierę profesjonalną. W 1955 roku przeniósł się do Győri. W 1956 roku w wyniku powstania węgierskiego wyjechał do RFN w celu kontynuowania kariery piłkarskiej we Freiburger FC.
W 1958 roku wrócił na Węgry, gdzie w 1959 roku wrócił do swojego poprzedniego klubu – Győri, w którym osiągnął największe sukcesy w swojej piłkarskiej karierze. W sezonie 1963 zdobył wraz z drużyną tytuł mistrza Węgier, trzykrotnie z rzędu sięgnął po Puchar Węgier (1965–1967), a w sezonie 1964/1965 wraz z drużyną osiągnął jeden z największych sukcesów w historii węgierskiej piłki – półfinał Pucharu Mistrzów. W 1963 roku wspólnie z Mátém Fenyvesim z Ferencvárosi TC
Károly Palotai karierę piłkarską zakończył w 1967 roku w wieku 32 lat.
Kariera reprezentacyjna
Palotai w swojej karierze piłkarskiej nigdy nie miał okazji zagrać w pierwszej reprezentacji Węgier, jednak zaliczył występy w drużynie olimpijskiej, która na igrzyskach olimpijskich 1964 w Tokio zdobyła złoty medal po finale turnieju drużynę Czechosłowacji 2:1. Palotai nie wystąpił w finale z powodu kontuzji w półfinale ze Zjednoczoną Republiką Arabską[2].
Kariera sędziowska
Miejsce urodzenia | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Kariera sędziowska | |||||||
|
Palotai po zakończeniu kariery zawodniczej został w 1969 roku sędzią piłkarskim. Sędziował najpierw mecze w ekstraklasie węgierskiej, a od 1970 roku był sędzią międzynarodowym. Prowadził mecze na trzech mistrzostwach świata: (1974, 1978 i 1982), także na Euro 1980 oraz na olimpiadzie 1976 w Montrealu.
Był również sędzią głównym meczu finałowych:
- Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1975/1976): Bayern Monachium – AS Saint-Étienne 1−0 (0−0)
- Puchar Zdobywców Pucharów (1978/1979): FC Barcelona – Fortuna Düsseldorf 4−3 (2−2, 2−2)
- Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1980/1981): Liverpool F.C. – Real Madryt 1−0 (0−0)
Palotai karierę sędziowską zakończył w 1983 roku. Za swoje osiągnięcia w karierze sędziowskiej został nagrodzony w 1996 roku przez FIFA specjalną nagrodą dla sędziów – FIFA Referee Special Awards[3].
Sukcesy
Reprezentacja Węgier
Győri
- Mistrzostwo Węgier: 1963
- Puchar Węgier: 1965, 1966, 1967
- Półfinał Pucharu Mistrzów: 1965
Indywidualne
- Piłkarz roku na Węgrzech: 1963 (wspólnie z Mátém Fenyvesim)
- FIFA Referee Special Awards: 1996
Przypisy
- ↑ Gyász: 82 éves korában elhunyt Palotai Károly. nemzetisport.hu. [dostęp 2018-02-03]. (węg.).
- ↑ Michael Nordmann, Jens Dreisbach: Piłka jest okrągła. 1000 najlepszych piłkarzy świata. Ożarów Mazowiecki: Olesiejuk Sp. z o.o., 2010, s. 237. ISBN 978-83-7626-717-3.
- ↑ FIFA Referee Special Awards. [dostęp 2013-07-21]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Károly Palotai na Weltfussball.de (niem.)
- Károly Palotai na Worldreferee.com (ang.)
- Károly Palotai, [w:] baza Transfermarkt (sędziowie) [dostęp 2020-11-27] .
- Károly Palotai. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-06)]. na Sports-Reference.com (ang.)