Julian Wieniawski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1834
Lublin

Data i miejsce śmierci

23 września 1912
Warszawa

Grób pisarza Juliana Wieniawskiego na Starych Powązkach w Warszawie

Julian Wieniawski ps. „Jordan” (ur. 5 lutego 1834 w Lublinie, zm. 23 września 1912 w Warszawie) – polski prozaik i komediopisarz, brat Henryka i Józefa.

Życiorys

Ukończył Gimnazjum Lubelskie, do którego uczęszczał w latach 1844–1848, a następnie Instytut Agronomiczny w Marymoncie. Był uczestnikiem powstania styczniowego (należał do „stronnictwa białych”). Po klęsce powstania wyjechał do Francji, tam w Paryżu studiował ekonomię i prawo. Do kraju powrócił w 1865 roku, tam został natychmiast aresztowany. W 1872 roku zamieszkał w Warszawie, gdzie pełnił funkcję w Towarzystwie Wzajemnego Kredytu. Rok 1872 był właściwym debiutem Wieniawskiego (zbiór szkiców Wędrówki delegata drukowana w „Tygodniku Ilustrowanym”), jednak już w 1859 roku na łamach „Gazety Codziennej” wydrukowano kilka korespondencji.

W latach 1879–1912 przebywał w Chlebni koło Grodziska Mazowieckiego.

Zmarł 23 września 1912 roku w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 16-1-4)[1].

Uwagi

  1. Wykaz niekompletny.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: Wieniawska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-08].

Bibliografia

  • Wieniawski Julian, Pisma, tom 1–2, Kraków 1984.
  • Wieniawski Julian, Wędrówki delegata, wstęp Z. Mitznera, Warszawa 1955.
  • S. Fita OLP seria IV
  • A. Oppman, Śp. J. W. (J.), „Tygodnik Ilustrowany” 1912, nr 39.
  • A. Grzymała-Siedlecki, Stulecie J. (1834–1912). „Kurier Warszawski” 1934, nr 5.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.