Justyna Szafran
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1974
Poznań

Gatunki

poezja śpiewana, piosenka aktorska

Zawód

piosenkarka, aktorka

Aktywność

Od 1996

Powiązania

Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu

Odznaczenia
Odznaka Honorowa Wrocławia
Strona internetowa

Justyna Szafran (ur. 14 marca 1974 w Poznaniu) – polska aktorka i piosenkarka, wykonawczyni poezji śpiewanej i piosenki aktorskiej.

Życiorys

Jest absolwentką Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie[1], poznańskiego Studium Piosenkarskiego oraz Wydziału Aktorskiego Akademii Sztuk Wizualnych w Poznaniu. W 1996 roku na XVII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu zdobyła wszystkie możliwe nagrody (I Nagrodę, Nagrodę Publiczności, Nagrodę Dziennikarzy). W tym samym roku została uznana za "Indywidualność Roku '96" w kategorii piosenka aktorska. Władze miasta Poznania przyznały jej Stypendium Artystyczne i uhonorowały Medalem Młodej Sztuki w kategorii osobowość sceniczna.

Występuje na deskach Teatru Muzycznego Capitol.

Nagrody

  • Laureatka Festiwalu Piosenki Studenckiej i konkursu "Śpiewać każdy może", 1995, 1996
  • I Nagroda, Nagroda Publiczności oraz Nagroda Dziennikarzy w XVII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej, 1996
  • Wyróżnienie na Festiwalu "Fama" w Świnoujściu, 1996
  • Tytuł "Indywidualność Roku '96" przyznawany przez TVP1
  • Medal Młodej Sztuki w kategorii osobowość sceniczna przyznany przez władze Poznania, 1999
  • Nagroda przyznana przez władze Kalisza za rolę Edith Paif, 2001
  • Nagroda Publiczności na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Piaf, 2001
  • Specjalna Nagroda Organizatora na 7. Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramu Współczesnego w Warszawie za spektakl Rzecze Budda Chinaski, 2009
  • Nagroda Jurora, Krzysztofa Kulińskiego na 38. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora za spektakl Rzecze Budda Chinaski,
  • Srebrna Odznaka Honorowa Wrocławia, 2018[2]
  • Emocje 2023 (Nagroda Radia Wrocław Kultura) za rolę tytułową w spektaklu „Fedra, czyli historia flanelowego wstydu” w reż. Agaty Dudy-Gracz (Teatr Układ Formalny), 2023[3]
  • Nagroda Marszałka Województwa Dolnośląskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury, 2024[4]
  • Arlekin 2024, nagroda za rolę Fedry w spektaklu „Fedra, czyli historia flanelowego wstydu” w reżyserii Agaty Dudy-Gracz (Teatr Układ Formalny), 2024[5]

Dyskografia

Albumy solowe

  • Łagodna, Music Collection Agency, 2007
  • Nie ma. Osiecka/Satanowski, 2020[6]

Składanki i płyty innych wykonawców z udziałem Justyny Szafran

  • Moje kolędy na koniec wieku – Zbigniew Preisner
  • Nie żałuję – Jerzy Satanowski, Agnieszka Osiecka
  • Złota kolekcja – Jan Wołek
  • Satanorium – Jerzy Satanowski
  • Janczarski – Kofta-Kreczmar
  • Tango z Lady M. – muzyka Leszek Możdżer
  • Bal w operze – Julian Tuwim, Leszek Możdżer

Filmografia

  • 1999: Niech no tylko zakwitną jabłonie[7]
  • 2000: Żółty szalik jako piosenkarka na cocktailu, reż. Janusz Morgenstern[7]
  • 2014: Wielka płyta jako Nina, żona Pikosia, reż. Agata Duda - Gracz[7]
  • 2018: Ślad (serial) jako Wiktoria Szymańska[7]
  • 2018 - 2022: Sprawiedliwi - Wydział Kryminalny (serial) jako Lucyna / Prof. Woźniacka / Justyna Kwiatkowska[8]
  • 2019 - 2023 Lombard. Życie pod zastaw jako Iwona (mama Patrycji)
  • 2022: Bez słów jako Donata, reż. Yousseff Ouarrak[9]

