 Łososina w Piekiełku | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka 3 rzędu | |
| Długość | 56 km |
| Powierzchnia zlewni |
410,6 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | Jasień |
| Wysokość |
ok. 760 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Jezioro Czchowskie |
| Miejsce | |
| Wysokość |
233 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Topografia
Źródła Łososiny znajdują się w Beskidzie Wyspowym pod północnymi stokami Jasienia (poniżej polany Łąki) w miejscowości Półrzeczki, na wysokości ok. 900 m n.p.m. Źródłowy potok zwany Łososinką spływa w północnym kierunku, po drodze zasilany jest kilkoma potokami spod Kiczory i Krzystonowa. W Jurkowie nosi nazwę Jurkówki. Przepływa przez miejscowości: Półrzeczki, Jurków, Dobra, Podłopień, Tymbark, Piekiełko, Łososina Górna, Młynne, Laskowa, Kamionka Mała, Krosna, Sechna, Jaworzna, Strzeszyce, Ujanowice, Kobyłczyna, Żbikowice, Wronowice, Łososina Dolna, Witowice Górne, Witowice Dolne. Wiele z tych miejscowości znajduje się nad jednym z brzegów Łososiny, rzeka ta stanowi naturalną granicę oddzielającą je od miejscowości położonych po drugiej stronie rzeki. Uchodzi do górnej części Jeziora Czchowskiego (do jego cofki), w miejscowości Witowice Dolne na wysokości 233 m n.p.m.[1]
Opis rzeki
Niemal cała zlewnia Łososiny znajduje się na obszarze Beskidu Wyspowego, jedynie niewielka jej północno-wschodnia część należy do Pogórza Wiśnickiego. Długość rzeki wynosi 56 km, średnia szerokość 15–20 m. Całkowita powierzchnia zlewni wynosi 410,60 km². Przeciętny spadek wynosi 9,5‰. Rzeka opada średnio 12 m na każdy km biegu, w pierwszym km od źródła spadek sięga ok. 160 m.
Jest to rzeka górska, spływająca skalistym i kamienistym dnem. Charakteryzują ją typowe dla górskich rzek krótkotrwałe i znaczne wezbrania wód, podczas których woda osiąga ogromną energię kinetyczną, wyrywa i transportuje drzewa z korzeniami, kamienie, ogromne ilości gleby i podmywa brzegi. Charakterystyczną cechą Łososiny jest występowanie na otaczających ją stokach osuwisk. Ważniejsze dopływy:
- lewe: Porąbka, Bednarka, Laskówka, Rozdzielec, Kamionka, Białka
- prawe: Chyszówka, Słopniczanka, Sowlinka, Stańkowa.
Część zlewni rzeki to obszar specjalnej ochrony siedlisk Łososina (Natura 2000).
Ryby
Nazwa rzeki pochodzi od łososi, które dawniej wędrowały tą rzeką na tarło do górskich potoków. W XX wieku uniemożliwiła im to powstająca zapora we Włocławku. Zapora w Czchowie od początku swojego istnienia wyposażona jest w przepławkę dla ryb która umożliwia migrację łososia. Jednak łososie nie wróciły. Zarybiono więc powtórnie Łososinę wpuszczając do niej około 300 tysięcy narybku łososia. W międzyczasie jednak znacznie zwiększyło się zanieczyszczenie rzeki niesprzyjające łososiowi. Występujące gatunki ryb to m.in. kleń, pstrąg potokowy, jelec pospolity, strzebla potokowa, ukleja pospolita i okoń. Od źródeł do ujścia Słopniczanki w Tymbarku można łowić tylko sztuczną muchą, poniżej dozwolone są przynęty sztuczne i roślinne. Od pierwszego września do ostatniego dnia stycznia obowiązuje zakaz spiningu.
Łososina w Jurkowie
Łososina w Piekiełku
Łososina w Łososinie Dolnej
Przypisy
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2014-04-01].
Bibliografia
- Tomasz Tekielak, Alicja Michalik, Łukasz Bąk Morfologiczne skutki wezbrań na odcinku koryta rzeki Łososiny. INFRASTRUKTURA I EKOLOGIA TERENÓW WIEJSKICH. Nr 4/2/2006, PAN, Oddział w Krakowie
- Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- Rzeka Łososina – wedkuje.pl. [dostęp 2010-10-27].
- Beskid Wyspowy 1:50 000 Mapa turystyczna. Kraków: Wyd. Compass, 2006. ISBN 83-89165-86-4.
Linki zewnętrzne
- Łososina, rz. górska, ..., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 736.
- Kobylica 1.) znaczna góra ..., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 215.