Julia Curyło
Data i miejsce urodzenia

1986
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo
instalacja

Julia Curyło (ur. 1986 w Warszawie[1]) – polska artystka, autorka obrazów olejnych i instalacji.

W 2009 roku ukończyła z wyróżnieniem wydział malarski Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Leona Tarasewicza oraz pracownię sztuki w przestrzeni publicznej prof. Mirosława Duchowskiego[2].

We wrześniu i listopadzie 2009 roku jej instalacja Tulipany była prezentowana na Skwerze Hoovera na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie[3] (później także w Poznaniu i Katowicach). W 2010 roku stworzyła na stacji metra Marymont wielkoformatowy mural pt. Baranki Boże, który wzbudził kontrowersje i przyniósł artystce rozgłos[4]. W tym samym roku w listopadzie otrzymała Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, nagrodę Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy, została także laureatką Grand Prix w legnickim 20. Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych „Promocje 2010”[5]. W 2011 nominowano ją do Konkursu im. Eugeniusza Gepperta[5]. Wystawy indywidualne prac Curyło odbyły się w Toruniu, Legnicy, Krakowie, Lublinie, Warszawie i Wrocławiu.

Wystawy

Wystawy indywidualne:

  • Galeria Scena – „Cudowne widzenia”, Koszalin 2016
  • Galeria Miejska – „Kury feministyczne”, Wrocław 2014
  • Galeria Miejska – „Hello, Modernity!”, Wrocław 2013, kurator: Mirosław Jasiński, Ewa Sułek[6]
  • Galeria Biała – „Pokusy, cuda i rozkosze”, Lublin 2012[7]
  • Galeria aTAK – „Cząstka H0 particle”, Warszawa 2012, kurator: Ewa Sułek[8]
  • Galeria Szara oraz Galeria Strefa A – „Odpusty i cudowne widzenia”, Kraków 2011, kurator: Ewa Sułek[9][10]
  • Galeria Sztuki w Legnicy – „Rzeczywistość magiczna”, Legnica 2011[11]
  • Galeria Wozownia – „Odpusty i cudowne widzenia”, Toruń 2011, kurator: Ewa Sułek[12]

Instalacje w przestrzeni publicznej[5]:

Wystawy zbiorowe[1]:

  • Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa – „Zwierzę – inspiracja, symbol, pretekst”, Warszawa 2013
  • Galeria -1 – „Kompas sztuki”, Warszawa 2012
  • Galeria Gardzielnice – „Sztuka wobec Sacrum”, Lublin 2012
  • Galeria Spokojna – „Obecność malarstwa”, Warszawa 2012
  • Galeria Działań – „Wystawa pracowni w przestrzeni publicznej ASP Warszawa”, Warszawa 2012
  • Galeria BWA Wrocław – „Wystawa pokonkursowa 10-tego konkursu malarstwa”
  • Galeria Sztuki w Legnicy – 20. przegląd malarstwa młodych „PROMOCJE 2010”, Legnica 2010
  • Freies Museum – „Christmas Palm”, Berlin 2009
  • „1500 m do wynajęcia” – instalacja, Warszawa 2009

Inne:

  • Wielkoformatowy mural „Baranki Boże” na warszawskiej stacji metra Marymont, Galeria Pociąg do Sztuki, 2010

Przypisy

  1. 1 2 Biogram. Julia Curyło – strona oficjalna. [dostęp 2013-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-12)]. (ang.).
  2. ↑ Julia Curyło. Sztuka i kultura w Polsce. Poland-Art. [dostęp 2013-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-01)].
  3. ↑ Julia Curyło. Stowarzyszenie No Women No Art, 2010. [dostęp 2013-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-01)].
  4. ↑ Aleksandra Arcimowicz: Julia Curyło – Cząstka H0. Artinfo.pl, 07.03.2012. [dostęp 2013-12-31].
  5. 1 2 3 Julia Curyło, 1986. Konkurs im. Gepperta. [dostęp 2013-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-01)].
  6. ↑ Julia Curyło – Hello, Modernity!. Galeria Miejska we Wrocławiu. [dostęp 2016-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-15)].
  7. ↑ Szymon Maliborski: JULIA CURYŁO Pokusy, cuda i rozkosze. Galeria Biała. [dostęp 2013-12-31].
  8. ↑ Nowe obrazy Julii Curyło w galerii aTAK. [w:] Culture.pl [on-line]. Instytut Adama Mickiewicza, 2012. [dostęp 2013-12-31]. ISSN 1734-0624.
  9. ↑ ODPUSTY I CUDOWNE WIDZENIA – Julia Curyło w Szarej Kamienicy. Fundacja Grey House, 2011-09-25. [dostęp 2013-12-31].
  10. ↑ Odpusty i cudowne widzenia-JULIA CURYŁO. Strefa A. [dostęp 2013-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-02)].
  11. ↑ Justyna Teodorczyk: 31.8-25.9.2011 wystawa „Rzeczywistość magiczna” Julii Curyło w legnickiej Galerii Sztuki. Narodowe Centrum Kultury. [dostęp 2013-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-01)].
  12. ↑ Julia Curyło – Odpusty i cudowne widzenia. Galeria Sztuki Wozownia. [dostęp 2013-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-01)].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.