Spektakle teatralne

  • Znikanie w czterech odsłonach, reż. Laco Adamik, muz. Jerzy Satanowski dla TVP1, 1996
  • Nieporozumienie Alberta Camusa, reż. Janusz Andrzejewski, 1998
  • Panna Julia Augusta Strindberga, reż. Waldemar Szczepaniak, 1998
  • Grzeszna miłość Williama Szekspira, reż. Bogusław Kierc, 1998
  • La Boheme, reż. B. Żyłkowski, sł. Agnieszka Osiecka, 1998
  • Nie żałuję – piosenki Agnieszki Osieckiej, 1998
  • Życie światowe, reż. Wojciech Kościelniak dla TVP, 1999
  • Niech no tylko zakwitną jabłonie, reż. Wojciech Kościelniak dla TVP, 1999
  • Wielki spacer Kasiarzy, reż. Wojciech Kościelniak dla TVP, 1999
  • Hair, reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Muzyczny w Gdyni, 1999
  • To miał być żart, sł. Grażyna Orlińska, muz. Ewa Kornecka, Teatr Atelier w Sopocie, 1999
  • Piaf, reż. Jan Szurmiej, 2000
  • Dwoje na jednośladzie z Piotrem Machalicą, sł. Jan Wołek, muz. Janusz Strobel, reż. Maciej Wojtyszko, 2002
  • Satanorium, reż. Laco Adamik, 2002
  • Gorączka, reż. Wojciech Kościelniak dla TVP2, 2003
  • Bal w operze – reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, dla TVP2, 2003
  • Wielka woda – spektakl muzyczny piosenek Agnieszki Osieckiej, Teatr Rampa w Warszawie 2003
  • Stop klatka – spektakl muzyczny piosenek Jonasza Kofty, Teatr Atelier w Sopocie, 2005
  • Śmierdź w górach - drużynowa, reż. Konrad Imiela, Cezary Studniak, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2006[2]
  • Swing! Duke Ellington Show – Zagmatwana, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2006[2]
  • Rzecze Budda Chinaski – monodram, reż. Cezary Studniak[2], Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2007
  • Operetka - matka, reż. Michał Zadara, Teatr Muzyczny we Wrocławiu, 2007[2]
  • Dzieje grzechu - Ewa Pobratyńska, reż. Anna Kękuś-Poks, Teatr Muzyczny we Wrocławiu, 2008[2]
  • Anty-Szanty, reż. J. Satanowski, Teatr Atelier, Sopot, 2008[10]
  • Czarnoksiężnik z Krainy Oz - Bezgłowa, reż. Jerzy Bielunas, Teatr Muzyczny we Wrocławiu, 2010[2]
  • Świat wg Barda, reż. J. Satanowski, Teatr Atelier, Sopot, 2010[11]
  • Frankenstein - Matka Wiktora, reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2011 (wznowienie 2018)
  • Ścigając zło, reż. Wojciech Kościelniak) – piosenka Świat nie wystarczy nam wg The World Is Not Enough, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2011[2]
  • Sex machine, matka, reż. Tomasz Man, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2012[2]
  • Satanorium, reż. J. Satanowski, Teatr Atelier im. Agnieszki Osieckiej Sopot, 2012[12]
  • Ja, Piotr Rivière, skorom już zaszlachtował siekierom swoją matkę, swojego ojca, siostry swoje, braci swoich i wszystkich sąsiadów swoich… – Rivièrowa, reż. Agata Duda-Gracz), Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2012[2]
  • Mistrz i Małgorzata - kobieta, reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2013[2]
  • Nine - Luisa Contini, żona Guida, reż. Pia Partum, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2014[2]
  • Trzej muszkieterowie - Milady de Winter, reż. Konrad Imiela, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2015[2]
  • Melancholia. Violetta Villas, A. Pałyga, reż. T. Wygoda, Teatr Nowy, Łódź 2015[13]
  • Po "Burzy" Szekspira - Miranda, reż. Agata Duda-Gracz, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2016[2]
  • Liżę twoje serce - Stara Cyganka, reż. A. Glińska, Teatr Muzyczny Capitol Wrocław, 2016[2]
  • Makbet - Lady Macduff, reż. Agata Duda-Gracz, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2017
  • Blaszany bębenek - Anna, reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2018[14]
  • “Nie ma”. Osiecka/Satanowski. Recital Justyny Szafran, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2019[15]
  • Alicja - Matka / Czerwona Królowa Złamanych Serc, reż. Martyna Majewska, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2021[16]
  • Judy, na końcu tęczy - Judy Garland, reż. Wojciech Dąbrowski, Wrocławski Teatr Komedia, 2021[17]
  • Priscilla, Królowa Pustyni. Musical - Bernadette, reż. Cezary Tomaszewski, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, 2021[18]
  • Fedra, czyli historia flanelowego wstydu - Fedra, reż. Agata Duda-Gracz, Teatr Układ Formalny we Wrocławiu (gościnnie), 2023[19]

Przypisy

  1. ↑ Zaloguj się do Facebooka [online], Facebook [dostęp 2023-03-16] (pol.).
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Justyna Szafran [online], Teatr Muzyczny Capitol, 14 maja 2018 [dostęp 2022-08-02] (pol.).
  3. ↑ Mateusz Lipiński, Emocje dla Justyny Szafran (WIDEO) [online], Radio Wrocław [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  4. ↑ DOLNY ŚLĄSK > Kultura > Aktualności [online], umwd.dolnyslask.pl [dostęp 2024-04-22].
  5. ↑ Wręczono Nagrody Arlekin 2024 za najlepsze role wrocławskich aktorów. Zobaczcie, kto został laureatem [ZDJĘCIA] [online], Wroclaw.pl, 22 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  6. ↑ Justyna Szafran - "Nie ma. Osiecka / Satanowski" [PŁYTA TYGODNIA] [online], Radio Wrocław [dostęp 2022-08-02].
  7. 1 2 3 4 Justyna Szafran [online], FilmPolski [dostęp 2022-08-03] (pol.).
  8. ↑ l, Sprawiedliwi – Wydział Kryminalny [online], fdb.pl [dostęp 2022-08-03] (pol.).
  9. ↑ Justyna Szafran [online], IMDb [dostęp 2022-08-03].
  10. ↑ Anty-szanty, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2022-08-04].
  11. ↑ Świat wg Barda, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2022-08-04].
  12. ↑ Satanorium, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2022-08-04].
  13. ↑ Wrocław/Łódź: „Melancholia/Violetta Villas” – premiera spektaklu Tomasza Wygody [online], taniecPOLSKA, 18 marca 2015 [dostęp 2022-08-04] (pol.).
  14. ↑ Justyna Szafran [online], Teatr Muzyczny Capitol, 14 maja 2018 [dostęp 2021-08-04] (pol.).
  15. ↑ Nie ma. Osiecka/Satanowski. Recital Justyny Szafran [online], Teatr Muzyczny Capitol, 7 listopada 2019 [dostęp 2022-08-04] (pol.).
  16. ↑ Alicja [online], Teatr Muzyczny Capitol, 3 marca 2020 [dostęp 2021-08-04] (pol.).
  17. ↑ Spektakl - Judy [online], www.teatrkomedia.com [dostęp 2022-08-03] (pol.).
  18. ↑ Priscilla, Królowa Pustyni. Musical [online], Teatr Muzyczny Capitol, 10 sierpnia 2022 [dostęp 2023-01-01] (pol.).
  19. ↑ Program [online], Układ Formalny [dostęp 2023-03-16] (pol.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.